List Judy

Przekład współczesny kontekstowy.

1 Juda, sługa Jeszu Pomazańca, a brat Jakowa. Do powołanych, którzy są zachowani i umiłowani w Bogu Ojcu i w Jeszu Pomazańcu.

2 Miłosierdzia wam życzę i spokoju, a także by miłości było u was coraz więcej.

3 Umiłowani, wkładając dużo wysiłku w pisanie wam o wspólnym naszym zbawieniu, uznałem też za konieczne zachęcić was do walki o wiarę, która raz tylko została przekazana świętym.

4 Wślizgnęli się bowiem pomiędzy was pewni ludzie, na których od dawna wypisany został wyrok. Bezbożni, którzy łaskę naszego Boga obracają w rozwiązłość i wypierają się naszego jedynego Władcy i Pana, Jeszu Pomazańca.

5 Warto wam przypomnieć, choć wy wszystko wiecie, że Jeszu uwolnił naród, wyprowadzając go z ziemi egipskiej, ale później okazujących brak wiary wygubił.

6 Posłów także, którzy nie zachowali swojej początkowej pozycji, ale opuścili własną siedzibę, uwięził na sąd wielkiego dnia, więzami niekończącymi się, w ciemnościach ich trzyma.

7 Jak Sodoma i Gomora i okoliczne miasta podobnym sposobem cudzołożyły, idąc za ciałem. Teraz innym służą za przykład ognia eonowego, sprawiedliwość ponosząc.

8 Podobnie też ci, którzy śnią, w rzeczywistości ciało kalają, Panowanie odrzucają, a Chwałom bluźnią.

9 Michał naczelnik Posłów gdy z oszczercą prowadził spór o ciało Mojżesza, nie ośmielił się wydać wyroku potępiającego, ale powiedział: Oby skarcił cię Pan.

10 Ci zaś nie mając prawdziwej wiedzy potępiają to czego nie znają, a to, co znają z natury, jak nierozumne zwierzęta pojmują, co prowadzi ich do zepsucia.

11 Żal ich z powodu potępienia, jakie ich czeka, ponieważ podążają drogą Kaina i za zwodniczą zapłatą Balaama. Są jak ci, którzy zginęli, uczestnicząc w buncie Koracha.

12 Oni są na waszych ucztach miłości, jak ukryte pod wodą skały, ucztują zuchwale i bez obaw, samych siebie pasą. Są jak obłoki, które nie dają deszczu, jak chmury porywane przez wiatry, jak drzewa, które o właściwej porze nie dają owocu, podwójnie martwe i wykorzenione,

13 Są jak nieokiełznane fale morskie, które unoszą wszelki brud, jak gwiazdy zabłąkane, którym mroki ciemności są zarezerwowane po eon.

14 Przepowiedział ich Henoch, który był siódmy po Adamie, a który powiedział: Oto nadejdzie Pan pośród dziesiątek tysięcy Jego świętych,

15 aby nad wszystkimi dokonać osądu i ukarać odpowiednio do ich czynów bezbożnych, za to, co robili i za to, jak hardo się wypowiadali przeciwko Niemu, chybiając w ten sposób swoją bezbożnością.

16 Oni ciągle szemrają i są niezadowoleni, choć postępują według swoich cielesnych pragnień. Mówią dużo i przesadnie, a pochlebstwami chcą pozyskać innych.

17 Wy zaś umiłowani pamiętajcie o tym, co mówili wcześniej posłańcy Pana naszego Jeszu Pomazańca,

18 jak uprzedzali was, że w czasach końca pojawią się szydercy, którzy według swojej pożądliwości będą kroczyli drogą bezbożności.

19 Do nich należą ci, co robią podziały, są zmysłowi i Tchnienia nie mają.

20 Wy zaś umiłowani, nadbudowując na fundamencie samych siebie najświętszą waszą wiarą, w tchnieniu świętym modląc się

21 siebie samych zachowajcie w miłości Boga, oczekując miłosierdzia Pana naszego Jeszu Pomazańca, który da wam życie w nowym eonie.

22 Bądźcie wyrozumiali dla tych, którzy są w rozterce.

23 Pozostałych ratujcie wyrywając z ognia, bądźcie wyrozumiali ale też przepełnieni lękiem. Brzydźcie się nawet odzienia zbrudzonego przez ciało.

24 A temu, który ma moc ustrzec was od upadku i nienagannymi z radosnym nastawieniem postawić przed Swoją Chwałą,

25 Samemu Bogu, Zbawicielowi naszemu, {przez Jeszu Pomazańca, Pana naszego} chwała i majestat, moc i władza, {przed wszelkim eonem}, teraz i po wszystkie eony, amen.