| 1 | Proszę was tedy ja więzieó w Panu, abyście chodzili tak, jako przystoi na powołanie, którem jesteście powołani; | [ref] |
| 2 | Ze wszelaką pokorą i cichością, i z nieskwapliwością, znosząc jedni drugich w miłości, | [ref] |
| 3 | Starając się, abyście zachowali jedność ducha w związce pokoju. | [ref] |
| 4 | Jedno jest ciało i jeden duch, jako też jesteście powołani w jednej nadziei powołania waszego. | [ref] |
| 5 | Jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest; | [ref] |
| 6 | Jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który jest nade wszystko i po wszystkich, i we wszystkich was. | [ref] |
| 7 | Lecz każdemu z nas dana jest łaska według miary daru Chrystusowego. | [ref] |
| 8 | Dlatego Pismo mówi: Wstąpiwszy na wysokość, wiódł pojmanych więźni i dał dary ludziom. | [ref] |
| 9 | Ale to, że wstąpił, cóż jest, jedno iż pierwej był zstąpił do najniższych stron ziemi? | [ref] |
| 10 | A który zstąpił, ten jest, który i wstąpił wysoko nad wszystkie niebiosa, aby napełnił wszystko. | [ref] |
| 11 | On sam też ustanowił jednych wysłannikami [apostołami], drugich prorokami, innych głosicielami dobrej nowiny, a innych pasterzami i nauczycielami, | [ref] |
| 12 | aby wyposażyć czystych do dzieła posługi, do budowania ciała pomazańcowego, | [ref] |
| 13 | aż dojdziemy wszyscy do jedności wiary i pełnego poznania Syna Bożego, do męskiej dojrzałości, do miary dorosłości pełni pomazańcowej, | [ref] |
| 14 | abyśmy już dłużej nie byli dziećmi, rzucanymi przez fale i unoszonymi dokoła przez każdy wiatr nauki w ludzkim oszustwie, w podstępie prowadzącym do błędu. | [ref] |
| 15 | Ale szczerymi będąc w miłości, rośnijmy w onego we wszystkiem, który jest głową, to jest w Chrystusa, | [ref] |
| 16 | Z którego wszystko ciało przystojnie złożone i spojone we wszystkich stawach, przez które jeden członek drugiemu posiłku dodaje przez moc, która jest w każdym członku, według miary jego, wzrost ciału należący bierze ku budowaniu samego siebie w miłości. | [ref] |
| 17 | To tedy mówię i oświadczam się przez Pana, abyście już więcej nie postępowali, jako insi poganie postępują, w próżności umysłu swego; | [ref] |
| 18 | Zaćmiony mając rozsądek, będąc oddaleni od żywota Bożego dla nieumiejętności, która w nich jest z zatwardzenia serca ich. | [ref] |
| 19 | Którzy zakamieniawszy, udali się na rozpustę ku popełnianiu wszelakiej nieczystości z chciwością. | [ref] |
| 20 | Lecz wy nie takeście się nauczyli Chrystusa, | [ref] |
| 21 | Jeźliście go tylko słuchali i o nim wyuczeni byli, jako jest (ta) prawda w Jeszu, | [ref] |
| 22 | że – co do wcześniejszego postępowania - macie zdjąć z siebie starego człowieka, niszczonego przez zwodnicze żądze, | [ref] |
| 23 | I odnowili się duchem umysłu waszego; | [ref] |
| 24 | I oblekli się w onego nowego człowieka, który według Boga stworzony jest w sprawiedliwości i w świętobliwości prawdy. | [ref] |
| 25 | Przetoż złożywszy kłamstwo mówcie prawdę, każdy z bliźnim swoim; boście członkami jedni drugich. | [ref] |
| 26 | Gniewajcie się, ale nie dopuszczajcie się uchybienia. Nie pozwólcie, by wasze rozdrażnienie trwało dłużej niż do zachodu słońca. | [ref] |
| 27 | Nie dawajcie miejsca oszczercy. | [ref] |
| 28 | Kradnący, niech więcej nie kradnie, niech bardziej się wysila, wypracowując własnymi rękoma jakieś dobro, aby miał czym obdarować potrzebującego. | [ref] |
| 29 | Żadna mowa plugawa niech z ust waszych nie pochodzi; ale jeźli która jest dobra ku potrzebnemu zbudowaniu, aby była przyjemna słuchającym. | [ref] |
| 30 | A nie zasmucajcie Tchnienia Świętego od Boga, którym opieczętowani zostaliście na dzień odkupienia. | [ref] |
| 31 | Wszelka gorzkość i zapalczywość, i gniew, i wrzask, i bluźnierstwo, niech będzie odjęte od was, ze wszelaką złością; | [ref] |
| 32 | Bądźcie dla siebie nawzajem współczujący, odpuszczając sobie, jak wam Bóg w Pomazańcu odpuścił. | [ref] |