Kto chodzi z mądrymi, mądrym będzie; ale kto towarzyszy z głupimi, startym będzie.

Ale tych, którzy się udawają krzyewemi drogami swemi, niech zapędzi Pan z tymi, którzy czynią nieprawość; lecz pokój niech będzie nad Izraelem.

I tych, którzy się odwracają od naśladowania Pana, i którzy nie szukają Pana, ani się pytają o nim.

 To zaś jest sądem, że światło przychodzi na świat, a umiłowali ludzie bardziej ciemność niż światło, były bowiem złe ich czyny. 

 Każdy bowiem źle postępujący, nienawidzi światła i nie podchodzi do światła, aby nie ujawniono czynów jego. 

 Niemożliwe bowiem raz oświeconych, (którzy) posmakowali też daru niebiańskiego i towarzyszyli [uczestniczyli] Tchnienia świętego

 a odpadną, znów odnowić [przywrócić] skorygowaniu [nawróceniu]. Krzyżują sobie Syna Boga i upubliczniają

Albowiem jeźlibyśmy dobrowolnie grzeszyli po wzięciu znajomości prawdy, nie zostawałaby już ofiara za grzechy;

Ale straszliwe niejakie oczekiwanie sądu i zapalenie ognia, który pożreć ma przeciwników.

A sprawiedliwy z wiary żyć będzie; a jeźliby się kto schraniał, nie kocha się w nim dusza moja.

Bo by im było lepiej, nie uznać drogi sprawiedliwości, niżeli poznawszy ją, odwrócić się od podanego im rozkazania świętego.

Aleć się im przydało według onej prawdziwej przypowieści: Pies wrócił się do zwracania swego, a świnia umyta do walania się w błocie.

 Z nas wyszli, ale nie byli z nas; jeśli bowiem z nas (by) byli, wytrwaliby [zostaliby] wówczas z nami; ale (stało się tak), aby ujawnić, że nie są wszyscy z nas.

Bo się nachyla ku śmierci dom jej, a do umarłych ścieszki jej.

Wszyscy, którzy do niej wchodzą, nie wracają się, ani trafiają na ścieszkę żywota.

Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.

Dom jej jest jako drogi piekielne, wiodące do gmachów śmierci.

Ale prostak nie wie, że tam są umarli, a ci, których wezwała, są w głębokościach grobu.

 I (ożywił) was , będących martwymi w upadkach i w grzechach.

 Oni są na [w] agapach [miłość, życzliwość, uczta miłości] waszych rafą [skała ukryta pod wodą], ucztują bez obaw [pewni siebie, bez obaw], siebie pasą [praca pasterza]; obłoki [chmury] bezwodne [suche], podwładne wiatrów unoszone [uprowadzane], drzewa jesienią nieowocujące, dwakroć [dwukrotnie] umierające wykorzenione,