Księga Przysłów rozdział 21

Serce królewskie jest w ręce Paóskiej jako potoki wód; kędy chce, nakłoni je.

Wszelka droga człowieka prosta jest przed oczyma jego; ale Pan, jest który serca waży.

Czynić sprawiedliwość i sąd, bardziej się Panu podoba, niżeli ofiara.

Wyniosłość oczu i nadętość serca, i oranie niepobożnych są grzechem.

Myśli pracowitego pewne dostatki przynoszą; ale każdego skwapliwego przynoszą pewną nędzę.

Zebrane skarby językiem kłamliwym są marnością pomijającą tych, którzy szukają śmierci.

Drapiestwo niezbożnych potrwoży ich; bo nie chcieli czynić to, co było sprawiedliwego.

Mąż, którego droga przewrotna, obcym jest; ale sprawa czystego jest prosta.

Lepiej jest mieszkać w kącie pod dachem, niżeli z żoną swarliwą w domu przestronnym.

Dusza niezbożnego pragnie złego, a przyjaciel jego nie bywa wdzięczny w oczach jego.

Gdy karzą naśmiewcę, prostak mędrszym bywa; a gdy roztropnie postępują z mądrym, przyjmuje naukę.

Bóg daje przestrogę sprawiedliwemu na domie niezbożnika, który podwraca niezbożnych dla złości ich.

Kto zatula ucho swe na wołanie ubogiego, i on sam będzie wołał, a nie będzie wysłuchany.

Dar potajemnie dany uśmierza zapalczywość, i upominek w zanadrza włożony gniew wielki uspokaja.

Radość się mnoży sprawiedliwemu, gdy się sąd odprawuje; ale strach tym, którzy czynią nieprawość.

Człowiek błądzący z drogi mądrości w zebraniu umarłych odpoczywać będzie.

Mąż, który dobrą myśl miłuje, staje się ubogim; a kto miłuje wino i olejki, nie zbogaci się.

Niezbożnik będzie okupem za sprawiedliwego, a za uprzejmych przewrotnik.

Lepiej mieszkać w ziemi pustej, niż z żoną swarliwą i gniewliwą.

Skarb pożądany i olej są w przybytku mądrego; ale głupi człowiek pożera go.

Kto naśladuje sprawiedliwości i miłosierdzia, znajduje żywot, sprawiedliwość i sławę.

Mądry ubiega miasto mocarzy, a burzy potęgę ufności ich.

Kto strzeże ust swoich i języka swego, strzeże od ucisków duszy swojej.

Hardego i pysznego imię jest naśmiewca, który wszysko poniewoli i z pychą czyni.

Leniwego żądość zabija; bo ręce jego robić nie chcą.

Każdego dnia pała pożądliwością; ale sprawiedliwy udziela, a nie szczędzi.

Ofiara niepobożnych jest obrzydliwością, a dopieroż gdyby ją w grzechu ofiarował.

Świadek fałszywy zaginie; ale mąż dobry to, co słyszy, statecznie mówić będzie.

Mąż niezbożny zatwardza twarz swoję; ale uprzejmy sam sprawuje drogę swoję.

Niemasz mądrości, ani rozumu, ani rady przeciwko Panu.