przetoż grzech mój oznajmiłem tobie, a nieprawości mojej nie kryłem. Rzekłem: Wyznam na się przestępstwa moje Panu, a tyś odpuścił nieprawość grzechu mego. Sela.

Zmiłuj się nademną, Boże! według miłosierdzia twego; według wielkich litości twoich zgładź nieprawości moje.

Jeźlim zakrywał, jako ludzie zwykli, przestępstwa moje, i chowałem w skrytości mojej nieprawość moję;

Który poglądając na ludzi, rzecze: Zgrzeszyłem był, i co było prawego, podwróciłem; ale mi to nie było pożyteczno.

Kto pokrywa przestępstwa swe, nie poszczęści mu się; ale kto je wyznaje i opuszcza, miłosierdzia dostąpi.

 Nie tylko jego przyjście mnie ucieszyło, ale także wiadomości, jakie przyniósł, że doznał u was pocieszenia, widząc waszą tęsknotę, żal i gorliwość o mnie. Było to dla mnie pocieszeniem. 

 Teraz się cieszę, nie dlatego, że byliście smutni, ale że smutek ten wyszedł wam na dobre. Zasmuciliście się na sposób Boży, dzięki czemu nie doznaliście straty przez nas.   

Bo oto to samo, żeście według Boga byli zasmuceni, jako wielką w was pilność sprawiło, owszem obronę, owszem zapalczywość, owszem bojaźó, owszem żądność, owszem gorliwość, owszem pomstę, tak iż we wszystkiem okazaliście się być czystymi w tej sprawie.