Subskrybuj

Księga Przysłów rozdział 19

Wersja Biblii
Księga
Rozdział
1Lepszy jest ubogi, który chodzi w uprzejmości swej, niżeli przewrotny w wargach swoich, który jest głupim.[ref]
2Zaiste duszy bez umiejętności nie dobrze, a kto jest prędkich nóg, potknie się.[ref]
3Głupstwo człowiecze podwraca drogę jego, a przecie przeciwko Panu zapala się gniewem serce jego.[ref]
4Bogactwa przyczyniają wiele przyjaciół; ale ubogi od przyjaciela swego odłączony bywa.[ref]
5Fałszywy świadek nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, nie ujdzie.[ref]
6Wielu się ich uniża przed księciem, a każdy jest przyjacielem mężowi szczodremu.[ref]
7Wszyscy bracia ubogiego nienawidzą go; daleko więcej inni przyjaciele jego oddalają się od niego; woła za nimi, a niemasz ich.[ref]
8Nabywa rozumu, kto miłuje duszę swoję, a strzeże roztropności, aby znalazł co dobrego.[ref]
9Świadek fałszywy nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, zginie.[ref]
10Nie przystoi głupiemu rozkosz, ani słudze panować nad książętami.[ref]
11Rozum człowieczy zawściąga gniew jego, a ozdoba jego jest mijać przestępstwo.[ref]
12Zapalczywość królewska jest jako ryk lwięcia; ale łaska jego jest jako rosa na trawie.[ref]
13Syn głupi jest utrapieniem ojcu swemu, a żona swarliwa jest jako ustawiczne kapanie przez dach.[ref]
14Dom i majętność dziedzictwem przypada po rodzicach; ale żona roztropna jest od Pana.[ref]
15Lenistwo przywodzi twardy sen, a dusza gnuśna będzie łaknęła.[ref]
16Kto strzeże przykazania, strzeże duszy swojej; ale kto gardzi drogami swemi, zginie.[ref]
17Panu pożycza, kto ma litość nad ubogim, a on mu za dobrodziejstwo jego odda.[ref]
18Karz syna swego, póki o nim nadzieja, a zabiegając zginieniu jego niech mu nie folguje dusza twoja.[ref]
19Wielki gniew okazuj, kiedy odpuszczasz karanie, grożąc mu, ponieważ odpuszczasz, że potem srożej karać będziesz.[ref]
20 Słuchaj rad i bądź otwarty na skorygowanie, żebyś ostatecznie okazał się mądrym.[ref]
21 Wiele planów ma człowiek, ale tylko plany Boga osiągną cel.[ref]
22Pożądana rzecz człowiekowi dobroczynność jego, ale lepszy jest ubogi, niż mąż kłamliwy.[ref]
23Bojażó Paóska prowadzi do żywota, a kto ją ma, w obfitości mieszka, i nie spotka go nieszczęście.[ref]
24Leniwy kryje rękę swą pod pachę, i do ust swych nie podnosi jej.[ref]
25Bij naśmiewcę, żeby prostak był ostrożniejszym; a roztropnego sfukaj, żeby zrozumiał umiejętność.[ref]
26Syn wstyd i haóbę zadawający, ojca gubi i matkę wygania.[ref]
27Synu mój! przestaó słuchać nauki, któraby cię odwodziła od mów rozumnych.[ref]
28Świadek złośliwy pośmiewa się z sądu, a usta niezbożnych połykają nieprawość.[ref]
29Sądy są na pośmiewców zgotowane, a guzy na grzbiet głupich.[ref]