| 1 | Nie chlub się z dnia jutrzejszego; bo nie wiesz, co przyniesie dzień dzisiejszy. | [ref] |
| 2 | Niechaj cię kto inny chwali, a nie usta twoje; obcy, a nie wargi twoje. | [ref] |
| 3 | Ciężkić jest kamieó, i piasek ważny; ale gniew głupiego cięższy, niż to oboje. | [ref] |
| 4 | Okrutnyć jest gniew, i nagła popędliwość; ale przed zazdrością któż się ostoi? | [ref] |
| 5 | Lepsza jest przymówka jawna, niżeli miłość skryta. | [ref] |
| 6 | Lepsze są rany od przyjaciela, niż łagodne całowanie człowieka nienawidzącego. | [ref] |
| 7 | Dusza nasycona i plastr miodu podepcze; ale głodnej duszy i gorzkość wszelaka słodka. | [ref] |
| 8 | Jako ptak odlatuje od gniazda swojego: tak człowiek odchodzi od miejsca swego. | [ref] |
| 9 | Jako maść i kadzenie uwesela serce: tak słodkość przyjaciela uwesela więcej, niż własna rada. | [ref] |
| 10 | Przyjaciela twego, i przyjaciela ojca twego nie opuszczaj, a do domu brata twego nie wchodź w dzieó utrapienia twego; bo lepszy sąsiad bliski, niż brat daleki. | [ref] |
| 11 | Bądź mądrym, synu mój! a uweselaj serce moje, abym miał co odpowiedzieć temu, któryby mi urągał. | [ref] |
| 12 | Ostrożny, upatrując złe, ukrywa się; ale prostak wprost idąc, w szkodę popada. | [ref] |
| 13 | Weźmij szatę tego, któryć ręczył za obcego; a od tego, który ręczył za cudzoziemkę, weźmij zastaw jego. | [ref] |
| 14 | Temu, który przyjacielowi swemu wielkim głosem rano wstawając błogosławi, poczytane to będzie za przeklęstwo. | [ref] |
| 15 | Kapanie ustawiczne w dzieó gwałtownego deszczu, i żona swarliwa są sobie podobni; | [ref] |
| 16 | Kto ją kryje, kryje wiatr, a wonią wyda; jako olejek wonny w prawej ręce jego. | [ref] |
| 17 | Żelazo żelazem bywa naostrzone; tak mąż zaostrza oblicze przyjaciela swego. | [ref] |
| 18 | Kto strzeże drzewa figowego, pożywa owocu jego; także kto strzeże pana swego, uczczony będzie. | [ref] |
| 19 | Jako się w wodzie twarz przeciwko twarzy ukazuje: tak serce człowiecze przeciw człowiekowi. | [ref] |
| 20 | Piekło i zatracenie nie mogą być nasycone; także i oczy ludzkie nasycić się nie mogą. | [ref] |
| 21 | Tygiel srebra a piec złota doświadcza, a człowieka wieść sławy jego. | [ref] |
| 22 | Choćbyś głupiego i w stępie między krupami stąporem stłukł, nie odejdzie od niego głupstwo jego. | [ref] |
| 23 | Doglądaj pilnie dobytku twego, a miej pieczę o trzodach twoich. | [ref] |
| 24 | Boć nie na wieki trwa bogactwo, ani korona od narodu do narodu. | [ref] |
| 25 | Gdy wzrasta trawa, a ukazują się zioła, tedy z gór siano zbierają. | [ref] |
| 26 | Owce będą na szaty twoje, a nagrodą polną kozły. | [ref] |
| 27 | Nadto dostatek mleka koziego na pokarm twój, na pokarm domu twego, i na pożywienie dziewek twoich. | [ref] |