1 | Z tego zatem powodu i my, otoczeni tak wielką rzeszą świadków, odrzuciwszy wszelkie obciążenie i osaczające nas uchybienie biegiem dążmy do celu, z wytrwałością w przeznaczonych nam zmaganiach. | [ref] |
2 | Wpatrując się w Jeszu Przywódcę i Udoskonaliciela wiary, który przeciwko zaoferowanej Mu przyjemności wytrzymał krzyż hańby. Wzgardzony, po prawicy tronu Bożego zasiadł. | [ref] |
3 | Przetoż uważajcie, jaki jest ten, który podejmował takowe od grzeszników przeciwko sobie sprzeciwianie, abyście osłabiwszy w umysłach waszych, nie ustawali. | [ref] |
4 | Jeszczeście się aż do krwi nie sprzeciwili, walcząc przeciwko grzechowi. | [ref] |
5 | Czyliście zapamiętali napominania, które wam jako synom mówi: Synu mój, nie lekceważ sobie kaźni Paóskiej, a nie trać serca, gdy od niego bywasz karany; | [ref] |
6 | Albowiem kogo Pan miłuje, tego karze, a smaga każdego, którego za syna przyjmuje. | [ref] |
7 | Jeźli znosicie karanie, Bóg się wam ofiaruje jako synom; albowiem któryż jest syn, którego by ojciec nie karał? | [ref] |
8 | A jeźli jesteście bez karania, którego wszyscy są uczestnikami, tedy jesteście bękartami, a nie synami. | [ref] |
9 | A nadto cielesnych ojców naszych mieliśmy, którzy nas karali, a baliśmy się ich; zaż daleko więcej nie mamy być poddani Ojcu duchów, abyśmy żyli? | [ref] |
10 | Albowiem oni na mało dni, jako się im zdało, nas karali; ale ten ku pożytkowi naszemu na to, abyśmy byli uczestnikami świętobliwości jego. | [ref] |
11 | Wprawdzie żadne surowe pouczenie w chwili, gdy nas dosięga, nie sprawia nam przyjemności, lecz łączy się z bólem, później jednak tym, którzy dzięki niemu są wyćwiczeni, przynosi pełen pokoju owoc sprawiedliwości. | [ref] |
12 | Przeto opuszczone ręce i zemdlone kolana wyprostujcie, | [ref] |
13 | Wyprostujcie ścieżki dla swoich nóg, aby to, co kalekie, nie zbłądziło, ale raczej wyzdrowiało. | [ref] |
14 | Dążcie do pokoju ze wszystkimi i do uświęcenia, bez którego nikt nie zobaczy Pana. | [ref] |
15 | Uważajcie, aby nikt nie pozbawił się łaski Bożej, aby jakiś korzeń gorzki, który rośnie w górę, nie spowodował zamieszania, a przez to nie skalali się inni, | [ref] |
16 | Żeby ktoś nie okazał się rozpustnikiem albo nie doceniał tego, co święte jak Ezaw, który za jedn posiłek sprzedał swoje prawo pierworodnego. | [ref] |
17 | Zwróćcie uwagę, że później, gdy pragnął otrzymać błogosławieństwo, został odrzucony, ponieważ nie uległ skorygowaniu, chociaż ze łzami zabiegał o uznanie. | [ref] |
18 | Boście nie przystąpili do góry, która się da dotknąć, i do ognia gorejącego, i do wichru, i do ciemności i do burzy, | [ref] |
19 | I do dźwięku trąby, i do głosu słów, który ci, co słyszeli, prosili, aby więcej do nich nie mówiono; | [ref] |
20 | (Albowiem nie mogli znieść tego, co im rozkazywano: Gdyby się i bydlę góry dotknęło, będzie ukamionowane, albo pociskiem przebite. | [ref] |
21 | A tak straszne to było, co widzieli, że też Mojżesz rzekł: Uląkłem się i drżę.) | [ref] |
22 | Ale przystąpiliście do góry Syjon i miasta Boga żywego, do Jeruszalem niebiańskiego, i dziesiątków tysięcy Posłów; | [ref] |
23 | Do walnego zgromadzenia, i do zebrania pierworodnych, którzy są spisani w niebie, i do Boga, sędziego wszystkich, i do duchów sprawiedliwych i doskonałych; | [ref] |
24 | I do pośrednika nowego testamentu, Jeszu, i do krwi pokropienia, lepsze rzeczy mówiącej niż Ablowa. | [ref] |
25 | Patrzajcież, abyście nie gardzili tym, który mówi; albowiem jeźliż oni nie uszli, którzy gardzili tym, który na ziemi na miejscu Bożem mówił, daleko więcej my, jeźliże się od tego, który z nieba jest, odwrócimy; | [ref] |
26 | Którego głos poprzednio ziemią wstrząsnął, a teraz obiecał: "Ponownie wstrząsnę nie tylko ziemią, ale i niebem". | [ref] |
27 | "Ponownie" oznajmia, że te, które są wstrząsane, są znoszone, jako stworzone, aby pozostało to, które jest stabilne. | [ref] |
28 | Dlatego, jako ci, którzy otrzymują królestwo stabilne, zachowajmy wdzięczność i z nią pełnijmy służbę w sposób miły Bogu: ze skromnością i czcią. | [ref] |
29 | Albowiem Bóg nasz jest ogniem trawiącym. | [ref] |