| 1 | Amen,amen, powiadam wam: Kto nie wchodzi do owczarni przez bramę, ale wdziera się inną drogą, ten jest złodziejem i rozbójnikiem. | [ref] |
| 2 | Kto jednak wchodzi przez bramę, jest pasterzem owiec. | [ref] |
| 3 | Temu otwiera odźwierny, a owce słuchają jego głosu; woła on swoje owce po imieniu i wyprowadza je. | [ref] |
| 4 | A kiedy wszystkie wyprowadzi, staje na ich czele, a owce postępują za nim, ponieważ głos jego znają. | [ref] |
| 5 | Natomiast za obcym nie pójdą, lecz będą uciekać od niego, bo nie znają głosu obcych». | [ref] |
| 6 | Tę przypowieść opowiedział im Jeszu, lecz oni nie pojęli znaczenia tego, co im mówił. | [ref] |
| 7 | Powtórnie więc powiedział do nich Jeszu: «Amen,amen, powiadam wam: Ja jestem bramą owiec. | [ref] |
| 8 | Wszyscy, którzy przyszli przede Mną, są złodziejami i rozbójnikami, a nie posłuchały ich owce. | [ref] |
| 9 | Ja jestem wejściem. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony - wejdzie i wyjdzie, i znajdzie pastwisko. | [ref] |
| 10 | Złodziej przychodzi tylko po to, aby kraść, zabijać i niszczyć. Ja przyszedłem po to, aby [owce] miały życie i miały je w obfitości. | [ref] |
| 11 | Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. | [ref] |
| 12 | Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza; | [ref] |
| 13 | dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach. | [ref] |
| 14 | Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, | [ref] |
| 15 | podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. | [ref] |
| 16 | Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz. | [ref] |
| 17 | Dlatego miłuje Mnie Ojciec, bo Ja życie moje oddaję, aby je [potem] znów odzyskać. | [ref] |
| 18 | Nikt Mi go nie zabiera, lecz Ja od siebie je oddaję. Mam moc je oddać i mam moc je znów odzyskać. Taki nakaz otrzymałem od mojego Ojca». | [ref] |
| 19 | I znów nastąpiło rozdwojenie między Judejczykami z powodu tych słów. | [ref] |
| 20 | Wielu spośród nich mówiło: «On jest opętany przez demona i odchodzi od zmysłów. Czemu Go słuchacie?» | [ref] |
| 21 | Inni mówili: «To nie są słowa opętanego. Czyż demon może otworzyć oczy niewidomym?» | [ref] |
| 22 | Obchodzono wtedy w Jeruszalem uroczystość oczyszczenia świątyni. Było to w zimie. |
| 23 | Jeszu przechadzał się w świątyni, w portyku Salomona. | [ref] |
| 24 | Otoczyli Go Judejczycy i mówili do Niego: «Dokąd będziesz nas trzymał w niepewności? Jeśli Ty jesteś Mesjaszem, powiedz nam otwarcie!» | [ref] |
| 25 | Rzekł do nich Jeszu: «Powiedziałem wam, a nie wierzycie. Czyny, których dokonuję w imię mojego Ojca, świadczą o Mnie. | [ref] |
| 26 | Ale wy nie wierzycie, bo nie jesteście z moich owiec. | [ref] |
| 27 | Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną | [ref] |
| 28 | i Ja daję im życie eonowe. I (by) nie zginęli do eonu i nie wyrwie ktoś ich z mojej ręki. | [ref] |
| 29 | Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca. | [ref] |
| 30 | Ja i Ojciec jedno jesteśmy». | [ref] |
| 31 | I znowu Judejczycy porwali kamienie, aby Go ukamienować. | [ref] |
| 32 | Odpowiedział im Jeszu: «Ukazałem wam wiele dobrych czynów pochodzących od Ojca. Za który z tych czynów chcecie Mnie ukamienować?» | [ref] |
| 33 | Odpowiedzieli Mu Judejczycy: «Nie chcemy Cię kamienować za dobry czyn, ale za bluźnierstwo, za to, że Ty będąc człowiekiem uważasz siebie za Boga». | [ref] |
| 34 | Odpowiedział im Jeszu: «Czyż nie napisano w waszym Prawie: Ja rzekłem: Bogami jesteście? | [ref] |
| 35 | Jeżeli [Pismo] nazywa bogami tych, do których skierowano słowo Boże - a Pisma nie można rozwiązać | [ref] |
| 36 | to jakżeż wy o Tym, którego Ojciec poświęcił i posłał na świat, mówicie: "Bluźnisz", dlatego że powiedziałem: "Jestem Synem Bożym?" | [ref] |
| 37 | Jeżeli nie dokonuję dzieł mojego Ojca, to Mi nie wierzcie! | [ref] |
| 38 | Jeżeli jednak dokonuję, to choćbyście Mnie nie wierzyli, wierzcie moim dziełom, abyście poznali i wiedzieli, że Ojciec jest we Mnie, a Ja w Ojcu». | [ref] |
| 39 | I znowu starali się Go pojmać, ale On uszedł z ich rąk. | [ref] |
| 40 | I powtórnie udał się za Jordan, na miejsce, gdzie Jan poprzednio udzielał zanurzenia, i tam przebywał. | [ref] |
| 41 | Wielu przybyło do Niego, mówiąc, iż Jan wprawdzie nie uczynił żadnego znaku, ale że wszystko, co Jan o Nim powiedział, było prawdą. | [ref] |
| 42 | I wielu tam w Niego uwierzyło. | [ref] |