1 | Gdy siądziesz, abyś jadł z panem, uważaj pilnie, kto jest przed tobą; | [ref] |
2 | Inaczej wraziłbyś nóż w gardło swoje, jeźlibyś był chciwy pokarmu. | [ref] |
3 | Nie pragnij łakoci jego; bo są pokarmem obłudnym. | [ref] |
4 | Nie staraj się, abyś się zbogacił; owszem, zaniechaj opatrzności twojej. | [ref] |
5 | I miałżebyś obrócić oczy twoje na bogactwo, które prędko niszczeje? bo sobie uczyni skrzydła podobne orlim, i uleci do nieba. | [ref] |
6 | Nie jedz chleba człowieka zazdrosnego, a nie żądaj łakoci jego. | [ref] |
7 | Albowiem jako on ciebie waży w myśli swej, tak ty waż pokarm jego. Mówić: Jedz i pij, ale serce jego nie jest z tobą. | [ref] |
8 | Sztuczkę twoję, którąś zjadł, zwrócisz, a utracisz wdzięczne słowa twoje. |
9 | Przed głupim nie mów; albowiem wzgardzi roztropnością powieści twoich. | [ref] |
10 | Nie przenoś granicy starej, a na rolę sierotek nie wchodź. | [ref] |
11 | Bo obroóca ich możny; onci się podejmuje sprawy ich przeciwko tobie. | [ref] |
12 | Obróć do nauki serce twoje, a uszy twoje do powieści umiejętności. | [ref] |
13 | Nie odejmuj od młodego karności; bo jeźli go ubijesz rózgą, nie umrze. | [ref] |
14 | Ty go bij rózgą, a duszę jego z piekła wyrwiesz. | [ref] |
15 | Synu mój! będzieli mądre serce twoje, będzie się weseliło serce moje, serce moje we mnie; | [ref] |
16 | I rozweselą się nerki moje, gdy będą mówiły wargi twoje, co jest prawego. | [ref] |
17 | Niech nie zajrzy serce twoje grzesznikom; ale raczej chodż w bojaóni Paóskiej na każdy dzieó; | [ref] |
18 | Bo iż jest zapłata, przeto nadzieja twoja nie będzie wykorzeniona. | [ref] |
19 | Słuchaj, synu mój! a bądź mądry, i nawiedź na drogę serce twoje. | [ref] |
20 | Nie bywaj między pijanicami wina, ani między żarłokami mięsa; | [ref] |
21 | Boć pijanica i żarłok zubożeje, a ospały w łatach chodzić będzie. | [ref] |
22 | Słuchaj ojca twego, który cię spłodził, a nie pogardzaj matką twoją, gdy się zstarzeje. | [ref] |
23 | Kupuj prawdę, a nie sprzedawaj jej; kupuj mądrość, umiejętność i rozum. | [ref] |
24 | Będzie radować (się) radować ojciec sprawiedliwy [sprawiedliwych] płodzący mądrego [sprytnego] i rozraduje (się) radosnym. | [ref] |
25 | Niech się tedy weseli ojciec twój, i matka twoja; i niech się rozraduje rodzicielka twoja. | [ref] |
26 | Synu mój! daj mi serce twoje, a oczy twoje niechaj strzegą dróg moich. | [ref] |
27 | Bo nierządnica jest dół głęboki, a cudza żona jest studnia ciasna. | [ref] |
28 | Ona też jako zbojca zasadzki czyni, a zuchwalców między ludźmi rozmnaża. | [ref] |
29 | Komu biada? Komu niestety? Komu zwady? Komu krzyk? Komu rany daremne? Komu zapalenie oczów? | [ref] |
30 | Tym, którzy siadają na winie; tym, którzy chodzą, szukając przyprawnego wina. | [ref] |
31 | Nie zapatruj się na wino, gdy się rumieni, i gdy wydaje w kubku łunę swoję, a prosto wyskakuje. | [ref] |
32 | Bo na koniec jako wąż ukąsi, a jako żmija uszczknie; | [ref] |
33 | Oczy twoje patrzyć będą na cudze żony, a serce twe będzie mówiło przewrotności; | [ref] |
34 | I będziesz jako ten, który leży w pośród morza, a jako ten, który śpi na wierzchu masztu; | [ref] |
35 | Rzeczesz:Ubito mię, a nie stękałem, potłuczono mię, a nie czułem. Gdy się ocucę, udam się zaś do tego. | [ref] |