Subskrybuj

List do Efezjan rozdział 4

Wersja Biblii
Księga
Rozdział
1Proszę was tedy ja więzieó w Panu, abyście chodzili tak, jako przystoi na powołanie, którem jesteście powołani;[ref]
2Ze wszelaką pokorą i cichością, i z nieskwapliwością, znosząc jedni drugich w miłości,[ref]
3Starając się, abyście zachowali jedność ducha w związce pokoju.[ref]
4Jedno jest ciało i jeden duch, jako też jesteście powołani w jednej nadziei powołania waszego.[ref]
5Jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest;[ref]
6Jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który jest nade wszystko i po wszystkich, i we wszystkich was.[ref]
7Lecz każdemu z nas dana jest łaska według miary daru Chrystusowego.[ref]
8Dlatego Pismo mówi: Wstąpiwszy na wysokość, wiódł pojmanych więźni i dał dary ludziom.[ref]
9Ale to, że wstąpił, cóż jest, jedno iż pierwej był zstąpił do najniższych stron ziemi?[ref]
10 Ten, który zstąpił jest Tym samym, który wstąpił ponad wszystkie nieba, aby wszystko napełnić.[ref]
11On sam też ustanowił jednych wysłannikami [apostołami], drugich prorokami, innych głosicielami dobrej nowiny, a innych pasterzami i nauczycielami,[ref]
12 aby wyposażyć czystych [świętych] do dzieła posługi, do budowania ciała pomazańcowego,[ref]
13 aż dojdziemy wszyscy do jedności wiary i pełnego poznania Syna Bożego, do męskiej doskonałości, do miary dorosłości pełni pomazańcowej,[ref]
14 abyśmy już dłużej nie byli dziećmi, rzucanymi przez fale i unoszonymi dokoła przez każdy wiatr nauki w ludzkim oszustwie, w podstępie (prowadzącym) do metod błędu.[ref]
15 Natomiast jako prawdomówni w miłości, we wszystkim wrośli w Niego, który jest Głową, w Pomazańca.[ref]
16 Z Niego całe Ciało - zespalane i utrzymywane w łączności dzięki całej więzi umacniającej każdy z członków stosownie do jego miary - przyczynia sobie wzrostu dla budowania siebie w miłości.[ref]
17To więc mówię i świadczę w Panu, abyście już więcej nie postępowali, jak pozostałe narody postępują w próżności swego umysłu,[ref]
18mając zaćmiony rozum, oddaleni od życia Bożego przez nieświadomość, która jest w nich, przez nieczułość ich serca.[ref]
19Oni to pozbawili się uczuć i oddali rozpuście w pogoni za wszelką nieczystością w chciwości.[ref]
20Wy jednak nie tak nauczyliście się Pomazańca,[ref]
21jeśli tylko rzeczywiście Go usłyszeliście i w Nim zostaliście pouczeni, jako że prawda jest w Jeszu,[ref]
22że – co do wcześniejszego postępowania - macie zdjąć z siebie starego człowieka, niszczonego przez zwodnicze żądze,[ref]
23 a poddać się odnowie tchnienia [ducha] umysłu waszego. [ref]
24 i ubrać się w nowego człowieka, stworzonego według Boga w sprawiedliwości i świętości prawdy.[ref]
25Dlatego odrzuciwszy kłamstwo mówcie prawdę, każdy ze swoim bliźnim, gdyż jesteśmy członkami jedni drugich.[ref]
26 (Bądźcie) zagniewani [rozdrażnieni, źli] i [a] nie uchybiajcie [grzeszcie]; słońce (niech) nie zachodzi przed [nad]  rozdrażnieniem [irytacją] waszym.[ref]
27 Nie dawajcie [oferujcie] miejsca oszczercy [diabłu].[ref]
28 Kradnący, więcej nie kradnie, bardziej zaś (niech się) trudzi, wypracowując własnymi rękoma dobro, aby miał przekazywać potrzebę mającemu. [ref]
29Żadna mowa plugawa niech z ust waszych nie pochodzi; ale jeźli która jest dobra ku potrzebnemu zbudowaniu, aby była przyjemna słuchającym.[ref]
30 A nie zasmucajcie Tchnienia Świętego Boga, którym opieczętowani jesteście na dzień odkupienia.[ref]
31Wszelka gorzkość i zapalczywość, i gniew, i wrzask, i bluźnierstwo, niech będzie odjęte od was, ze wszelaką złością;[ref]
32 A bądźcie jedni przeciwko drugim z_wnętrza_wrażliwi, miłosierni, odpuszczając sobie, jak wam Bóg w Pomazańcu odpuścił.[ref]