W tej właśnie chwili Jeszu rozradował się w Tchnieniu Świętym i rzekł: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. 

Potem zwrócił się do samych uczniów i rzekł: «Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie. 

Teraz tedy, Boże nasz! wyznajemy cię, a chwalimy imię sławy twojej.

Ciebie ja, o Boże ojców moich! wysławiam i chwalę, żeś mi dał mądrość i moc, owszem, żeś mi teraz oznajmił to, o cośmy cię prosili; boś nam sen królewski oznajmił.

Jeszu wzniósł oczy do góry i rzekł: «Ojcze, dziękuję Ci, żeś mnie wysłuchał. 

Lecz my powinniśmy Bogu dziękować zawsze za was, bracia umiłowani od Pana! iż was Bóg od początku wybrał ku zbawieniu w poświęceniu Ducha i w wierze prawdy,

Do czego was powołał przez Ewangieliję naszę ku dostąpieniu chwały Pana naszego, Jeszu Chrystusa.

 Błogosławił go, mówiąc: Błogosławiony bądź Abram (przez) Boga Najwyższego posiadającego niebiosa i ziemię. 

Tedy rzekł Abram królowi Sodomskiemu: Podniosłem rękę swą ku Panu Bogu najwyższemu, dzierżawcy nieba i ziemi;

Oto Pana, Boga twego, są niebiosa, i niebiosa niebios, ziemia i wszystko co na niej.

Wszakże tylko w ojcach twoich upodobało się Panu, że je umiłował, i obrał nasienie ich po nich, to jest, was, ze wszystkich narodów, jako się to dziś okazuje.

I rzekł: Cóż widzieli w domu twoim? Odpowiedział Ezechyjasz: Wszystko, cokolwiek jest w domu moim, widzieli: nie było nic, czegobym im nie pokazał w skarbach moich.

 Tak mówi JHWH: Niebiosa stolicą moją, a ziemia podnóżkiem nóg moich. Gdzież więc będzie ten dom, który mi zbudujecie? albo gdzie będzie miejsce odpocznienia mego?

Bóg, który stworzył świat i wszystko na nim, On, który jest Panem nieba i ziemi, nie mieszka w świątyniach zbudowanych ręką ludzką 

 On im odpowiedział: «Wam dane jest poznać tajemnice królestwa niebios, im zaś nie jest dane.

 Dlatego mówię do nich w przykładach, bo patrząc nie widzą i słuchając nie słyszą ani nie rozumieją.

Bo utuczyło się serce tego ludu, i uszami ociężale (znudzeni) słuchali i oczy swe przymknęli, żeby oczami nie widzieli ani uszami nie słyszeli, ani swym sercem nie zrozumieli: i nie zwrócili się (do Mnie), abym ich uzdrowił. 

Biada tym, którzy się sobie zdadzą być mądrymi, a sami u siebie roztropnymi!

Bo was napełnił Pan duchem snu twardego, i zawarł oczy wasze; proroków i książąt waszych najopatrzniejszych oczy zasłonił.

A danoliby księgi temu, co nie zna pisma, a rzeczono: Czytaj to proszę, tedy odpowie: Nie znam pisma.

Dlatego Ja też sobie dziwnie pocznę z tym ludem, dziwnie i cudownie, i zginie mądrość mądrych jego, a rozum roztropnych jego skryje się.

A gdy był sam, pytali Go ci, którzy przy Nim byli, razem z Dwunastoma, o przypowieść.

aby patrzyli oczami, a nie widzieli, słuchali uszami, a nie rozumieli, żeby się nie nawrócili i nie była im wydana [tajemnica]».

Czy ktoś ze zwierzchników lub faryzeuszów uwierzył w Niego?

A ten tłum, który nie zna Prawa, jest przeklęty». 

 Jeszu rzekł: «Przyszedłem na ten świat, aby przeprowadzić sąd, aby ci, którzy nie widzą, przejrzeli, a ci, którzy widzą stali się niewidomymi».

 Jeszu powiedział do nich: «Gdybyście byli niewidomi, nie mielibyście uchybienia [grzechu], ale ponieważ mówicie: "Widzimy", uchybienie [grzech] wasze pozostaje.

 aby się spełniło słowo proroka Izajasza, który rzekł: Panie, któż uwierzył naszemu głosowi? A ramię Pańskie komu zostało objawione?

Zaślepił ich oczy i twardym uczynił ich serce, żeby nie widzieli oczami oraz nie poznali sercem i nie nawrócili się, ażebym ich uzdrowił. 

jak jest napisane: Dał im Bóg tchnienie odurzenia; takie oczy, by nie mogli widzieć, i takie uszy, by nie mogli słyszeć, aż po dzień dzisiejszy. 

Niech oczy ich się zaćmią, by nie mogli widzieć, a grzbiet ich trzymaj zawsze pochylony!

 Gdyż słowo o krzyżu jest głupstwem dla tych, którzy giną, dla nas jednak, którzy zbawianych, jest mocą Bożą.

Gdzież jest mądry? Gdzież jest uczony w Piśmie? Gdzież badacz eonu tego? Czyż w głupstwo nie obrócił Bóg mądrości świata tego?

Gdyż i Judejczycy się cudów domagają, a Hellenowie mądrości szukają.

Lecz samym powołanym i Judejczykom, i Hellenom głosimy Pomazańca, który jest mocą Bożą i mądrością Bożą.

Zobaczcie więc na powołanie wasze, bracia, że niewielu mądrych według ciała, niewielu możnych, niewielu zacnego rodu;

A niskiego urodzenia dla świata i wzgardzone, wybrał Bóg, te nieistotne, aby te znaczne unieważnić.

A mądrość mówimy między doskonałymi; ale mądrość nie tego świata, ani książąt tego świata, którzy giną;

Której żaden z książąt tego świata nie poznał; bo gdyby byli poznali, nigdy by Pana chwały nie ukrzyżowali;

Niech nikt samego siebie nie zwodzi; jeśli u was ktoś siebie uważa za mądrego w tym eonie, niech się stanie głupim, aby się stał mądrym.

I jeszcze: Pan zna myśli mądrych, że są marnością.

 Ale stwardniały zamysły [myśli] ich, ponieważ aż do dzisiejszych dni ta sama zasłona przy czytaniu starej umowy [testamentu], zostaje nie odkryta, (mimo) że w Pomazańcu przemija [traci znaczenie]. 

 Jeśli więc zakryta jest nasza dobra nowina, (to) wśród (tych) co giną jest zakryta, 

 nie bowiem siebie głosimy, ale Pomazańca Jeszu (jako) Pana, a siebie (jako) sług waszych przez Jeszu. 

Na to Jeszu mu rzekł: «Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie.

Amen, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebios.

Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebios. 

i rzekli do Niego: «Słyszysz, co one mówią?» A Jeszu im odpowiedział: «Tak jest. Czy nigdy nie czytaliście: Z ust niemowląt i ssących zgotowałeś sobie chwałę?»

Ale Samuel służył przed Panem, ubrane chłopiątko w efod lniany.

Że zawołał Pan na Samuela, a on się ozwał: Owom ja.

Powtóre Pan jeszcze zawołał Samuela; i wstał Samuel, a poszedł do Heliego, i rzekł: Owom ja, gdyżeś mię wołał; któremu on rzekł: nie wołałem, synu mój, wróć się a śpij.

Nadto jeszcze Pan zawołał Samuela po trzecie; a on wstawszy szedł do Heliego i rzekł: Owom ja, gdyżeś mię wołał. Tedy zrozumiał Heli, że Pan wołał pacholęcia.

Potem przyszedł Pan, i stanął a zawołał jako i pierwszy i drugi raz: Samuelu, Samuelu! I rzekł Samuel: Mów Panie, bo sługa twój słucha.

Dnia onego wzbudzę przeciw Heliemu wszystko, com mówił przeciwko domowi jego; pocznę i dokonam.

A przetoż przysiągłem domowi Heli, że nie będzie oczyszczona nieprawość domu Heliego żadną ofiarą, ani ofiarą śniedną, aż na wieki.

Tedy zawołał Heli Samuela, i rzekł: Samuelu, synu mój; który odpowiedział: Otom ja.

I oznajmił mu Samuel wszystkie słowa, a nie zataił nic przed nim. A on rzekł: Pan jest; co dobrego w oczach jego, niech czyni.

Poznał tedy wszystek Izrael od Dan aż do Beerseba, iż Samuel był wiernym prorokiem Panu.

Panie, Panie nasz! jakoż zacne jest imię twoje po wszystkiej ziemi! któryś wyniósł chwałę twoję nad niebiosa.

Pierwej niżelim cię utworzył w żywocie, znałem cię, a pierwej niżeliś wyszedł z żywota, poświęciłem cię, za proroka narodom dałem cię.

Ale Pan rzekł do mnie: Nie mów: Jestem dziecięciem, owszem, na wszystko, na co cię poślę, idź, a wszystko, coć rozkażę, mów

A Jeszu, widząc to, oburzył się i rzekł do nich: «Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże.

I biorąc je w objęcia, kładł na nie ręce i błogosławił je.

Ale co głupiego jest dla świata, to wybrał Bóg, aby zawstydzić mądrych, a co słabe dla świata, wybrał Bóg, aby zawstydził mocnych.