Subskrybuj

Księga Przysłów rozdział 22

Wersja Biblii
Księga
Rozdział
1Lepsze jest dobre imię, niż bogactwa wielkie; a przyjaźó lepsza, niż srebro i złoto.[ref]
2Bogaty i ubogi spotkali się z sobą; ale Pan jest obydwóch stworzycielem.[ref]
3Ostrożny widząc złe ukrywa się; ale prostacy wprost idąc wpadają w szkodę.[ref]
4Pokory i bojaźni Paóskiej nagrodą jest bogactwo, i sława i żywot.[ref]
5Ciernie i sidła są na drodze przewrotnego; kto strzeże duszy swej, oddala się od nich.[ref]
6 Trenuj [ćwicz] dziecko we właściwej [usta] drodze i kiedy (będzie) stary nie zejdzie z niej.[ref]
7Bogaty nad ubogimi panuje; ale ten, co pożycza, sługą bywa tego, który mu pożycza.[ref]
8Kto sieje nieprawość, żąć będzie utrapienie, a rózga gniewu jego ustanie.[ref]
9Oko dobrotliwe, toć będzie ubłogosławione; bo udziela chleba swego ubogiemu.[ref]
10Wyrzuć naśmiewcę, a ustanie zwada; owszem uspokoi się swar i pohaóbienie.[ref]
11Kto miłuje czystość serca, a jest wdzięczność w wargach jego, temu król przyjacielem będzie.[ref]
12Oczy Paóskie strzegą umiejętności; ale przedsięwzięcia przewrotnego podwraca.[ref]
13Leniwiec mówi: Lew na dworzu, w pośród ulicy bym był zabity.[ref]
14Usta obcych niewiast są dół głęboki; na kogo się Pan gniewa, wpadnie tam.[ref]
15 Głupstwo [głupota] przywiązana wewnątrz [w sercu, umyśle] chłopca [dziecka], rózga karności [skorygowania] odsunie (je) dalej.[ref]
16Kto ciemięży ubogiego, aby sobie przysporzył, także kto daje bogatemu: pewnie zubożeje.[ref]
17Nakłoó ucha twego, a słuchaj słów mądrych, a serce twoje przyłóż ku nauce mojej;[ref]
18Boć to będzie uciechą, gdy je zachowasz w sercu twojem, gdy będą społem sporządzone w wargach twoich;[ref]
19Aby było w Panu ufanie twoje; oznajmujęć to dziś, a ty tak czyó.[ref]
20Izalim ci nie napisał znamienitych rzeczy z strony rad i umiejętności,[ref]
21Abym ci do wiadomości podał pewność powieści prawdziwych, abyś umiał odnosić słowa prawdy tym, którzy cię posłali.[ref]
22Nie odzieraj nędznego, przeto że nędzny jest; ani ubogiego w bramie uciskaj.[ref]
23Albowiem Pan się podejmie sprawy ich, i wydrze duszę tym, którzy im wydzierają.[ref]
24Nie bądź przyjacielem gniewliwemu, a z mężem popędliwym nie obcuj,[ref]
25Byś snać nie przywykł ścieszkom jego, a nie włożył sidła na duszę swoję.[ref]
26Nie bywaj między tymi, którzy ręczą; ani między rękojmiami za długi;[ref]
27Bo jeźlibyś nie miał czem zapłacić, przeczżeby kto miał brać pościel twoją pod tobą?[ref]
28Nie przenoś starej granicy, którą uczynili ojcowie twoi.[ref]
29Widziałżeś męża rątszego w sprawach swoich? Takowyć przed królami staje, a nie staje przed podłymi.[ref]