Przywołał do siebie tłum i mówił im: Słuchajcie Mnie wszyscy i zrozumcie!

 Powiedział do wszystkich: Jeśli ktoś chce za mną iść, niech wyprze się siebie i bierze krzyż swój i towarzyszy mi. 

A gdy słuchał wszystek lud, rzekł uczniom swoim:

Jeśli twoja ręka prowadzi cię do zgorszenia, odetnij ją; lepiej jest dla ciebie kalekim wejść do życia, niż dwie ręce mając trafić do Gehenny, w ogień nieugaszony,

Także twoja stopa, jeśli prowadzi cię do zgorszenia, odetnij ją; lepiej dla ciebie jest wejść do życia kulawym, niż mieć dwie stopy i zostać wrzuconym do Gehenny, {w ogień nieugaszony}.

Podobnie też, jeśli twoje oko gorszy cię, wyrzuć je; lepiej jest dla ciebie z jednym okiem dostać się pod władzę Boga, niż mieć dwoje oczu i być wrzuconym do Gehenny,

 Jeśli więc prawe twoje oko jest ci powodem do uchybienia, wyłup je i odrzuć od siebie. Lepiej bowiem jest dla ciebie, gdy zginie jeden z twoich członków, niż żeby całe twoje ciało miało być wrzucone do Gehenny. 

 I jeśli prawa twoja ręka jest ci powodem do uchybienia, odetnij ją i odrzuć od siebie. Lepiej bowiem jest dla ciebie, gdy zginie jeden z twoich członków, niż żeby całe twoje ciało miało iść do Gehenny.  

Wchodźcie przez wąskie drzwi! Ponieważ drzwi i droga szeroka doprowadzą was do zniszczenia, a wielu jest takich, co tam pójdą. 

Natomiast drzwi wąskie i zwężona ścieżka, prowadzą do życia, ale niewielu ją znajduje. 

 Wówczas Jeszu powiedział uczniom swoim: Jeśli ktoś chce za Mną iść, niech się wyrzeknie samego siebie i weźmie swoją belkę, i niech idzie za Mną.

 Walczcie by przedostać się przez wąskie wejście. Zapewniam was, że wielu będzie szukało przejścia, ale bez sukcesu. 

 Kto by jednak poszedł za mną, lecz nie chciałby znosić z tego powodu upokorzeń, nie może być moim uczniem.

Takżeć i każdy z was, kto by się nie wyrzekł wszystkich majętności swoich, nie może być uczniem moim.

 My, którzy jesteśmy mocni, powinniśmy znosić słabości tych, którzy są słabi, a nie szukać tylko tego, co dla nas przyjemne.

 Ponieważ Pomazaniec nie o siebie dbał, ale jak jest napisane: "Zniewagi lżące ciebie spadły na mnie".

 Jeśli więc pokarm gorszy brata mego, przenigdy nie będę jadł mięsa, by nie gorszyć brata

Albowiem będąc wolnym od wszystkich, samegom siebie uczynił niewolnikiem wszystkim, abym ich więcej pozyskał.

Ale to, co mi było zyskiem, tom poczytał dla Chrystusa za szkodę.

Ćwicząca nas, abyśmy odrzekłszy się niepobożności i świeckich pożądliwości, trzeźwie i sprawiedliwie, i pobożnie żyli na tym świecie,

Jeszu przyjrzał mu się i z miłością powiedział mu: Jednego ci brakuje; idź, sprzedaj wszystko, co masz, rozdaj biednym, a będziesz miał skarb w niebie, następnie przyjdź i chodź za Mną.

kto nie bierze swojego krzyża, a idzie za Mną, nie jest Mnie godny.

Wychodząc, spotkali pewnego Cyrenejczyka imieniem Szymon, którego przymusili, aby niósł krzyż Jego.

A on niosąc krzyż swój, wyszedł na ono miejsce, które zwano trupich głów, a po żydowsku zowią je Golgota;

Utwierdzając dusze uczniów i napominając, aby trwali w wierze, i mówiąc: Że przez wiele ucisków musimy wnijść do królestwa Bożego.

To wiedzcie, że dla zniszczenia grzesznego ciała dawny nasz człowiek został razem z Nim ukrzyżowany po to, byśmy już więcej nie byli w niewoli grzechu.

A jeźliż dziećmi, tedy i dziedzicami, dziedzicami wprawdzie Bożymi, a spółdziedzicami Chrystusowymi, jeźli tylko z nim cierpimy, abyśmy też z nim byli uwielbieni.

Bo mam za to, iż Bóg nas ostatnich Apostołów wystawił jakoby na śmierć skazanych; albowiem staliśmy się dziwowiskiem światu, Aniołom i ludziom.

Jeszcze aż do tej godziny i łakniemy, i pragniemy, i nadzy jesteśmy, i bywamy policzkowani, i tułamy się,

Gdy nam złorzeczą, modlimy się za nich: staliśmy się jako śmieci tego świata i jako omieciny u wszystkich, aż dotąd.

Na każdy dzieó umieram przez chwałę naszę, którą mam w Chrystusie Jeszu, Panu naszym.

Z Chrystusem jestem ukrzyżowany, a żyję już nie ja, lecz żyje we mnie Chrystus; a to że teraz w ciele żyję, w wierze Syna Bożego żyję, który mię umiłował i wydał samego siebie za mię.

Albowiem którzy są Chrystusowi, ciało swoje ukrzyżowali z namiętnościami i z pożądliwościami.

Ale ja, nie daj Boże, abym się miał chlubić, tylko w krzyżu Pana naszego Jeszu Chrystusa, przez którego mi jest świat ukrzyżowany, a ja światu.

Żebym go poznał i moc zmartwychwstania jego, i społeczność ucierpienia jego, przykształtowany będąc śmierci jego,

Który się teraz raduję w doległościach moich dla was i dopełniam ostatków ucisków Chrystusowych na ciele mojem za ciało jego, które jest kościół.

Umartwiajcież tedy członki wasze, które są na ziemi; wszeteczeóstwo, nieczystość, namiętność, złą pożądliwość i łakomstwo, które jest bałwochwalstwem,

 Bo słyszymy, że niektórzy spośród was żyją nieporządnie: nie pracują, lecz zajmują się tym, co nie trzeba.

Ponieważ tedy Chrystus ucierpiał za nas w ciele, i wy też tąż myślą bądźcie uzbrojeni, że ten, co cierpiał w ciele, poprzestał grzechu,

Ale radujcie się z tego, żeście uczestnikami ucierpienia Chrystusowego, abyście się i w objawienie chwały jego z radością weselili.

Nic się nie bój tego, co masz cierpieć. Oto wrzuci dyjabeł niektórych z was do więzienia, abyście byli doświadczeni; i będziecie mieli ucisk przez dziesięć dni. Bądź wierny aż do śmierci, a dam ci koronę żywota.

Ale sługę mego Kaleba, gdyż był w nim duch inakszy, i trwał statecznie przy mnie, wprowadzę do ziemi, do której chodził, a nasienie jego odziedziczy ją.

I oderwałem królestwo od domu Dawidowego, a dałem je tobie, tyś jednak nie był jako sługa mój Dawid, który strzegł rozkazania mego, i który chodził za mną całem sercem swojem, to tylko czyniąc, co jest dobrego w oczach moich;

 Jeśli ktoś przychodzi do mnie, lecz bardziej kocha swoich rodziców, żonę, dzieci, rodzeństwo, a nawet samego siebie, nie może być moim uczniem.

Co usłyszawszy Jeszu, rzekł mu: Jednego ci jeszcze nie dostaje; wszystko, co masz, sprzedaj, a rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie; a przyszedłszy naśladuj mię.

Owce moje głosu mego słuchają, a ja je znam i idą za mną;

Rzekł mu Szymon Piotr: Panie! dokądże idziesz? Odpowiedział mu Jeszu: Dokąd ja idę, ty teraz za mną iść nie możesz, ale potem pójdziesz za mną.

Tedy mu rzekł Piotr: Panie! czemuż teraz za tobą iść nie mogę? Duszę moję za cię położę.

A to powiedział, dając znać, jaką śmiercią miał uwielbić Boga. A to powiedziawszy, rzekł mu: Pójdź za mną.

A Piotr obróciwszy się, ujrzał onego ucznia, którego miłował Jeszu, pozad idącego, który się też był położył przy wieczerzy na piersiach jego, i rzekł był: Panie! któryż jest ten, co cię wyda?

Wynijdźmyż tedy do niego za obóz, nosząc urąganie jego.

Wiedząc, iż prędkie jest złożenie przybytku mojego, jako mi i Pan nasz, Jeszu Chrystus objawił.

 Po tym rozpoznaliśmy miłość, że On poświęcił dla nas swoją duszę; i my powinniśmy poświęcać duszę za braci.