Księga Psalmów rozdział 108

1	(Pieśó psalmu samego Dawida.)	[ref]
2	Gotowe jest serce moje, Boże! śpiewać i wysławiać cię będę, także i chwała moja.	[ref]
3	Ocućże się lutnio i harfo! gdy na świtaniu powstaję.	[ref]
4	Wysławiać cię będę między ludźmi, Panie! a będęć śpiewał między narodami.	[ref]
5	Albowiem większe jest nad niebiosa miłosierdzie twoje, i aż pod obłoki prawda twoja.	[ref]
6	Wywyszże się nad niebiosa, o Boże! a nad wszystkę ziemię chwała twoja.	[ref]
7	Niech będą wybawieni umiłowami twoi; zachowajże ich prawicą swoją, a wysłuchaj mię.	[ref]
8	Bóg mówił przez świętobliwość swoję; dlatego się weselić będę, że rozdzielę Sychem, a dolinę Sukkot rozmierzę.	[ref]
9	Mojeć jest Galaad, mój i Manases, a Efraim mocą głowy mojej, Juda zakonodawca mój.	[ref]
10	Moab jest miednicą do umywania mego, na Edoma porzucę obuwie moje: przeciwko Filistynom trąbić będę.	[ref]
11	Któż mię zaprowadzi do miasta obronnego? Któż mię przywiedzie aż do ziemi edomskiej?	[ref]
12	Izali nie ty, o Boże! któryś nas był odrzucił, a nie wychodziłeś, o Boże! z wojskami naszemi?	[ref]
13	Dajże nam pomoc z ucisku; albowiem omylna jest pomoc ludzka.	[ref]
14	W Bogu sobie mężnie poczynać będziemy, a on podepcze nieprzyjaciół naszych.