Człowiek sporządza myśli serca swego; ale od Pana jest odpowiedź języka.

Serce człowiecze rozrządza drogi swe; ale Pan sprawuje kroki jego.

Od Pana bywają sprawowane drogi męża; ale człowiek jakoż zrozumie drogę jego?

Błogosławiony Pan, Bóg ojców naszych, który to dał w serce królewskie, aby uwielbił dom Paóski, który jest w Jeruzalemie;

A ku mnie skłonił miłosierdzie przed królem i radą jego, i wszystkimi książętami królewskimi możnymi. Przetoż ja, będąc umocniony ręką Pana, Boga mojego, która jest nademną, zgromadziłem z Izraela przedniejszych, którzy wyszli zemną.

Proszę o Panie! niech teraz będzie ucho twoje nakłonione ku modlitwie sługi twego i ku modlitwie sług twoich, którzy mają wolę bać się imienia twego; a zdarz dziś, proszę, słudze twemu, i spraw mu miłosierdzie przed tym mężem. A jam był podczaszym królewskim.

Znowu rzekł do mnie król: Czegoż ty żądasz? A jam się modlił Bogu niebieskiemu.

Odmienił serce ich, iż mieli w nienawiści lud jego, a zmyślali zdrady przeciw sługom jego.

Tak, że im zjednał miłosierdzie przed oczyma wszystkich, którzy ich byli pojmali.

I uwolnił go od wszystkich ucisków, i dał łaskę i mądrość w oczach faraona, króla Egiptu. A ten ustanowił go przełożonym nad Egiptem i nad całym swym domem. 

Tyś przerwał źródła i potoki; tyś osuszył rzeki bystre.

Nad szum wielkich wód, nad mocne wały morskie mocniejszy jest Pan na wysokości.

To widząc morze, uciekło a Jordan wrócił się nazad.

Morze! cóż ci się stało, iżeś uciekło? O Jordanie! żeś się nazad wrócił?

 Oto zrobię coś nowego, zaczyna to już kiełkować, ale tego też nie zrozumiecie. Poprowadzę drogę przez pustkowie, a przez pustynię rzeki.

Który mówię głębinie: Wyschnij, Ja potoki twe wysuszę;

 A trzeci wylał swą czaszę na rzeki i źródła wód: i stały się krwią.

 A szósty wylał swą czaszę na rzekę wielką, na Eufrat. A wyschła jej woda, by dla królów ze wschodu słońca droga stanęła otworem.