| 1 | A wąż był bardziej przebiegły niż wszystkie zwierzęta lądowe, które Pan Bóg stworzył. On to rzekł do niewiasty: Czy rzeczywiście Bóg powiedział: Nie jedzcie owoców ze wszystkich drzew tego ogrodu? | [ref] |
| 2 | I rzekła niewiasta do węża: Z owocu drzewa sadu tego pożywamy; | [ref] |
| 3 | Ale z owocu drzewa, które jest w pośród sadu, rzekł Bóg: Nie będziecie jedli z niego, ani się go dotykać będziecie, byście snać nie pomarli. | [ref] |
| 4 | I rzekł wąż do niewiasty: Żadnym sposobem śmiercią nie pomrzecie; | [ref] |
| 5 | Ale wie Bóg, że któregokolwiek dnia z niego jeść będziecie, otworzą się oczy wasze; a będziecie jako bogowie, znający dobre i złe. | [ref] |
| 6 | Widząc tedy niewiasta, iż dobre było drzewo ku jedzeniu; a iż było wdzięczne na wejrzeniu, a pożądliwe drzewo dla nabycia umiejętności, wzięła z owocu jego, i jadła; dała też i mężowi swemu, który z nią był; i on też jadł. | [ref] |
| 7 | Zatem otworzyły się oczy obojga, i poznali, że byli nagimi; i spletli liście figowe, a poczynili sobie zasłony. | [ref] |
| 8 | A wtem usłyszeli głos Pana Boga chodzącego po sadzie z wiatrem dniowym; i skrył się Adam, i żona jego od oblicza Pana Boga między drzewa sadu. | [ref] |
| 9 | I zawołał Pan Bóg Adama, i rzekł mu: Gdzieżeś? | [ref] |
| 10 | Który odpowiedział: Głos twój usłyszałem w sadzie, i zlękłem się dla tego, żem nagi, i skryłem się. | [ref] |
| 11 | I rzekł Bóg: Któż ci pokazał, żeś jest nagim? izaliś nie jadł z drzewa onego, z któregom zakazał tobie, abyś nie jadł? | [ref] |
| 12 | Powiedział człowiek [adam]: "Kobieta, którą dałeś (przy) mnie, ona dała mi z [z boku, od] drzewa (i) zjadłem [pochłonąłem, pożarłem, strawiłem]". | [ref] |
| 13 | Powiedział JHWH Bogowie [Elohim] kobiecie: "Dlaczego [jak] to [tutaj, teraz] zrobiłaś?" Powiedziała kobieta [niewiasta]: "Wąż zwiódł (i) spożyłam [zjadłam, strawiłam]. | [ref] |
| 14 | Tedy rzekł Pan Bóg do węża: Iżeś to uczynił, przeklętym będziesz nad wszystkie zwierzęta, i nad wszystkie bestyje polne; na brzuchu twoim czołgać się będziesz, a proch żreć będziesz po wszystkie dni żywota twego. | [ref] |
| 15 | Nieprzyjaźń położę pomiędzy wami: między niewiastą, i między nasieniem twoim, i między nasieniem jej; Ono zmiażdży [przekreśli] ci głowę [górę, szczyt], a ty mu zgnieciesz piętę. | [ref] |
| 16 | Do [el: w kierunku, bóg] kobiety [niewiasty, mężatki] oświadczył [obiecał, przyrzekł] znacznie [pomnożę, zwiększę] zwielokrotnię [pomnożę, znacznie] (twój) trud [smutek], poczęcia, [ciąży] (będziesz w) bólu [z trudem] rodziła dzieci [potomstwo]. (skierujesz) Do [w kierunku, z powodu] mężczyzny [męża] pożądanie [tęsknota, pragnienie]. On (będzie) panował [rządził] tobą. | [ref] |
| 17 | Adamowi zapowiedział [oświadczył, zawyrokował] ponieważ głos niewiasty [żony, kobiety] (i) spożyłeś [zjadłeś] z [z boku] drzewa, czego [którego] rozkazałem, zapowiadając [mówiąc, wyrokując] nie spożywaj [jedz] tego. Przeklęta ziemia z tego powodu, trudząc (się będziesz) spożywał [jadł] (po) wszystkie dni życia. | [ref] |
| 18 | Ciernie i osty rosnąć [kiełkować] będą tobie. Będziesz spożywał [jadł] rośliny [ziele] polne. | [ref] |
| 19 | W pocie oblicza twego będziesz pożywał chleba, aż się nawrócisz do ziemi, gdyżeś z niej wzięty; boś proch, i w proch się obrócisz. | [ref] |
| 20 | I nazwał Adam imię żony swej Ewa, iż ona była matką wszystkich żywiących. | [ref] |
| 21 | I uczynił Pan Bóg Adamowi, i żonie jego odzienie skórzane, i oblókł je. | [ref] |
| 22 | Powiedział JHWH Bogowie: Oto Adam stał się jak JEDEN Z NAS, zna dobro i zło; i teraz oby nie wyciągnął swojej ręki i zgarnął z drzewa życia i jadłby i żył dłużej. | [ref] |
| 23 | Wypuścił go JHWH Bogowie z ogrodu Eden, aby uprawiał ziemie, z której był wzięty. | [ref] |
| 24 | A tak wygnał człowieka [Adama]; i postawił na wschód słońca ogrodu Eden Cheruby, i miecz płomienisty i obrotny ku strzeżeniu drogi do drzewa życia. | [ref] |