| 1 | Pieśó Dawidowa. Nie obruszaj się dla złośników, ani zajrzyj czyniącym nieprawość. | [ref] |
| 2 | Bo jako trawa prędko podcięci będą, a jako liście zielone opadną. | [ref] |
| 3 | Ufaj w Panu, a czyó dobrze; mieszkajże na ziemi, a żyw się sprawiedliwie. | [ref] |
| 4 | Kochaj się w Panu, a dać prośby serca twego, | [ref] |
| 5 | Spuść na Pana drogę twoję, a ufaj w nim, a on wszystko uczyni; | [ref] |
| 6 | I wywiedzie jako światłość sprawiedliwość twoję, a sąd twój jako południe. | [ref] |
| 7 | Poddaj się Panu, a oczekuj go; nie obruszaj się na tego, któremu się szczęści w sprawach jego, na człowieka, który dokazuje, cokolwiek zamyśli. | [ref] |
| 8 | Przestaó gniewu, a zaniechaj popędliwości; nie zapalaj się gniewem, abyś miał źle czynić. | [ref] |
| 9 | Albowiem złośnicy będą wykorzenieni: lecz którzy oczekują Pana, ci odziedziczą ziemię. | [ref] |
| 10 | Po małej chwili alić niemasz niezbożnika; spojrzyszli na miejsce jego, alić go już niemasz. | [ref] |
| 11 | Lecz pokorni odziedziczą ziemię, i rozkochają się w wielkości pokoju. | [ref] |
| 12 | Zle myśli niepobożny przeciwko sprawiedliwemu, i zgrzyta naó zębami swemi. | [ref] |
| 13 | Ale się Pan śmieje z niego; bo widzi, że przychodzi dzieó jego. | [ref] |
| 14 | Miecza dobyli niezbożni, a naciągnęli łuk swój, aby porazili ubogiego, i niedostatecznego, ażeby pomordowali tych, którzy chodzą prostą drogą; | [ref] |
| 15 | Aleć miecz ich przeniknie serce ich, a łuki ich będą połamane. | [ref] |
| 16 | Lepsza jest trocha sprawiedliwego, niż wielkie bogactwa wielu niepobożnych; | [ref] |
| 17 | Albowiem ramiona niezbożników będą pokruszone; ale sprawiedliwych Pan podpiera. | [ref] |
| 18 | Zna Pan dni doskonałych; przetoż dziedzictwo ich na wieki zostanie. | [ref] |
| 19 | Nie będą zawstydzeni we zły czas, a we dni głodu będą nasyceni; | [ref] |
| 20 | Ale niezbożni poginą, a nieprzyjaciele Paóscy, jako tłustość barania z dymem niszczeje, tak oni zniszczeją. | [ref] |
| 21 | Niezbożnik pożycza, a nie ma czem oddać; ale sprawiedliwy pokazuje łaskę, i rozdaje. | [ref] |
| 22 | Albowiem błogosławieni od Pana odziedziczą ziemię; ale przeklęci od niego będą wykorzenieni. | [ref] |
| 23 | Od Pana bywają sprawowane drogi człowieka dobrego, a droga jego, podoba mu się. | [ref] |
| 24 | Gdy padnie, nie stłucze się: albowiem Pan trzyma go za rękę jego. | [ref] |
| 25 | Byłem młodym, i zstarzałem się, nie widziałem sprawiedliwego opuszczonego, ani nasienia jego żebrzącego chleba. | [ref] |
| 26 | Na każdy dzieó pokazuje miłosierdzie i pożycza, a przecież nasienie jego jest w błogosławieóstwie. | [ref] |
| 27 | Odstąp od złego a czyó dobrze, a będziesz mieszkał na wieki. | [ref] |
| 28 | Albowiem Pan miłuje sąd, a nie opuści świętych swoich, na wieki w straży jego będą; ale nasienie niepobożnych będzie wykorzenione. | [ref] |
| 29 | Sprawiedliwi odziedziczą ziemię, i będą w niej mieszkali na wieki. | [ref] |
| 30 | Usta sprawiedliwego mówią mądrość, a język jego sąd opowiada. | [ref] |
| 31 | Zakon Boga jego jest w sercu jego; przetoż nie zachwieją się nogi jego. | [ref] |
| 32 | Wypatruje niepobożny sprawiedliwego, i szuka jakoby go zabił; | [ref] |
| 33 | Ale Pan nie zostawi go w ręku jego, i nie potępi go, gdy będzie sądzony. | [ref] |
| 34 | Oczekuj Pana, i strzeż drogi jego, a on cię wywyższy, abyś odziedziczył ziemię; a oglądasz, gdy niepobożni, wytraceni będą. | [ref] |
| 35 | Widziałem niezbożnika nader wyniosłego, a rozłożonego jako drzewo zielone samorosłe; | [ref] |
| 36 | Ale przeminął, a oto go nie było; szukałem go, alem go znaleść nie mógł. | [ref] |
| 37 | Spojrzyj na niewinnego, a przypatrz się szczeremu, że ostatnie rzeczy takiego człowieka są spokojne. | [ref] |
| 38 | Lecz przestępcy pospołu poginą, a niezbożnicy na ostatek wykorzenieni będą. | [ref] |
| 39 | Wszakże zbawienie sprawiedliwych jest od Pana, który jest mocą ich czasu uciśnienia. | [ref] |
| 40 | Wspomaga ich Pan, i wyrywa ich; wyrywa ich od niepobożnych, i zachowuje ich; bo w nim nadzieję mają. | [ref] |