| 1 | I usłyszałem donośny głos ze świątyni [przybytku], mówiący do siedmiu Posłów (aniołów): «Idźcie, a wylejcie siedem mis [czasz] gniewu Boga na ziemię!» | [ref] |
| 2 | I poszedł pierwszy, i wylał swą misę [czaszę] na ziemię. A wrzód złośliwy, bolesny, wystąpił na ludziach, co mają znamię Bestii [zwierzęcia], i na tych, co wielbią jej obraz. | [ref] |
| 3 | A drugi wylał swą misę [czaszę] na morze. I stało się ono krwią jakby zmarłego, i każda z istot żywych poniosła śmierć - te, które są w morzu. | [ref] |
| 4 | A trzeci wylał swą czaszę na rzeki i źródła wód: i stały się krwią. | [ref] |
| 5 | I usłyszałem posłańca(anioła) wód, mówiącego: «Ty jesteś sprawiedliwy, Który jesteś, Który byłeś, o Święty, że tak osądziłeś. | [ref] |
| 6 | Ponieważ wylali krew świętych i proroków, krew również pić im dałeś. Godni są tego!» | [ref] |
| 7 | I usłyszałem, jak mówił ołtarz: «Tak, Panie, Boże wszystkich władco [wszechwładny], prawdziwe są Twoje wyroki i sprawiedliwe». | [ref] |
| 8 | A czwarty wylał swą czaszę na słońce: i dano mu władzę dotknąć ogniem ludzi. | [ref] |
| 9 | I ludzie zostali dotknięci wielkim upałem, i bluźnili imieniu Boga, który ma moc nad tymi plagami, a nie nawrócili się, by oddać Mu chwałę. | [ref] |
| 10 | A piąty wylał swą czaszę na tron Bestii: i w jej królestwie nastały ciemności, a ludzie z bólu gryźli języki | [ref] |
| 11 | i Bogu nieba bluźnili za bóle swoje i wrzody, ale od czynów swoich się nie odwrócili. | [ref] |
| 12 | A szósty wylał swą czaszę na rzekę wielką, na Eufrat. A wyschła jej woda, by dla królów ze wschodu słońca droga stanęła otworem. | [ref] |
| 13 | I ujrzałem wychodzące z paszczy Smoka i z paszczy Bestii, i z ust Fałszywego Proroka trzy tchnienia(duchy) nieczyste jakby ropuchy; | [ref] |
| 14 | a są to tchnienia(duchy) czyniące znaki - demony, które wychodzą ku królom całej zamieszkanej ziemi, by ich zgromadzić na wojnę w wielkim dniu wszechmogącego Boga. | [ref] |
| 15 | Szczęśliwy(Błogosławiony), który czuwa i strzeże swych szat, by nago nie chodzić i by sromoty jego nie widziano>. | [ref] |
| 16 | I zgromadziły ich na miejsce, zwane po hebrajsku Har-Magedon. | [ref] |
| 17 | Siódmy wylał swą czaszę w powietrze: a ze świątyni od tronu dobył się donośny głos mówiący: «Stało się!» | [ref] |
| 18 | I rozpoczęły się [stały się] błyskawice i grzmoty i doszło do tak wielkiego trzęsienia ziemi, jakiego nie było, odkąd człowiek istnieje na ziemi — tak wielkie było to trzęsienie, tak ogromne. | [ref] |
| 19 | Doszło do tego [i stało się], że wielkie miasto rozpadło się na trzy części, a także miasta narodów upadły. I wspomniano przed Bogiem o wielkim Babilonie, aby mu dać kielich wina wzburzenia gniewu Jego. | [ref] |
| 20 | I wszelka wyspa uciekła i nie znaleziono już gór. | [ref] |
| 21 | I spada z nieba na ludzi wielki grad, jakby (o wadze) talentu, a ludzie bluźnili Bogu z powodu uderzenia [plagi] gradu, gdyż był to bardzo wielki cios [plaga, klęska]. | [ref] |