Zatem otworzyły się oczy obojga, i poznali, że byli nagimi; i spletli liście figowe, a poczynili sobie zasłony.

Weseląc weselić się będą w Panu, a dusza moja rozraduje się w Bogu moim; bo mię oblókł w szaty zbawienia, a płaszczem sprawiedliwości przyodział mię, jako oblubieóca ozdobnego chwałą, i jako oblubienicę ozdobioną w klejnoty swoje.

Sprawiedliwość, mówię, Boża przez wiarę Jeszu Pomazańca dla wszystkich wierzących; bo nie ma różnicy.

 Bo też w tym (ziemskim) wzdychamy. Mieszkaniem naszym, które jest z nieba, przyoblec (się) pragniemy,

 jeśli naprawdę też ubrani, a nie nadzy (będziemy) znalezieni. 

Albowiem on tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy się my stali sprawiedliwością Bożą w nim.