| 1 | Podsumowaniem tego, co się uczy [mówi], (jest to): Takiego mamy arcykapłana, który usiadł na prawicy tronu Majestatu w niebiosach; | [ref] |
| 2 | (będąc) urzędnikiem [sługą] świętych i przybytku [namiotu] prawdziwego, który rozbił Pan, a nie człowiek. | [ref] |
| 3 | Albowiem każdy najwyższy kapłan ku ofiarowaniu darów i ofiar bywa postanowiony, skąd potrzeba było, aby i ten miał, co by ofiarował. | [ref] |
| 4 | Bo gdyby był na ziemi, nie byłby kapłanem, póki by zostawali oni kapłani, którzy według zakonu dary ofiarują, | [ref] |
| 5 | Którzy służą kształtowi i cieniowi rzeczy niebieskich, jako Mojżeszowi od Boga powiedziane było, gdy miał dokoóczyć przybytku: Patrzajże, (mówi), abyś uczynił wszystko według kształtu, który ci jest okazany na tej górze. | [ref] |
| 6 | Teraz zaś otrzymał w udziale o tyle wznioślejszą służbę, o ile stał się mediatorem lepszej umowy [przymierza], która na lepszych obietnicach ustanowiła prawo. | [ref] |
| 7 | Gdyby bowiem to pierwsze było bez wad, nie szukano by miejsca na drugie. | [ref] |
| 8 | Albowiem ganiąc Judejczyków, mówi: Oto dni idą, mówi Pan, gdy zawrę z domem Iszraelskim i z domem Judzkim umowę nową. | [ref] |
| 9 | Nie według umowy, którą zawarłem z ojcami ich w dniu, gdym ich ujął za rękę, abym ich wyprowadził z ziemi egipskiej; ponieważ oni nie wytrwali w tym przymierzu moim i Ja ich zaniedbałem, mówi Pan. | [ref] |
| 10 | Takie jest przymierze, które zawrę z domem Iszraela w owych dniach, mówi Pan. Dam prawo moje w ich myśli, a na sercach ich wypiszę je, i będę im Bogiem, a oni będą Mi ludem. | [ref] |
| 11 | I nie będzie uczył żaden bliźniego swego, i żaden brata swego, mówiąc: Poznaj Pana; albowiem wszyscy mię poznają, od najmniejszego z nich aż do największego z nich. | [ref] |
| 12 | Ponieważ ulituję się nad ich nieprawością i nie wspomnę więcej na ich grzechy. | [ref] |
| 13 | Ponieważ zaś mówi o nowym, pierwsze uznał za przestarzałe; a to, co się przedawnia i starzeje, bliskie jest zniszczenia. | [ref] |