Jeszu, pełen współczucia, wyciągnął swoją rękę, dotknął go i powiedział: Chcę, bądź oczyszczony!

Jeszu nie pozwolił mu, ale polecił: Idź do swojego domu, do swoich, i opowiedz im, jak wiele Pan dla ciebie zrobił i jak się nad tobą zmiłował.

Jeszu, gdy wyszedł na brzeg i zobaczył tłum ludzi, zlitował się nad nimi, gdyż byli jak owce niemające pasterza, i zaczął ich uczyć wielu rzeczy.

Często rzucał go w ogień i wodę, żeby go zgubić, jeśli możesz pomóc, to zlituj się nad nami.

Jako ma litość ojciec nad dziatkami, tak ma litość Pan nad tymi, którzy się go boją.

Dobrotliwy i miłosierny jest Pan, nierychły do gniewu, i wielkiego miłosierdzia.

Oczy wszystkich w tobie nadzieję mają, a ty im dajesz pokarm ich czasu swojego.

Nawróci się, a zmiłuje się nad nami; zatłumi nieprawości nasze i wrzuci w głębokość morską wszystkie grzechy nasze.

A widząc tłumy, litował się nad nimi, gdyż były udręczone i porzucone jak owce niemające pasterza.

Dobijając do brzegu, zobaczył czekający na niego tłum ludzi. Zrobiło Mu się ich żal, więc terapetował słabych, którzy tam byli.

Jeszu zlitował się nad nimi, dotknął ich oczu i zaczęli widzieć, a oni poszli za Nim.

Którą ujrzawszy Pan użalił się jej, i rzekł jej: Nie płacz!

Tedy wstawszy, szedł do ojca swego. A gdy on jeszcze był opodal, ujrzał go ojciec jego, i użaliwszy się go, przybieżał, a padłszy na szyję jego, pocałował go.

Skąd miał być we wszystkiem podobny braciom, aby był miłosiernym i wiernym najwyższym kapłanem w tem, co się u Boga na ubłaganie za grzechy ludzkie dziać miało.

Albowiem nie mamy najwyższego kapłana, który by nie mógł z nami cierpieć krewkości naszych, lecz skuszonego we wszystkiem na podobieóstwo nas, oprócz grzechu.

Który by mógł, jako przystoi, użalić się nieumiejętnych i błądzących, będący sam obłożony krewkością.

 A gdy skończył pościć czterdzieści dni i czterdzieści nocy, zgłodniał.

 On zaś odpowiedział: "Napisane jest, 'Nie samym chlebem człowiek żyć będzie, ale każdą wypowiedzią wychodząca z ust Boga'".

Za wszystkim tym narody się uganiają, a Ojciec wasz niebiański wie, że jest wam to potrzebne. 

Dlatego pożądajcie, ale najpierw władzy Boga i Jego sprawiedliwości, a to wszystko zostanie wam udostępnione.

I była tam studnia Jakóbowa; przetoż będąc Jeszu na drodze spracowany, siedział tak na studni; a było około szóstej godziny.

(Bo uczniowie jego odeszli byli do miasta, aby nakupili żywności.)

A przetoż wyszli z miasta i przyszli do niego.

A on im rzekł: Mamci ja pokarm ku jedzeniu, o którym wy nie wiecie.

Rzekł im Jeszu: Mójci jest pokarm, abym czynił wolę tego, który mię posłał, a dokonał sprawy jego.