1 | Gdy Jeszu skończył dawać te wskazania dwunastu swoim uczniom, odszedł stamtąd, aby nauczać i głosić w ich miastach. | [ref] |
2 | Tymczasem Jan, skoro usłyszał w więzieniu o czynach Pomazańca, posłał swoich uczniów | [ref] |
3 | z zapytaniem: «Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?» | [ref] |
4 | Jeszu im odpowiedział: «Idźcie i oznajmijcie Janowi to, co słyszycie i na co patrzycie: |
5 | niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci doznają oczyszczenia, głusi słyszą, umarli wstają, biednym głoszona jest dobra nowina. | [ref] |
6 | A szczęśliwy jest ten, kto we Mnie nie zwątpi». | [ref] |
7 | Gdy oni odchodzili, Jeszu zaczął mówić do tłumów o Janie: «Coście wyszli oglądać na pustyni? Trzcinę kołyszącą się na wietrze? | [ref] |
8 | Ale coście wyszli zobaczyć? Człowieka w miękkie szaty ubranego? Oto w domach królewskich są ci, którzy miękkie szaty noszą. | [ref] |
9 | Po coście więc wyszli? Proroka zobaczyć? Tak, powiadam wam, nawet więcej niż proroka. | [ref] |
10 | On jest tym, o którym napisano: Oto Ja posyłam mego posła przed Tobą, aby Ci przygotował drogę. | [ref] |
11 | Amen, powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Zanurzyciela. Lecz najmniejszy w królestwie niebios większy jest niż on. | [ref] |
12 | A od czasu Jana Zanurzyciela aż dotąd królestwo niebios doznaje przemocy i ludzie gwałtowni przechwytują je. | [ref] |
13 | Wszyscy bowiem Prorocy i Prawo prorokowali aż do Jana. | [ref] |
14 | A jeśli chcecie przyjąć, to on jest Eliaszem, który ma przyjść. | [ref] |
15 | Kto ma uszy, niechaj słucha! | [ref] |
16 | Lecz z kim mam porównać to pokolenie? Podobne jest do przebywających na rynku dzieci, które przymawiają swym rówieśnikom | [ref] |
17 | "Przygrywaliśmy wam, a nie tańczyliście; biadaliśmy, a wyście nie zawodzili". | [ref] |
18 | Przyszedł bowiem Jan: nie jadł ani nie pił, a oni mówią: "Złe tchnienie go opętało". | [ref] |
19 | Przyszedł Syn Człowieczy: je i pije. a oni mówią: "Oto żarłok i pijak, przyjaciel celników i grzeszników". A mądrość usprawiedliwiona z dala od synów swoich. | [ref] |
20 | Wtedy począł czynić wyrzuty miastom, w których najwięcej Jego cudów się dokonało, że nie zmieniły się. | [ref] |
21 | "Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno w worze i w popiele by się zmieniły. | [ref] |
22 | Toteż powiadam wam: Tyrowi i Sydonowi lżej będzie w dzień sądu niż wam. | [ref] |
23 | A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba będziesz wywyższone? Aż do Otchłani zejdziesz. Bo gdyby w Sodomie działy się cuda, które się w tobie dokonały, zostałaby aż do dnia dzisiejszego. | [ref] |
24 | Toteż powiadam wam: Ziemi sodomskiej lżej będzie w dzień sądu niż tobie». | [ref] |
25 | W owym czasie Jeszu przemówił tymi słowami: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i inteligentnymi, a objawiłeś je dzieciom. | [ref] |
26 | Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. | [ref] |
27 | Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić. | [ref] |
28 | Przyjdźcie do Mnie wszyscy przemęczeni i przeciążeni, a Ja odświeżę [dam odpoczynek] was. | [ref] |
29 | Weźcie jarzmo moje na siebie [was] i uczcie (się) ode Mnie, bo [że] łagodny jestem i pokorny [uniżony] sercem, a znajdziecie odpoczynek [ukojenie] dla dusz waszych. | [ref] |
30 | Albowiem jarzmo moje jest delikatne, a moje obciążenie lekkie». | [ref] |