Subskrybuj

Dzieje Apostolskie rozdział 11

Wersja Biblii
Księga
Rozdział
1I usłyszeli Apostołowie i bracia, którzy byli w Judzkiej ziemi, że i poganie przyjęli słowo Boże.[ref]
2A gdy Piotr przyszedł do Jeruzalemu, spierali się z nim ci, którzy byli z obrzezania,[ref]
3Mówiąc: Wszedłeś do mężów nieobrzezanych, a jadłeś z nimi.[ref]
4Tedy począwszy Piotr, powiadał im porządnie, mówiąc:[ref]
5Byłem w mieście Joppie, modląc się; i widziałem w zachwyceniu widzenie, naczynie niejakie zstępujące jako prześcieradło wielkie, za cztery rogi uwiązane, i spuszczone z nieba, i przyszło aż do mnie.[ref]
6W które pilnie wejrzawszy, obaczyłem i widziałem czworonogie ziemskie zwierzęta i bestyje, i gadziny, i ptastwo niebieskie;[ref]
7I usłyszałem głos mówiący do mnie: Wstaó, Piotrze; rzeż, a jedz.
8I rzekłem: Żadną miarą, Panie! albowiem nigdy nic pospolitego albo nieczystego nie wchodziło w usta moje.[ref]
9Tedy mi odpowiedział po wtóre głos z nieba: Co Bóg oczyścił, ty nie miej tego za nieczyste.[ref]
10A to się stało po trzykroć i zasię to wszystko wciągniono do nieba.[ref]
11A oto zarazem trzej mężowie stanęli przed domem, w którymem był, posłani będąc do mnie z Cezaryi.[ref]
12I rzekł mi Duch, abym z nimi szedł, nic nie wątpiąc. Szli też ze mną i ci sześć bracia, i weszliśmy do domu onego męża;[ref]
13Który nam oznajmił, jako widział Anioła w domu swym stojącego i mówiącego do siebie: Poślij męże do Joppy, a przyzwij Szymona, którego zowią Piotrem.[ref]
14On ci powie słowa, przez które zbawiony będziesz ty i wszystek dom twój.[ref]
15A gdym ja począł mówić, przypadł Duch Święty na nie, jako i na nas na początku.[ref]
16I wspomniałem na słowo Paóskie, jako był powiedział: Janci chrzcił wodą, ale wy będziecie ochrzczeni Duchem Świętym.[ref]
17Ponieważ im tedy Bóg dał równy dar i jako i nam, wierzącym w Pana Jeszu Chrystusa, i któżem ja był, abym mógł zabronić Bogu?[ref]
18Gdy to usłyszeli, zamilkli. Wielbili Boga i mówili: "A więc i narodom udzielił Bóg skorygowania, aby żyli".[ref]
19Lecz oni, którzy byli rozproszeni przed utrapieniem, które się stało dla Szczepana, przeszli aż do Fenicyi i Cypru, i do Antyjochii, nikomu nie opowiadając słowa Bożego, tylko samym Żydom.[ref]
20A byli niektórzy z nich mężowie z Cypru i z Cyreny, którzy przyszedłszy do Antyjochii, mówili Grekom, opowiadając Pana Jeszu.[ref]
21A była z nimi ręka Paóska, a wielki poczet uwierzywszy, nawrócił się do Pana.[ref]
22I przyszła o nich wieść do uszów zboru, który był w Jeruzalemie, i posłali Barnabasza, aby szedł aż do Antyjochii.[ref]
23Który tam przyszedłszy a ujrzawszy łaskę Bożą, uradował się i napominał wszystkich, aby w przedsięwzięciu serca trwali przy Panu.[ref]
24Albowiem był mąż dobry i pełen Ducha Świętego i wiary. I przybyło wielkie mnóstwo Panu.[ref]
25Potem odszedł Barnabasz do Tarsu, aby szukał Saula, a znalazłszy go, przyprowadził go do Antyjochii.[ref]
26I bawili się przez cały rok przy onym zborze, i uczyli mnóstwo wielkie; a najpierwej w Antyjochii uczniowie nazwani są Chrześcijanami.[ref]
27A w one dni przyszli prorocy z Jeruzalemu do Antyjochii.[ref]
28A powstawszy jeden z nich imieniem Agabus, oznajmił przez Ducha, iż miał być głód wielki po wszystkim okręgu ziemskiem, który też był za Klaudyjusza cesarza.[ref]
29Tedy uczniowie, każdy z nich według przemożenia swego, postanowili posłać na wspomożenie braci, którzy mieszkali w Judzkiej ziemi.[ref]
30Co też uczynili, posławszy do starszych przez rękę Barnabaszową i Saulową.[ref]