| 1 | Ponownie zaczął nauczać nad jeziorem. Zebrał się przy Nim tłum ludzi. Wszedł więc do łodzi, która unosiła się na wodzie, a cały tłum został na brzegu. | [ref] |
| 2 | I uczył ich na przykładach, a także przekonywał do swojej nauki. | [ref] |
| 3 | Posłuchajcie: Wyszedł siewca, by rozsypać ziarno na polu. | [ref] |
| 4 | A podczas siania zdarzyło się, że część nasion upadła przy drodze. Nadleciały ptaki z nieba i zjadły te nasiona. | [ref] |
| 5 | Inne ziarno upadło na grunt kamienny, gdzie mało było ziemi, więc od razu zaczęło wzrastać, ale nie miało gleby dla korzeni. | [ref] |
| 6 | Gdy pojawiło się słońce, wzrosła temperatura i z braku korzenia to, co urosło, uschło. | [ref] |
| 7 | Inne ziarno upadło między ciernie kolczaste, a gdy te chwasty urosły, stłamsiły to, co rosło z ziarna, tak że nie wydało ono owocu. | [ref] |
| 8 | Jednak były też takie, które upadły na glebę żyzną i dały owoc. Rosły w górę i wzmacniały się, tak że w końcu jedno ziarno wydało z siebie trzydzieści, inne sześćdziesiąt, a jeszcze inne sto ziaren. | [ref] |
| 9 | I mówił im: Kto ma uszy skłonne do słuchania, niechaj słucha. | [ref] |
| 10 | A gdy został sam, pytali Go ci, którzy wraz z Dwunastoma byli przy Nim, o znaczenie tych przykładów. | [ref] |
| 11 | Wyjaśnił im: Wam powierzono tajemnicę władzy Boga, a tamtym, którzy są zewnątrz, wszystko podaje się w przykładach, | [ref] |
| 12 | Aby patrząc, widzieli, a nie widzą, i słysząc, słyszeli, a nie rozumieją, by się nie nawrócili, a byłyby im uchybienia odpuszczone. | [ref] |
| 13 | I powiedział im: Nie rozumiecie tego przykładu? To, jak zrozumiecie inne przykłady? | [ref] |
| 14 | Rozrzucający ziarno rozsiewa naukę. | [ref] |
| 15 | Tymi zaś przy drodze, gdzie zasiane zostało ziarno nauki, są ci, co gdy usłyszą, natychmiast przychodzi szatan i pozbawia ich nauki, która została w nich zasiana. | [ref] |
| 16 | A tymi na glebie kamienistej są ci, którzy poznawszy naukę, natychmiast z radością przyjmują ją, | [ref] |
| 17 | lecz nie mają korzenia, są więc nie ugruntowani, gdy tylko napotkają jakiś problem lub prześladowanie z powodu tej nauki, natychmiast upadają. | [ref] |
| 18 | Ci, co są posiani w kłujące chwasty, wprawdzie rozumieją naukę, | [ref] |
| 19 | ale troski tego eonu, zwodniczy materializm i inne pragnienia zduszają naukę, tak że nie wydają owocu. | [ref] |
| 20 | A ci, którzy zostali zasiani na żyznej glebie, nie tylko rozumieją naukę, ale też ją przyjmują, ci wydadzą plon trzydziestokrotny, sześćdziesięciokrotny, a nawet stokrotny. | [ref] |
| 21 | I mówił im: "Czy przynosi się lampę, aby ją pod jakąś miską ukryć, albo pod posłaniem? Czy nie po to by na świeczniku była umieszczona? | [ref] |
| 22 | Ponieważ nie ma nic ukrytego, co nie miałoby stać się widoczne, i nic niejawnego, co nie miałoby wyjść na jaw. | [ref] |
| 23 | Jeśli ktoś ma uszy skłonne do słuchania, niech słucha! | [ref] |
| 24 | Ostrzegał ich: Uważajcie na to, czego słuchacie. Jaką miarą mierzycie, taką i wam odmierzą i nawet wam dołożą. | [ref] |
| 25 | Ponieważ kto ma, dostanie więcej, a kto nie ma, straci to, co ma. | [ref] |
| 26 | Mówił dalej: Z władzą Boga jest tak, jak z człowiekiem, który rzuca ziarno w ziemię. | [ref] |
| 27 | Bez względu na to, co by robił nocą lub za dnia, ziarno kiełkuje i rośnie, a on nie wie jak. | [ref] |
| 28 | Ponieważ ziemia sama z siebie wydaje plon: najpierw trawę, potem kłos, potem pełne zboże w kłosie. | [ref] |
| 29 | Gdy plon dojrzeje, natychmiast posyła się sierp, gdyż nadeszło żniwo. | [ref] |
| 30 | Mówił dalej: Do czego porównamy władztwo Boga lub w jakim przykładem je wyrazimy? | [ref] |
| 31 | Jest jak ziarno gorczycy, wsiane w ziemię. Najmniejsze jest ze wszystkich nasion, które są znane na ziemi. | [ref] |
| 32 | Gdy jednak zasiane zaczyna rosnąć, staje się większe niż wszystkie inne warzywa i wypuszcza tak wielkie gałęzie, że mogą w jego cieniu ptaki budować gniazda. | [ref] |
| 33 | Przez wiele takich przykładów przekazywał im naukę, uwzględniając ich zdolność do zrozumienia. | [ref] |
| 34 | Bez przykładów nie mówił do nich, ale uczniom swoim wszystko na osobności wyjaśniał. | [ref] |
| 35 | Powiedział im tego samego dnia, gdy nastał wieczór: Przeprawmy się na drugą stronę. | [ref] |
| 36 | Kiedy tłum się rozszedł, wzięli go z sobą, tak jak był w łodzi, ale były też inne łodzie, które im towarzyszyły. | [ref] |
| 37 | Zerwał się wielki wiatr, fale biły w łódź, tak że łódź już się wypełniała wodą. | [ref] |
| 38 | On na rufie [tył łodzi] spał na podgłówku. Budzą Go więc i mówią: Nauczycielu, nie martwi Cię to, że giniemy? | [ref] |
| 39 | Gdy Go obudzono, skarcił wiatr i rozkazał do jeziora: Zamilcz! Zaknebluj się! I ustał wiatr i nastała wielka cisza. | [ref] |
| 40 | Wówczas powiedział do nich: Dlaczego jesteście bojaźliwi? Wciąż jeszcze nie macie wiary? | [ref] |
| 41 | Przerazili się bardzo i zaczęli mówić jeden do drugiego: Kim On jest, że wiatr i morze są Mu posłuszne | [ref] |