| 1 | Jakow, sługa Boga i Pana Jeszu Pomazańca, do dwunastu plemion, które są w rozproszeniu: Radujcie się! | [ref] |
| 2 | Wszelka [każda, cała] radość [wesołość, zadowolenie] prowadźcie [przewódźcie] bracia [krewni, bliscy] mnie [ja, moi, mi] kiedy [gdy, o ile] próby [sprawdziany, pokusy] was osaczają [natrafiacie, wpadacie] różne, | [ref] |
| 3 | wiedząc [rozumiejąc, dostrzegając], że [bo] próbowanie [doświadczanie, testowanie] waszej wiary produkuje [osiąga, doprowadza] wytrzymałość [wytrwałość]. | [ref] |
| 4 | wytrwałość zaś niech posiada dzieło doskonałe, abyście byli dokończeni [doskonali, dojrzali] i wypełnieni [wyposażeni], nie mający żadnych braków. | [ref] |
| 5 | A jeśli komuś z was brakuje mądrości, niech prosi Boga, który wszystkim daje szczodrze i bez wypominania, a będzie mu dana. | [ref] |
| 6 | Niech jednak prosi z wiarą, bez powątpiewania; kto bowiem wątpi, przypomina falę morską, przez wiatr gnaną i rzucaną. | [ref] |
| 7 | Bo taki człowiek niech nie myśli, że coś od Pana otrzyma. | [ref] |
| 8 | Człowiek [mąż] o rozdwojonej duszy, niestały na wszystkich swoich drogach. | [ref] |
| 9 | Niech zaś brat uniżony chlubi się swoim wywyższeniem, | [ref] |
| 10 | Zaś bogaty w uniżeniu swoim; bo jak kwiat trawy przeminie. | [ref] |
| 11 | Wzeszło bowiem słońce wraz ze skwarem i wysuszyło trawę, kwiat jej opadł i piękno jego wyglądu przepadło; podobnie zwiędnie bogaty w swoich przedsięwzięciach. | [ref] |
| 12 | - Błogosławiony mąż, który wytrwa w próbie, gdy bowiem zostanie poddany próbie, otrzyma wieniec życia, obiecany przez Pana tym, którzy Go miłują. | [ref] |
| 13 | - Kto doznaje próby, niech nie mówi, że Bóg go próbuje. Bóg bowiem ani nie podlega próbie ku złemu, ani też nikogo sam nie próbuje. | [ref] |
| 14 | - To własna pożądliwość wystawia każdego na próbę i nęci. | [ref] |
| 15 | Potem żądza, gdy rozwinie się, rodzi grzech, a gdy grzech dojrzeje, rodzi śmierć. | [ref] |
| 16 | Nie dawajcie się zwodzić, bracia moi ukochani. | [ref] |
| 17 | Każdy dobry podarunek i wszelki dar doskonały zstępuje z góry od Ojca światłości; u którego nie istnieje żadna zmienność lub cień poruszenia. | [ref] |
| 18 | Gdy zechciał, zrodził nas Słowem prawdy, abyśmy byli jakby pierwszym plonem Jego stworzeń. | [ref] |
| 19 | Dostrzeżcie (to), bracia moi umiłowani [agape] – niech zaś każdy człowiek szybki ku słyszeniu, powolny ku mówieniu, powolny ku gniewowi. | [ref] |
| 20 | Gniew bowiem człowieka sprawiedliwości Boga nie pracuje. | [ref] |
| 21 | A tak odrzuciwszy wszelką podłość i obfitość złości, z cichością przyjmijcie Słowo [gr. logon] wrodzone, które może [ma moc] zbawić dusze wasze. | [ref] |
| 22 | Bądźcie [stawajcie się] zaś wykonawcami [czyniącymi] Słowa [nauka], a nie tylko słuchaczami, oszukującymi [zwodzącymi] samych siebie. | [ref] |
| 23 | Bo kto jest słuchaczem Słowa, a nie wykonawcą, ten podobny jest do człowieka, który w zwierciadle przygląda się swemu naturalnemu obliczu; | [ref] |
| 24 | bo przypatrzył się sobie i odszedł, i zaraz zapomniał, jakim był. | [ref] |
| 25 | Kto jednak wniknął w doskonałe prawo wolności i trwa w nim, nie jest słuchaczem, który zapomina, lecz wykonawcą dzieła; ten będzie szczęśliwy w swoim działaniu. | [ref] |
| 26 | Jeżeli ktoś uważa się za człowieka pobożnego, lecz łudząc serce swoje nie powściąga swego języka, to pobożność jego pozbawiona jest podstaw. | [ref] |
| 27 | Pobożność czysta i bez skazy wobec Boga i Ojca wyraża się w opiece nad sierotami i wdowami w ich utrapieniach i w zachowaniu siebie samego nieskalanym od wpływów świata. | [ref] |