1 | Syn mądry przyjmuje ćwiczenie ojcowskie, ale naśmiewca nie słucha strofowania. | [ref] |
2 | Każdy będzie pożywał dobrego z owocu ust swoich; ale dusza przewrotnych krzywdy pożywać będzie. | [ref] |
3 | Kto pilnuje ust swoich, pilnuje też duszy swojej, a kto lekkomyślnie usta otwiera, będzie zniszczony. | [ref] |
4 | Dusza leniwego żąda, a nic nie ma; ale dusza pracowitych zbogaci się. | [ref] |
5 | Słowa kłamliwego nienawidzi sprawiedliwy; ale niezbożny staje się obrzydliwym i shaóbionym. | [ref] |
6 | Sprawiedliwość strzeże tego, który żyje bez zmazy; ale niezbożność podwraca grzesznika. | [ref] |
7 | Znajduje się taki co się czyni bogatym, a nie ma nic; i taki, co się czyni ubogim, choć ma wiele bogactw. | [ref] |
8 | Okup żywota człowieczego jest bogactwo jego; ale ubogi nie słucha łajania. | [ref] |
9 | Światłość sprawiedliwych jasna: ale pochodnia bezbożnych zgaśnie. | [ref] |
10 | Samą tylko pychą człowiek zwady wszczyna, ale przy tych, co radę przyjmują, jest mądrość. | [ref] |
11 | Bogactwa źle nabyte umniejszą się; ale kto je zgromadza ręką swą, przyczynia ich. | [ref] |
12 | Nadzieja długa wątli serce; ale żądość wypełniona jest drzewem żywota. | [ref] |
13 | Kto gardzi słowem Bożem, sam sobie szkodzi; ale kto się boi przykazania jego, odniesie nagrodę. | [ref] |
14 | Nauka mądrego jest źródłem żywota ku ochronieniu się sideł śmierci. | [ref] |
15 | Rozum dobry daje łaskę; ale droga przewrotnych jest przykra. | [ref] |
16 | Każdy ostrożny umiejętnie sobie poczyna; ale głupi rozpościera głupstwo. | [ref] |
17 | Poseł niezbożny upada we złe; ale poseł wierny jest lekarstwem. | [ref] |
18 | Ubóstwo i zelżywość przyjdzie na tego, który się wyłamuje z karności; ale kto przestrzega upominania, wysławiony będzie. | [ref] |
19 | Żądność wypełniona słodka jest duszy; ale odstąpić od złego, głupim jest obrzydliwością. | [ref] |
20 | Kto chodzi z mądrymi, mądrym będzie; ale kto towarzyszy z głupimi, startym będzie. | [ref] |
21 | Nieszczęście grzeszników ściga; ale sprawiedliwym Bóg dobrem nagrodzi. | [ref] |
22 | Dobry człowiek zostawia dziedzictwo synom synów swoich; ale majętność grzesznika sprawiedliwemu zachowana bywa. | [ref] |
23 | Obfita żywność na roli ubogich, a drugi ginie przez nieroztropność. | [ref] |
24 | Kto zawściąga rózgi swej, ma w nienawiści syna swego; ale kto go miłuje, wczas go karze. | [ref] |
25 | Sprawiedliwy je, i nasyca duszę swoję; ale żołądek niezbożnych niedostatek cierpi. | [ref] |