1 | Cóż tedy, rzeczemy, znalazł Abraham, ojciec nasz według ciała? | [ref] |
2 | Bo jeźli Abraham z uczynków jest usprawiedliwiony, ma się czem chlubić, ale nie u Boga. | [ref] |
3 | Albowiem cóż Pismo mówi? Uwierzył Abraham Bogu i przyczytano mu to za sprawiedliwość. | [ref] |
4 | Pracownikowi zapłata nie bywa liczona według łaski, ale według należności; | [ref] |
5 | Nie pracującemu, lecz wierzącemu w tego, który usprawiedliwia niepobożnego, liczona bywa wiara jego dla usprawiedliwienia. | [ref] |
6 | Jak i Dawid powiada, że błogosławieństwem człowieka jest, gdy Bóg policzy sprawiedliwość bez uczynków, mówiąc: | [ref] |
7 | Błogosławieni, których odpuszczone są nieprawości, a których zakryte są grzechy; | [ref] |
8 | Błogosławiony mąż, któremu Pan grzechu nie policzy. | [ref] |
9 | To wówczas błogosławieństwo tylko na obrzezanych przychodzi, czy też na nieobrzezanych? Gdyż mówimy, iż wiara Abrahamowi jest policzona za sprawiedliwość. | [ref] |
10 | Kiedy mu była policzona? Gdy był w obrzezany, czy gdy był nieobrzezany? Nie w obrzezaniu, ale w nieobrzezaniu. | [ref] |
11 | I przyjął znak obrzezania za pieczęć sprawiedliwości tej wiary, która była w nieobrzezaniu, po to, aby był ojcem wszystkich wierzących w be obrzezania, aby i im policzona była sprawiedliwość; | [ref] |
12 | I aby był ojcem obrzezania, nie tylko tych, którzy są z obrzezania, ale też i tych, którzy chodzą stopami wiary ojca naszego Abrahama, która była w bez obrzezania. | [ref] |
13 | Albowiem nie przez prawo się stała obietnica Abrahamowi albo potomkowi [nasieniu] Jego, aby był dziedzicem świata, ale przez sprawiedliwość wiary. | [ref] |
14 | Jeżeli bowiem dziedzicami stają się ci, którzy się opierają na Prawie, to wiara straciła znaczenie, a obietnica pozostała bez skutku. | [ref] |
15 | Gdyż zakon gniew sprawuje; albowiem gdzie zakonu nie masz, tam nie ma przestępstwa. | [ref] |
16 | Dlatego z wiary jest dziedzictwo, aby było z łaski, i żeby była warowna obietnica wszystkiemu nasieniu, nie tylko temu, które jest z zakonu, ale i temu, które jest z wiary Abrahamowej, który jest ojcem nas wszystkich; | [ref] |
17 | Jak napisano: Ojcem wielu narodów postawiłem cię przed Bogiem, któremu uwierzył, który ożywia umarłe i który przywołuje te rzeczy, których nie masz, i jakby były. | [ref] |
18 | On (Abraham) przeciwko nadziei w nadzieję uwierzył, że się stanie ojcem wielu narodów według tego, co mu powiedziano: Tak będzie nasienie twoje. | [ref] |
19 | A nie będąc słabym w wierze, nie patrzył na ciało swoje już obumarłe, mając około stu lat, ani na obumarłe łono Sary. | [ref] |
20 | W obietnicę Bożą nie wątpił z niedowiarstwa; ale się umocnił wiarą i dał chwałę Bogu, | [ref] |
21 | Będąc też tego pewien, że cokolwiek on obiecał, mocen jest i uczynić. | [ref] |
22 | Dlatego policzono mu to za sprawiedliwość. | [ref] |
23 | Nie zapisano tego dla niego samego, że mu to policzono, | [ref] |
24 | ale i dla nas, którym ma być policzone, którzy wierzymy w tego, który wzbudził Jeszu, Pana naszego, z martwych; | [ref] |
25 | który poddał się z powodu grzechów naszych, a powstał z martwych dla usprawiedliwienia naszego. | [ref] |