Bodaj ją byli przeklęli, którzy przeklinają dzieó, którzy są gotowi, wzruszać płacz swój!

Tyś skruszył głowę Lewiatana, dałeś go za pokarm ludowi na puszczy.

Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.

Dnia onego nawiedzi Pan mieczem swoim srogim, wielkim i mocnym, Lewiatana, węża długiego, i Lewiatana, węża skręconego, a zabije smoka, który jest w morzu.