1 | A prosimy was, bracia! przez przyjście Pana naszego Jeszu Chrystusa i nasze zgromadzenie do niego, | [ref] |
2 | względem tego żebyście nie dali się łatwo zachwiać w sposobie rozumowania, ani żebyście się nie bali, z powodu tchnienia, albo z powodu nauki, lub listu niby przez nas napisanego, że niby nastał już dzień Pana. | [ref] |
3 | Niech was nikt nie zwodzi żadnym sposobem; albowiem nie przyjdzie on dzieó, ażby pierwej przyszło odstąpienie i byłby objawiony człowiek on grzechu, on syn zatracenia. | [ref] |
4 | Który się sprzeciwia i wynosi nad to wszystko, co się zowie Bogiem, albo co ma Boską cześć, tak iż on w kościele Bożym jako Bóg usiądzie, udawając się za Boga. | [ref] |
5 | Izali nie pamiętacie, iż jeszcze z wami będąc, o temem wam powiadał? | [ref] |
6 | A teraz wiecie, co przeszkadza, aby był objawiony czasu swego. | [ref] |
7 | Albowiem się już sprawuje tajemnica nieprawości, tylko że ten, który teraz przeszkadza, przeszkadzać będzie, ażby był z pośrodku odjęty. | [ref] |
8 | A tedy objawiony będzie on niezbożnik, którego Pan zabije duchem ust swoich i zniesie objawieniem przyjścia swego. | [ref] |
9 | Którego niezbożnika przyjście jest podług skutku szataóskiego, ze wszelką mocą i znakami, i cudami kłamliwemi, | [ref] |
10 | I ze wszystkiem oszukaniem nieprawości w tych, którzy giną, przeto iż miłości prawdy nie przyjęli, aby byli zbawieni. | [ref] |
11 | A przetoż pośle im Bóg skutek błędów, aby wierzyli kłamstwu, | [ref] |
12 | Aby byli osądzeni wszyscy, którzy nie uwierzyli prawdzie, ale sobie upodobali niesprawiedliwość. | [ref] |
13 | Lecz my powinniśmy Bogu dziękować zawsze za was, bracia umiłowani od Pana! iż was Bóg od początku wybrał ku zbawieniu w poświęceniu Ducha i w wierze prawdy, | [ref] |
14 | Do czego was powołał przez Ewangieliję naszę ku dostąpieniu chwały Pana naszego, Jeszu Chrystusa. | [ref] |
15 | Przetoż, bracia! stójcie, a trzymajcie się nauki podanej, którejście się nauczyli lub przez mowę, lub przez list nasz. | [ref] |
16 | A sam Pan nasz, Jeszu Chrystus i Bóg a Ojciec nasz, który nas umiłował i dał pociechę wieczną, i nadzieję dobrą przez łaskę, | [ref] |
17 | Niech cieszy serca wasze i utwierdza was w każdej mowie i w uczynku dobrym. | [ref] |