Subskrybuj

List do Rzymian rozdział 9

Wersja Biblii
Księga
Rozdział
1Prawdę mówię w Pomazańcu, a nie kłamię, w czym mi poświadcza sumienie moje przez Tchnienie Święte, [ref]
2 że mam wielki smutek i nieustający ból w sercu moim. [ref]
3 Ponieważ sam wolałbym, zostać przeklętym z dala od Pomazańca za braci moich, krewnych moich według ciała.[ref]
4 Którymi są Iszraelczycy, których usynowienie i chwała, i przymierza, i prawodawstwo, i służba Boża, i obietnice;[ref]
5 których ojcowie i z których Pomazaniec według ciała. Będący ponad wszystkimi. Bóg błogosławiony na eony. Amen.[ref]
6 Nie może być tak, żeby miało upaść słowo Boga; albowiem nie wszyscy, którzy są z Iszraela, są Iszraelem;[ref]
7 nie wszyscy, przez to, że są nasieniem Abrahama, są jego dziećmi, lecz w Isaaku zawołani [nazwani] będą Twoim nasieniem. [ref]
8 to znaczy: nie dzieci (z) ciała są dziećmi Bożymi, lecz dzieci obietnicy są zaliczeni do nasienia. [ref]
9 To bowiem (jest) słowo obietnicy: O tym właśnie czasie przyjdę, a Sara będzie miała syna;[ref]
10 A nie tylko to, ale i Rebeka, gdy z jednego zbliżenia miała (bliźnięta) z ojca naszego Izaaka. [ref]
11 (Choć) się jeszcze nie urodziły i nie zrobiły nic dobrego lub złego, aby się ostało postanowienie Boże według wybrania, nie z uczynków, ale z tego, który powołuje,[ref]
12 Powiedziano jej, że: Większy będzie służył mniejszemu;[ref]
13 Jak napisano: Jakowa umiłował, ale Ezawa znienawidziłem. [ref]
14 Co więc powiemy? Czy niesprawiedliwość (jest) u Boga? Nie możliwe![ref]
15 Albowiem Mojżeszowi powiedziano: Zlituję się, nad kim się zlituję; a użalę się, nad kim się użalę. [ref]
16 Zatem więc nie (zależy) od chcącego ani biegnącego [starającego się], ale od litującego się Boga. [ref]
17 Mówi bowiem Pismo Faraonowi, że: Do tego cię wzbudziłem, żeby okazać na tobie moc moją i żeby rozgłoszono imię moje po [w] całej ziemi. [ref]
18 Zatem więc (nad) kim chce, lituje się, a kogo chce, zatwardza. [ref]
19 Powiesz mi: Dlaczego więc jeszcze oskarża? Bo decyzji Jego kto się sprzeciwi? [ref]
20 O człowieku! Naprawdę! Kim ty jesteś, by sprzeciwiać się Bogu? Czy powie uformowane temu co (je) uformował: Dlaczego mnie uczyniłeś takim? [ref]
21 Czy nie ma władzy garncarz (nad) gliną, (żeby) z tej samej masy uczynić jedno naczynie do (czegoś) cenionego, a drugie do wstydliwego? [ref]
22 Jeśli Bóg chcąc okazać gniew i pokazać moc swoją, znosił w wielkiej cierpliwości naczynia gniewu przygotowane na zagładę, [ref]
23 i żeby ujawnił bogactwo chwały swojej na naczyniach miłosierdzia, które przygotował do chwały;  [ref]
24 których i powołał, nas, nie tylko z Judejczyków, ale i z narodów. [ref]
25 Jak też w (księdze) Ozeasza mówi: Nazwę lud nie mój - ludem moim, a nie umiłowaną - umiłowaną. [ref]
26 I stanie się, że tam, gdzie im mówiono: Nie jesteście wy ludem moim, tam nazwani będą synami Boga żywego. [ref]
27  Izajasz zaś woła o Iszraelu: Choćby liczba synów Iszraelskich była jak piasek morski, resztka będzie zbawiona. [ref]
28 Słowo [nauka] bowiem kończąc i skracając uczyni Pan na ziemi. [ref]
29 I jak wcześniej powiedział Izajasz: Gdyby Pan zastępów nie zostawił nasienia, stali byśmy się jak Sodoma i do Gomory bylibyśmy podobni.[ref]
30 Co więc powiemy? To, że poganie nie goniąc (za) usprawiedliwieniem, zdobyli usprawiedliwienie, a usprawiedliwienie to jest z wiary.[ref]
31 A Iszrael goniąc (za) prawem usprawiedliwienia, nie doszedł do (tego) prawa.[ref]
32 Dlaczego? Ponieważ nie z wiary, ale jakby z uczynków (prawa jej szukali); przewrócili się o kamień potknięcia,[ref]
33 Jak jest napisane: Oto kładę w Syjonie kamień potknięcia i skałę upadku, a wierzący w niego, nie będzie zawstydzony.[ref]