Niech was nikt nie zwodzi żadnym sposobem; albowiem nie przyjdzie on dzieó, ażby pierwej przyszło odstąpienie i byłby objawiony człowiek on grzechu, on syn zatracenia.

Do każdego, kto słucha nauki o władzy i nie rozumie, przychodzi zły i kradnie to, co jest zasiane w jego sercu — to jest ziarno zasiane przy drodze.

polem jest świat, dobrym nasieniem synowie władzy, życicą synowie złego,

 Piszę wam, ojcowie, gdyż poznaliście tego, który jest od początku. Piszę wam, młodzieńcy, gdyż zwyciężyliście złego. Napisałem wam dzieci, gdyż poznaliście Ojca.

 Nie jak Kain, który był przedstawicielem złego i zamordował swego brata. Dlaczego go zamordował? Ponieważ praca jego była zła, zaś brata jego podobała się Bogu. 

 Wiemy, że nikt, kto został zrodzony z Boga, nie uchybia, lecz Bóg strzeże zrodzonego z Boga i zły go nie dotyka.

Strumień ognia się rozlewał i wypływał od Niego. Tysiąc tysięcy służyło Mu, a dziesięć tysięcy po dziesięć tysięcy stało przed Nim. Sąd zasiadł i otwarto księgi.

Tedym się przypatrywał, skoro się głos począł tych słów wielkich, które on róg mówił; przypatrywałem się, aż była ta bestyja zabita, i zginęło ciało jej, a podane było na spalenie ogniem.

Potem zasiądzie sąd, a tam władzę jego odejmą, aby był zniszczony i wytracony aż do koóca.

Przetoż w jeden dzieó przyjdą plagi jego, śmierć i smutek, i głód, i ogniem będzie spalony; bo mocny jest Pan Bóg, który go osądzi.

Z daleka stojąc dla bojaźni męki jego i mówiąc: Biada, biada, miasto ono wielkie Babilon, miasto ono mocne, iż w jednę godzinę przyszedł sąd twój!

 I pochwycono zwierzę, a po nim fałszywego proroka, czyniącego przed nim cuda, którymi zwiódł tych, co, wzięli znamię zwierzęcia i czczą wizerunek jego. Obaj zostali żywcem wrzuceni do jeziora ognia, rozpalonego siarką.

 Oszczercę, który ich zwodził, wrzucono do jeziora ognia i siarki, gdzie jest bestia i fałszywy prorok. I będą męczeni dniem i nocą po eony eonów. 

Bo tchnieniem Bożem giną, a od ducha gniewu jego niszczeją.

Wypuścił strzały swe, i rozproszył ich, a błyskawicami gęstemi rozgromił ich.

Ale będzie ubogich sądził w sprawiedliwości, a w prawości będzie karał cichych na ziemi. I uderzy ziemię rózgą ust swoich, a duchem warg swoich zabije niezbożnika.

W dzieó króla naszego w chorobę go wprawiają książęta łagwiami wina, tak że i on rękę swą z naśmiewcami wyciąga.

I miał w prawej ręce swojej siedm gwiazd, a z ust jego wychodził miecz z obu stron ostry, a oblicze jego jako słoóce, kiedy jasno świeci.

 Zatem skoryguj swoje rozumowanie! Jeśli zaś tego nie zrobisz - szybko do ciebie przyjdę i będę z nimi walczył mieczem moich ust.

 A z ust Jego wychodzi miecz ostry, by nim uderzyć w narody. Będzie ich pasł, prowadząc kijem żelaznym. On też podepcze tłocznię wina wzburzonego gniewu Boga Wszechwładnego.

 I pochwycono zwierzę, a po nim fałszywego proroka, czyniącego przed nim cuda, którymi zwiódł tych, co, wzięli znamię zwierzęcia i czczą wizerunek jego. Obaj zostali żywcem wrzuceni do jeziora ognia, rozpalonego siarką.

 Pozostali zostali zabici mieczem Siedzącego na koniu, który wychodził z ust Jego. A wszystkie ptaki najadły się ich ciałami.

W ogniu płomienistym oddawając pomstę tym, którzy Boga nie znają i tym, którzy nie są posłuszni Ewangielii Pana naszego, Jeszu Chrystusa;

Którzy pomstę odniosą, wieczne zatracenie od obliczności Paóskiej i od chwały mocy jego.

 a tylko jakaś straszna perspektywa sądu i żar ognia mający strawić przeciwników (Boga).