1 | (Psalm Dawidowy ku przypominaniu.) | [ref] |
2 | Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię. | [ref] |
3 | Albowiem strzały twoje utknęły we mnie, a ręka twoja dolega mię. | [ref] |
4 | Niemasz nic całego w ciele mojem dla rozgniewania twego; niemasz odpoczynku kościom moim dla grzechu mojego. | [ref] |
5 | Bo nieprawości moje przycisnęły głowę moję; jako brzemię ciężkie obciążyły mię. | [ref] |
6 | Zjątrzyły się, i pogniły rany moje, dla głupstwa mojego. | [ref] |
7 | Skurczyłem się, i skrzywiłem się bardzo, na każdy dzieó w żałobie chodzę. | [ref] |
8 | Albowiem wnętrzności moje pełne są brzydkości, a nie masz nic całego w ciele mojem. | [ref] |
9 | Zemdlałem, i startym jest bardzo, ryczę dla trwogi serca mego. | [ref] |
10 | Panie! przed tobą jest wszystka żądość moja, a wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte. | [ref] |
11 | Serce moje skacze; opuściła mię siła moja, a jasności oczów moich nie masz przy mnie. | [ref] |
12 | Którzy mię miłują, i przyjaciele moi, stronią od ran moich, a powinowaci moi z daleka stoją. | [ref] |
13 | I zastawili sidła ci, którzy szukają duszy mojej; a którzy mi szukają złego, mówili przewrotnie, i zdrady przez cały dzieó zmyślali. | [ref] |
14 | Alem ja niby głuchy nie słyszał, a jako niemy, który ust swoich nie otwiera. | [ref] |
15 | I stałem się jako człowiek, który nic nie słyszy, i niema odporu w ustach swoich. | [ref] |
16 | Albowiem na cię, Panie! oczekuję; ty za mię odpowiesz, Panie, Boże mój! | [ref] |
17 | Bom rzekł: Niechaj się nie cieszą ze mnie; gdyby szwankowała noga moja, niechaj się hardzie nie podnoszą przeciwko mnie. | [ref] |
18 | Bom ja upadku bliski, a boleść moja zawżdy jest przedemną. | [ref] |
19 | Owszem, nieprawość moję wyznaję, a frasuję się dla grzechu mojego. | [ref] |
20 | Ale nieprzyjaciele moi weselą się, zmacniają się, i rozmnażają się ci, którzy mię nienawidzą bez przyczyny: | [ref] |
21 | A oddawając mi złem za dobre sprzeciwiają mi się, przeto, że naśladuję tego, co jest dobrego. | [ref] |
22 | Nie opuszczajże mię, Panie, Boże mój! nie oddalajże się odemnie. | [ref] |
23 | Pośpiesz na ratunek mój, Panie zbawienia mego! |