Zaiste głupiego zabija gniew, a prostaka umarza zawiść.

Ty, który duszę twoję tracisz w zapalczywości twojej, azaż dla ciebie będzie opuszczona ziemia, a będą przeniesione skały z miejsca swego?

Nierychły do gniewu jest bogaty w rozum; ale porywczy pokazuje głupstwo.

Lepszy jest nierychły do gniewu, niżeli mocarz; a kto panuje sercu swemu, lepszy jest, niżeli ten, co dobył miasta.

 (Bądźcie) zagniewani [rozdrażnieni, źli] i [a] nie uchybiajcie [grzeszcie]; słońce (niech) nie zachodzi przed [nad]  rozdrażnieniem [irytacją] waszym.

Wszelka gorzkość i zapalczywość, i gniew, i wrzask, i bluźnierstwo, niech będzie odjęte od was, ze wszelaką złością;

 Dostrzeżcie (to), bracia moi umiłowani [agape] – niech zaś każdy człowiek szybki ku słyszeniu, powolny ku mówieniu, powolny ku gniewowi.

 Gniew bowiem człowieka sprawiedliwości Boga nie pracuje.

Jeśli jednak macie gorzką zawiść i podjudzanie w sercu waszym, nie chlubcie się i (nie) kłamcie przeciwko prawdzie.

 Gdzie bowiem wrzenie [emocjonalne pobudzenie przypominające gotującą się wodę] i samolubne_podjudzanie [działanie dla własnego zysku, niezależnie od niezgody, którą powoduje] tam przewrót [zamieszanie, nieporządek, rewolucja, prawie anarchia] i wszelkie faulujące [niegodziwe, złe] działanie [czyn, sprawa]. 

 Owoc zaś sprawiedliwości w pokoju (jest) siany, (dla) czyniących pokój. 

Błogosławiony Pan! bo dziwnie okazał miłosierdzie swoje przeciwko mnie, jakoby w mieście obronnem.

Rzekęli: Będę też tak o tem mówił, tedy rodzaj synów twoich rzecze, żem im niepraw.

Jam był rzekł w zatrwożeniu mojem: Wszelki człowiek kłamca.

Tedy rzekł Saul: Zgrzeszyłem. Wróćże się, synu mój Dawidzie, boć już nic złego nie uczynię więcej, ponieważ droga była dusza moja w oczach twoich dnia tego; otom głupio uczynił, i zbłądziłem nader bardzo.

A Pan niech odda każdemu sprawiedliwość jego, i wiarę jego. Albowiem podał cię był Pan dziś w ręce moje; alem nie chciał ściągnąć ręki mojej na pomazaóca Paóskiego.

Przeklęty dzieó, w którym się urodził; dzieó, którego mię porodziła matka moja, niech nie będzie błogosławiony.

Przeklęty mąż, który oznajmił ojcu memu, mówiąc: Urodziłoć się dziecię płci męskiej, aby go bardzo uweselił.

Widząc to, uczniowie Jakub i Jan rzekli: «Panie, czy chcesz, a powiemy, żeby ogień spadł z nieba i zniszczył ich?» 

Lecz On odwróciwszy się zabronił im.