1 | Serce królewskie jest w ręce Paóskiej jako potoki wód; kędy chce, nakłoni je. | [ref] |
2 | Wszelka droga człowieka prosta jest przed oczyma jego; ale Pan, jest który serca waży. | [ref] |
3 | Czynić sprawiedliwość i sąd, bardziej się Panu podoba, niżeli ofiara. | [ref] |
4 | Wyniosłość oczu i nadętość serca, i oranie niepobożnych są grzechem. | [ref] |
5 | Myśli pracowitego pewne dostatki przynoszą; ale każdego skwapliwego przynoszą pewną nędzę. | [ref] |
6 | Zebrane skarby językiem kłamliwym są marnością pomijającą tych, którzy szukają śmierci. | [ref] |
7 | Drapiestwo niezbożnych potrwoży ich; bo nie chcieli czynić to, co było sprawiedliwego. | [ref] |
8 | Mąż, którego droga przewrotna, obcym jest; ale sprawa czystego jest prosta. | [ref] |
9 | Lepiej jest mieszkać w kącie pod dachem, niżeli z żoną swarliwą w domu przestronnym. | [ref] |
10 | Dusza niezbożnego pragnie złego, a przyjaciel jego nie bywa wdzięczny w oczach jego. | [ref] |
11 | Gdy karzą naśmiewcę, prostak mędrszym bywa; a gdy roztropnie postępują z mądrym, przyjmuje naukę. | [ref] |
12 | Bóg daje przestrogę sprawiedliwemu na domie niezbożnika, który podwraca niezbożnych dla złości ich. | [ref] |
13 | Kto zatula ucho swe na wołanie ubogiego, i on sam będzie wołał, a nie będzie wysłuchany. | [ref] |
14 | Dar potajemnie dany uśmierza zapalczywość, i upominek w zanadrza włożony gniew wielki uspokaja. | [ref] |
15 | Radość się mnoży sprawiedliwemu, gdy się sąd odprawuje; ale strach tym, którzy czynią nieprawość. | [ref] |
16 | Człowiek błądzący z drogi mądrości w zebraniu umarłych odpoczywać będzie. | [ref] |
17 | Mąż, który dobrą myśl miłuje, staje się ubogim; a kto miłuje wino i olejki, nie zbogaci się. | [ref] |
18 | Niezbożnik będzie okupem za sprawiedliwego, a za uprzejmych przewrotnik. | [ref] |
19 | Lepiej mieszkać w ziemi pustej, niż z żoną swarliwą i gniewliwą. | [ref] |
20 | Skarb pożądany i olej są w przybytku mądrego; ale głupi człowiek pożera go. | [ref] |
21 | Kto naśladuje sprawiedliwości i miłosierdzia, znajduje żywot, sprawiedliwość i sławę. | [ref] |
22 | Mądry ubiega miasto mocarzy, a burzy potęgę ufności ich. | [ref] |
23 | Kto strzeże ust swoich i języka swego, strzeże od ucisków duszy swojej. | [ref] |
24 | Hardego i pysznego imię jest naśmiewca, który wszysko poniewoli i z pychą czyni. | [ref] |
25 | Leniwego żądość zabija; bo ręce jego robić nie chcą. | [ref] |
26 | Każdego dnia pała pożądliwością; ale sprawiedliwy udziela, a nie szczędzi. | [ref] |
27 | Ofiara niepobożnych jest obrzydliwością, a dopieroż gdyby ją w grzechu ofiarował. | [ref] |
28 | Świadek fałszywy zaginie; ale mąż dobry to, co słyszy, statecznie mówić będzie. | [ref] |
29 | Mąż niezbożny zatwardza twarz swoję; ale uprzejmy sam sprawuje drogę swoję. | [ref] |
30 | Niemasz mądrości, ani rozumu, ani rady przeciwko Panu. | [ref] |
31 | Konia gotują na dzieó bitwy; ale od Pana jest wybawienie. | [ref] |