Mądry się boi, i odstępuje od złego; ale głupi dociera, i śmiałym jest.

Ostrożny, upatrując złe, ukrywa się; ale prostak wprost idąc, w szkodę popada.

Kto się tedy uląkł słowa Paóskiego z sług Faraonowych, kazał uciekać sługom swym, i z bydłem swojem do domu;

Ale kto nie przyłożył serca swego do słowa Paóskiego, ten zostawił sługi swe i bydło swe na polu.

Idź, ludu mój! wnijdź do komór swoich, a zamknij drzwi twoje za sobą; skryj się na maluczką chwilkę, dokąd nie przeminie rozgniewanie.

Albowiem oto Pan wychodzi z miejsca swego, aby nawiedził nieprawość mieszkających na ziemi; tedy ziemia odkryje krew swoję, a nie zakryje dalej pobitych swoich.

Gdy więc ujrzycie "ohydę spustoszenia", o której mówi prorok Daniel, zalegającą miejsce święte - kto czyta, niech rozumie -

 Kto będzie na dachu, niech nie schodzi, by zabrać rzeczy z domu. 

 Sami bowiem dokładnie wiecie, iż dzień Pana nadchodzi jak złodziej w nocy.

 Wy zaś, bracia, nie jesteście w ciemności, aby ten dzień zaskoczył was jak złodziej.

 Nie śpijmy zatem jak pozostali, lecz czuwajmy i bądźmy trzeźwi. 

Abyśmy przez dwie rzeczy nieodmienne (w których niemożebne, aby Bóg kłamał), warowną pociechę mieli, my, którzyśmy się uciekli ku otrzymaniu wystawionej nadziei,

Wiarą obwieszczony będąc od Boga Noe o tem, czego jeszcze nie było widzieć, uczciwości wyświadczając, przygotował korab ku zachowaniu domu swego, przez który potępił świat i stał się dziedzicem sprawiedliwości tej, która jest z wiary.

I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieóca głupiego,

Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa.

I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.

Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupiego mówi:

Ale prostak nie wie, że tam są umarli, a ci, których wezwała, są w głębokościach grobu.

Człowiek, który na częste karanie zatwardza kark swój, nagle zniszczeje, i nie wskóra.