Potem ujrzałem Posła [anioła], zstępującego z nieba, który miał klucz od Czeluści i wielki łańcuch w ręce. 

 I wtrącił go do Czeluści, i zamknął, i pieczęć nad nim położył, by już nie zwodził narodów, aż tysiąc lat się dopełni. A potem ma być na krótki czas uwolniony.

 W których kiedyś postępowaliście według eonu (czasu) świata tego, według naczelnego, władcy powietrza tchnienia, teraz działającego w synach buntu.

 gdyż nie jest nam siłować (się) przeciw krwi i ciału, lecz przeciw pierwszym [pionierom, przewodzącym], przeciw władzom, przeciw uzurpatorom świata tej ciemności {tego eonu}, przeciw duchowemu złu w niebiosach.

 I usłyszałem donośny głos ze świątyni [przybytku], mówiący do siedmiu Posłów (aniołów): «Idźcie, a wylejcie siedem mis [czasz] gniewu Boga na ziemię!» 

Potem Świątynia Boga w niebie się otwarła, i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego Świątyni, a nastąpiły błyskawice, głosy, gromy, trzęsienie ziemi i wielki grad

I wyszedł inny posłaniec(anioł) ze świątyni, która jest w niebie, i on miał ostry sierp. 

Potem ujrzałem: w niebie została otwarta świątynia Przybytku Świadectwa 

 i ze świątyni wyszło siedmiu posłańców(aniołów), mających siedem plag, odzianych w czysty, lśniący len, przepasanych na piersiach złotymi pasami. 

 i przysiągł na Żyjącego po eony eonów, który stworzył niebo i to, co w nim jest, i ziemię, i to, co w niej jest, i morze, i to, co w nim jest, że już nie będzie zwłoki,

ale w dniach głosu siódmego posłańca(anioła), gdy będzie miał trąbić, tajemnica Boga się dokona, tak jak podał On dobrą nowinę sługom swym prorokom. 

 I rzekł mi: "Staje [zaczyna istnieć] (się). Ja jestem Alfa i Omega, Początek i Koniec. Ja pragnącemu dam ze źródła wody życia darmo. 

I usłyszałem tego męża obleczonego w szatę lnianą, który stał nad wodą onej rzeki, że podniósłszy prawicę swoję i lewicę swoję ku niebu przysiągł przez Żyjącego na wieki, iż po zamierzonym czasie i po zamierzonych czasach i po połowie czasu, i gdy do szczętu rozproszy siłą ręki ludu świętego, tedy się to wszystko wypełni.

Tedy rzekł: Idź, Danijelu! bo zawarte i zapieczętowane są te słowa aż do czasu zamierzonego.

A od tego czasu, którego odjęta będzie ofiara ustawiczna, a postawiona będzie obrzydliwość spustoszenia, będzie dni tysiąc, dwieście i dziewięćdziesiąt.

Ale ty idź do miejsca twego, a odpoczniesz, i zostaniesz w losie twoim aż do skoóczenia dni.

A gdy Jeszu skosztował octu, rzekł: «Wykonało się!» I skłoniwszy głowę oddał tchnienie.