| 1 | Pytam więc: Czyż Bóg odrzucił lud swój? Żadną miarą! I ja przecież jestem Iszraelitą, potomkiem Abrahama, z pokolenia Beniamina. | [ref] |
| 2 | Nie odrzucił Bóg swego ludu, który wybrał przed wiekami. Czyż nie wiecie, co mówi Pismo o Eliaszu, jak uskarża się on przed Bogiem na Iszraela? | [ref] |
| 3 | Panie, proroków Twoich pozabijali, ołtarze Twoje powywracali. Ja sam tylko pozostałem, a oni na życie moje czyhają. | [ref] |
| 4 | Lecz co mu głosi odpowiedź Boża? Pozostawiłem sobie siedem tysięcy mężów, którzy nie zgięli kolan przed Baalem. | [ref] |
| 5 | Tak też i w obecnym czasie ostała się tylko reszta wybrana przez łaskę. | [ref] |
| 6 | Jeżeli zaś dzięki łasce, to już nie ze względu na uczynki, bo inaczej łaska nie byłaby już łaską. | [ref] |
| 7 | Cóż zatem? Iszrael nie osiągnął tego, czego skwapliwie szukał; osiągnęli jednak wybrani. Inni zaś pogrążyli się w zatwardziałości, | [ref] |
| 8 | jak jest napisane: Dał im Bóg tchnienie odurzenia; takie oczy, by nie mogli widzieć, i takie uszy, by nie mogli słyszeć, aż po dzień dzisiejszy. | [ref] |
| 9 | A Dawid mówi: Niech stół ich stanie się sidłem, pułapką, kamieniem potknięcia i odpłatą! | [ref] |
| 10 | Niech oczy ich się zaćmią, by nie mogli widzieć, a grzbiet ich trzymaj zawsze pochylony! | [ref] |
| 11 | Pytam jednak: Czy aż tak się potknęli, że całkiem upadli? Żadną miarą! Ale przez ich przestępstwo zbawienie przypadło w udziale narodom, by ich pobudzić do współzawodnictwa. | [ref] |
| 12 | Jeżeli zaś ich upadek przyniósł bogactwo światu, a ich pomniejszenie - wzbogacenie narodom, to o ileż więcej przyniesie ich zebranie się w całości! | [ref] |
| 13 | Do was zaś, narodów, mówię: będąc posłańcem narodów, przez cały czas chlubię się posługiwaniem swoim | [ref] |
| 14 | w tej nadziei, że może pobudzę do współzawodnictwa swoich rodaków i przynajmniej niektórych z nich doprowadzę do zbawienia. | [ref] |
| 15 | Bo jeżeli ich odrzucenie przyniosło światu pojednanie, to czymże będzie ich przyjęcie, jeżeli nie powstaniem ze śmierci do życia? | [ref] |
| 16 | Jeżeli bowiem pierwocina [zaczyn] jest święta, to i ciasto; jeżeli korzeń jest święty, to i gałęzie. | [ref] |
| 17 | Jeżeli zaś niektóre gałęzie zostały odcięte, a na ich miejsce zostałeś wszczepiony ty, który byłeś dziczką oliwną, i razem z tym samym korzeniem złączony na równi z nimi czerpałeś soki oliwne, | [ref] |
| 18 | to nie wynoś się ponad te gałęzie. A jeżeli się wynosisz, [pamiętaj, że] nie ty podtrzymujesz korzeń, ale korzeń ciebie. | [ref] |
| 19 | Powiesz może: Gałęzie odcięto, abym ja mógł być wszczepiony | [ref] |
| 20 | Słusznie. Odcięto je na skutek ich niewiary, ty zaś trzymasz się dzięki wierze. Przeto się nie pysznij, ale trwaj w bojaźni! | [ref] |
| 21 | Jeżeli bowiem nie oszczędził Bóg gałęzi naturalnych, może też nie oszczędzić i ciebie. | [ref] |
| 22 | Przyjrzyj się więc dobroci i surowości Bożej. Surowość wobec tych, co upadli, a dobroć Boża wobec ciebie, jeśli tylko wytrwasz w tej dobroci; w przeciwnym razie i ty będziesz wycięty. | [ref] |
| 23 | A i oni, jeżeli nie będą trwać w niewierze, zostaną wszczepieni. Bo Bóg ma moc wszczepić ich ponownie. | [ref] |
| 24 | Albowiem jeżeli ty zostałeś odcięty od naturalnej dla ciebie dziczki oliwnej i przeciw naturze wszczepiony zostałeś w oliwkę szlachetną, o ileż łatwiej mogą być wszczepieni w swoją własną oliwkę ci, którzy do niej należą z natury. | [ref] |
| 25 | Nie chcę jednak, bracia, pozostawiać was w nieświadomości co do tej tajemnicy - byście o sobie nie mieli zbyt wysokiego mniemania - że zatwardziałość dotknęła tylko część Iszraela aż do czasu, gdy wejdzie pełnia narodów. | [ref] |
| 26 | I w taki sposób cały Iszrael będzie zbawiony, jak to jest napisane: Przyjdzie z Syjonu zbawiciel, odwróci nieprawości od Jakowa. | [ref] |
| 27 | I to będzie moje z nimi przymierze, gdy zgładzę ich grzechy. | [ref] |
| 28 | Co prawdą - gdy chodzi o dobrą nowinę - są oni nieprzyjaciółmi ze względu na wasze dobro; gdy jednak chodzi o wybranie, są oni - ze względu na przodków - przedmiotem miłości. | [ref] |
| 29 | Bo dary łaski i wezwanie Boże są nieodwołalne. | [ref] |
| 30 | Podobnie bowiem jak wy niegdyś byliście nieposłuszni Bogu, teraz zaś z powodu ich nieposłuszeństwa dostąpiliście miłosierdzia, | [ref] |
| 31 | Tak i oni teraz stali się nieposłusznymi, aby dla miłosierdzia wam okazanego i oni miłosierdzia dostąpili. | [ref] |
| 32 | Albowiem zamknął je Bóg wszystkie w niedowiarstwo, aby się nad wszystkimi zmiłował. | [ref] |
| 33 | O głębokości bogactwa i mądrości, i znajomości Bożej! Jako są niewybadane sądy jego i niedoścignione drogi jego! | [ref] |
| 34 | Kto bowiem poznał myśl Pana, albo kto był Jego doradcą? | [ref] |
| 35 | Lub kto Go pierwszy obdarował, aby nawzajem otrzymać odpłatę? | [ref] |
| 36 | Albowiem z niego i przez niego i w nim są wszystkie rzeczy; jemu niech będzie chwała na wieki. Amen. | [ref] |