1 | Z samego rana naczelni kapłani wraz ze starszymi, znawcami Pism i całą radą [sanhedrynem] odbyli naradę, po czym związali Jeszu, odprowadzili i wydali Piłatowi. | [ref] |
2 | Piłat Go spytał: Czy Ty jesteś władcą Judejczyków? On odpowiedział: Twoje słowa. | [ref] |
3 | Naczelni kapłani zaczęli Go oskarżać o wiele spraw. | [ref] |
4 | Wówczas Piłat ponownie Go zapytał: Nic nie odpowiadasz? Zobacz, jak dużo zarzutów mają przeciwko Tobie. | [ref] |
5 | Jeszu jednak nic nie odpowiadał, tak że się Piłat dziwił. | [ref] |
6 | Na każde święto uwalniał im jednego więźnia, tego, o którego prosili. | [ref] |
7 | Był w więzieniu człowiek, imieniem Barabasz. Został złapany razem z buntownikami, którzy podczas rozruchów dokonali zabójstwa. | [ref] |
8 | Kiedy tłum i zaczął prosić o to, aby uczynił im to, co zawsze. |
9 | Piłat zapytał ich: Czy chcecie, abym wam wypuścił władcę Judejczyków? | [ref] |
10 | Ponieważ zorientował się, że to kapłani wydali Go z zawiści. | [ref] |
11 | Jednak naczelni kapłani podburzyli tłum, żeby im wypuścił Barabasza. | [ref] |
12 | Piłat odezwał się ponownie: Co więc chcecie, żebym zrobił z tym, którego nazywacie władcą Judejczyków? | [ref] |
13 | Ponownie zawołali: Przybij Go! |
14 | Piłat dopytywał: Co złego uczynił? Oni jednak jeszcze głośniej krzyczeli: Przybij Go! | [ref] |
15 | Wówczas Piłat, chcąc zadowolić tłum, uwolnił Barabasza, a Jeszu ubiczował i wydał na przybicie. | [ref] |
16 | Żołnierze wyprowadzili Go na wewnętrzny dziedziniec, nazywany Pretorium i tam zebrali oddział. | [ref] |
17 | Ubrali Go w purpurę, a na głowę włożyli Mu upleciony z cierni wieniec. | [ref] |
18 | I zaczęli Go pozdrawiać: Witaj, władco Judejczyków! | [ref] |
19 | Bili Go trzciną po głowie i pluli na Niego, a zginając kolana, kłaniali Mu się. | [ref] |
20 | A gdy Go już wyśmiali, zdjęli purpurę i ubrali Go w Jego ubranie. Następnie wyprowadzili Go, aby Go przybić. | [ref] |
21 | Przymusili przechodzącego tam Szymona Cyrenejczyka, ojca Aleksandra i Rufa, który szedł z pola, żeby poniósł Jego belkę. | [ref] |
22 | W ten sposób doprowadzili Go na Golgotę, co w tłumaczeniu znaczy Miejsce Czaszki. | [ref] |
23 | Dawali Mu wino zmieszane z mirrą, ale On nie nie chciał. | [ref] |
24 | Gdy Go ukrzyżowali, podzielili Jego ubranie, rzucając losy, co kto ma zabrać. | [ref] |
25 | A była godzina dziewiąta rano, gdy go przybili. | [ref] |
26 | Był tam też napis z powodem Jego skazania, głoszący: Władca Judejczyków. | [ref] |
27 | Razem z nim ukrzyżowano dwóch przestępców, jednego po prawej, a drugiego po lewej Jego stronie. | [ref] |
28 | {Tak wypełniło się Pismo, które mówi: I do przestępców był zaliczony.} | [ref] |
29 | Przechodzący w pobliżu obrażali Go i kiwając swoimi głowami, mówiąc: Ej, Ty, który burzysz świątynię i w trzy dni ją odbudowujesz, | [ref] |
30 | zbaw siebie i zejdź z krzyża! |
31 | Podobnie też naczelni kapłani drwili między sobą razem ze znawcami Pisma i mówili: Innych zbawiał, a siebie samego zbawić nie może. | [ref] |
32 | Pomazaniec, władca Iszraela, niech teraz zejdzie z krzyża, żebyśmy zobaczyli i uwierzyli. Ubliżali Mu również ci, którzy wraz z Nim byli przybici. | [ref] |
33 | O godzinie dwunastej [dawniej szóstej], pociemniało w całej okolicy, aż do godziny piętnastej [dawniej dziewiątej]. | [ref] |
34 | O godzinie piętnastej [dawniej dziewiątej] Jeszu zawołał głośno: Eloi, Eloi, lamma sabachtani? Co w tłumaczeniu znaczy: Boże mój, Boże mój, dlaczego Mnie zostawiłeś? | [ref] |
35 | A niektórzy z tych, co tam stali, słysząc to, mówili: Zobaczcie, Elija [Eljasza] woła. | [ref] |
36 | Ktoś podbiegł, napełnił gąbkę winnym octem, zatknął na trzcinę i podał do picia, mówiąc: Pozwólcie, zobaczmy, czy Elija przybędzie Go zdjąć. | [ref] |
37 | Jeszu zaś zawołał głośno i wydał ostatnie tchnienie. | [ref] |
38 | Wówczas zasłona świątyni została rozerwana na dwie części od góry aż do dołu. | [ref] |
39 | A setnik, który stał na wprost, gdy zobaczył, że w taki sposób wydał ostatnie tchnienie, powiedział: Ten człowiek naprawdę był Synem Boga. | [ref] |
40 | Były tam też kobiety, które z daleka obserwowały, a wśród nich Maria Magdalena, Maria, matka Jakowa Mniejszego i Josefa, oraz Salome, | [ref] |
41 | które, już w Galilei, chodziły za Nim i usługiwały Mu, było też wiele innych, które wraz z Nim przyszły do Jeruszalem. | [ref] |
42 | Był to dzień przygotowania do szabatu i gdy nastał wieczór | [ref] |
43 | przyszedł Josef z Arymatei, szanowany radny, który sam też oczekiwał władztwa Bożego. Odważył się iść do Piłata, żeby prosić o ciało Jeszu. | [ref] |
44 | Piłat zdziwił się, że już zmarł, zawołał więc setnika i zapytał go, czy dawno umarł. | [ref] |
45 | Upewniony przez setnika, darował ciało Josefowi. | [ref] |
46 | On zaś kupił płótno, zdjął Go, owinął w płótno, złożył w grobowcu wykutym w skale, a na otwór do grobowca zatoczył kamień. | [ref] |
47 | Maria Magdalena natomiast i Maria, matka Josefa, przyglądały się, gdzie Go położono. | [ref] |