| 1 | Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego. | [ref] |
| 2 | Niech o tem powiedzą ci, których odkupił Pan, jako ich wykupił z ręki nieprzyjacielskiej, | [ref] |
| 3 | A zgromadził ich z ziem, od wschodu i od zachodu, od północy i od morza. | [ref] |
| 4 | Błądzili po puszczy, po pustyni bezdrożnej, miasta dla mieszkania nie znajdując. | [ref] |
| 5 | Byli głodnymi i pragnącymi, aż w nich omdlewała dusza ich. | [ref] |
| 6 | A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisku ich wyrywał ich; | [ref] |
| 7 | I prowadził ich drogą prostą, aby przyszli do miasta, w któremby mieszkali. | [ref] |
| 8 | Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi: | [ref] |
| 9 | Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami. | [ref] |
| 10 | Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem, | [ref] |
| 11 | Przeto, że byli odpornymi wyrokom Bożym, a radą Najwyższego pogardzili; | [ref] |
| 12 | Dla czego poniżył biedą serce ich; upadli, a nie był, ktoby ratował. | [ref] |
| 13 | A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich. | [ref] |
| 14 | Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał. | [ref] |
| 15 | Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi. | [ref] |
| 16 | Przeto, że kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne rąbie. | [ref] |
| 17 | Szaleni dla drogi przewrotności swojej, i dla nieprawości swej utrapieni bywają. | [ref] |
| 18 | Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci. | [ref] |
| 19 | Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich. | [ref] |
| 20 | Posyła słowo swe, i uzdrawia ich, a wybawia ich z grobu. | [ref] |
| 21 | Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi; | [ref] |
| 22 | I ofiarując ofiary chwały, niech opowiadają sprawy jego z wesołem śpiewaniem. | [ref] |
| 23 | Którzy się pławią na morzu w okrętach, pracujący na wodach wielkich: | [ref] |
| 24 | Ci widują sprawy Paóskie, i dziwy jego na głębi. | [ref] |
| 25 | Jako jedno rzecze, wnet powstanie wiatr gwałtowny, a podnoszą się nawałności morskie. | [ref] |
| 26 | Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeóstwie rozpływa. | [ref] |
| 27 | Bywają miotani, a potaczają się jako pijany, a wszystka umiejętność ich niszczeje. | [ref] |
| 28 | Wołają do Pana [JHWH] w chwili przerażenia, a on ich z problemu wyprowadza. | [ref] |
| 29 | Powstaje, by uciszyć burzę i uspokaja fale. | [ref] |
| 30 | Cieszą się, ponieważ ucichło, a On ich prowadzi do upragnionej przystani. | [ref] |
| 31 | Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi. | [ref] |
| 32 | Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu, a w radzie starców niechaj go chwalą. | [ref] |
| 33 | Obraca rzeki w pustynię, a potoki wód w suszę; | [ref] |
| 34 | Ziemię urodzajną obraca w niepłodną dla złości tych, którzy w niej mieszkają. | [ref] |
| 35 | Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód. | [ref] |
| 36 | I osadza w nich głodnych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu; | [ref] |
| 37 | Którzy posiewają pole, a sadzą winnice, i zgromadzają sobie pożytek z urodzaju. | [ref] |
| 38 | Takci im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza. | [ref] |
| 39 | Ale podczas umniejszeni i poniżeni bywają okrucieóstwem, nędzą, i utrapieniem; | [ref] |
| 40 | Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej. | [ref] |
| 41 | Onci nędznego z utrapienia podnosi, i rozmnaża rodzinę jego jako trzodę. | [ref] |
| 42 | To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe. | [ref] |
| 43 | Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Paóskie? | [ref] |