1 | Następnie po czternastu latach ponownie wstąpiłem do Jeruszalem z Barnabą, wziąwszy też Tytusa. | [ref] |
2 | Wstąpiłem zaś według objawienia i przedłożyłem im dobrą nowinę, którą głoszę wśród narodów, na osobności zaś poważanym, nie jakoś w próżno biegłbym lub pobiegłem. | [ref] |
3 | Ale ani Tytus, ze mną Grek będący, (nie był) przymuszony obrzezać (się). | [ref] |
4 | Przez zaś przemyconych pseudobraci, którzy (się) wkradli, (aby) wyszpiegować wolność naszą, którą mamy w Pomazańcu Jeszu, żeby nas zniewolić, | [ref] |
5 | im ani na godzinę ustąpiliśmy podporządkowani, aby prawda dobrej nowiny działała u was. | [ref] |
6 | Ze strony zaś tych, którzy zdawali się coś znaczyć — czym oni byli wcześniej, nie robi mi to żadnej różnicy; Bóg nie bierze oblicza człowieka — bo mnie ci znaczniejsi, niczego dodać nie doradzili, | [ref] |
7 | raczej przeciwnie, gdy zobaczyli, że została mi powierzona dobra nowina [ewangelia] nieobrzezania tak jak Piotrowi obrzezania | [ref] |
8 | Albowiem ten, który działał (przez) Piotra w posłannictwie do obrzezanych, działał też i (we) mnie między narodami. | [ref] |
9 | A gdy poznali daną mi łaskę, Jakow i Kefas, i Jan, którzy uchodzą za filary, podali mnie i Barnabie prawicę (na znak) wspólnoty, abyśmy (szli) do narodów, a oni do obrzezanych; | [ref] |
10 | abyśmy tylko pamiętali o ubogich, co też pilnie starałem się wykonać. | [ref] |
11 | A gdy przyszedł Piotr do Antyjochii, sprzeciwiłem się mu w twarz; i był godzien nagany. | [ref] |
12 | Albowiem przedtem, niż przyszli niektórzy od Jakóba, wespół z poganami jadał; a gdy ci przyszli, schraniał się i odłączał, bojąc się tych, którzy byli z obrzezania. | [ref] |
13 | A wespół z nim obłudnie się obchodzili i drudzy Judejczycy, tak że i Barnaba uwiedziony był tą ich obłudą. | [ref] |
14 | Ale gdym obaczył, iż nie prosto chodzą w prawdzie Ewangelii, rzekłem Piotrowi przed wszystkimi: Ponieważ ty, będąc Judejczykiem, po pogańsku żyjesz a nie po Judejsku, czemuż narody przymuszasz po judejsku żyć? | [ref] |
15 | My, którzyś (jesteśmy) z przyrodzenia Judejczykami a nie z narodów grzesznicy, | [ref] |
16 | Wiedząc, iż nie bywa usprawiedliwiony człowiek z uczynków zakonu, ale przez wiarę w Jeszu Chrystusa, i myśmy w Jeszu Chrystusa uwierzyli, abyśmy byli usprawiedliwieni z wiary Chrystusowej, a nie z uczynków zakonu, przeto że nie będzie usprawiedliwione z uczynków zakonu żadne ciało. | [ref] |
17 | A jeźli my szukając, abyśmy byli usprawiedliwieni w Chrystusie, znajdujemy się też grzesznikami, tedyć Chrystus jest sługą grzechu? Nie daj tego Boże! | [ref] |
18 | Albowiem jeźli to, com zburzył, znowu zasię buduję, przestępcą samego siebie czynię. | [ref] |
19 | Tymczasem ja z powodu prawa (dla) prawa umarłem, aby żyć dla Boga: razem z Pomazańcem zostałem ukrzyżowany. | [ref] |
20 | Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Pomazaniec. Choć nadal prowadzę życie w ciele, jednak obecne życie moje jest życiem wiary w Syna Bożego, który umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie. | [ref] |
21 | Nie mogę odrzucić łaski danej przez Boga. Jeżeli zaś usprawiedliwienie dokonuje się przez prawo, to Pomazaniec umarł na darmo. | [ref] |