| 1 | Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy naó człowiek nie upada? | [ref] |
| 2 | Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją? | [ref] |
| 3 | Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest. | [ref] |
| 4 | Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego. | [ref] |
| 5 | Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego? | [ref] |
| 6 | Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego. | [ref] |
| 7 | Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone. |
| 8 | Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie. | [ref] |
| 9 | Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się. | [ref] |
| 10 | Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy. | [ref] |
| 11 | Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się. | [ref] |
| 12 | Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła. | [ref] |
| 13 | Dech jego węgle rozpala, a płomieó z ust jego wychodzi. | [ref] |
| 14 | W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka. | [ref] |
| 15 | Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza. | [ref] |
| 16 | Serce jego twarde jako kamieó, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyóskiego. |
| 17 | Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się. |
| 18 | Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz. | [ref] |
| 19 | Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe. | [ref] |
| 20 | Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy. | [ref] |
| 21 | Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią. | [ref] |
| 22 | Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie. | [ref] |
| 23 | Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu. |
| 24 | Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę. | [ref] |
| 25 | Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi. | [ref] |
| 26 | Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami. | [ref] |