List do Efezjan rozdział 2

I (ożywił) was , będących martwymi w upadkach i w grzechach.

I was ożywił, którzyście byli umarli w upadkach i w grzechach.

W których kiedyś postępowaliście według eonu (czasu) świata tego, według naczelnego, władcy powietrza tchnienia, teraz działającego w synach buntu.

W których kiedyś postępowaliście według eonu tego, według naczelnego, władcy powietrza tchnienia, teraz działającego w synach buntu.

Wśród których i my wszyscy obracaliśmy się niegdyś, w pożądaniach ciała naszego, czyniąc wolę i zamysł ciała, a byliśmy z natury dziećmi gniewu, jak i pozostali.

Między którymi i my wszyscy obcowaliśmy niekiedy w pożądliwościach ciała naszego, czyniąc to, co się podobało ciału i myślom, i byliśmy z przyrodzenia dziećmi gniewu, jako i drudzy.

Lecz Bóg, bogaty będąc w litość, przez wielką miłość Swoją, którą umiłował nas,

Lecz Bóg, który jest bogaty w miłosierdziu, dla wielkiej miłości swojej, którą nas umiłował.

i (to) nas będących martwymi (w) wykroczeniach, wspólnie ożywił z Pomazańcem - łaską jesteście zbawiani -

I gdyśmy byli umarłymi w grzechach, ożywił nas pospołu z Chrystusem, (gdyż łaską zbawieni jesteście)

i wspólnie nas wzbudził, i wspólnie posadził na niebiosach w Chrystusie Jeszu,

I pospołu z nim wzbudził, i pospołu z nim posadził na niebiesiech w Chrystusie Jeszu,

Aby okazać w eonach nachodzących obfite bogactwo łaski Swojej, w łagodności dla nas, w Pomazańcu Jeszu.

Aby okazał w przyszłych wiekach ono nader obfite bogactwo łaski swojej, z dobrotliwości swojej przeciwko nam w Chrystusie Jeszu.

Albowiem łaską jesteście zbawiani przez wiarę, i to nie jest z was, dar to Boży jest;

Albowiem łaską jesteście zbawieni przez wiarę, i to nie jest z was, dar to Boży jest;

Nie z uczynków, aby się kto nie chlubił.

- Albowiem jego jesteśmy dziełem, stworzeni w Pomazańcu Jeszu dla pracy dobrej, którą przedtem przygotował Bóg, abyśmy w niej trwali.

Albowiem czynem jego jesteśmy stworzeni w Chrystusie Jeszu ku uczynkom dobrym, które przedtem Bóg zgotował, abyśmy w nich chodzili.

Dlatego pamiętajcie, że wy kiedyś narody w ciele, nazwani nieobrzezanym, przez nazwanego obrzezanym w ciele ręką,

Przetoż pamiętajcie, że wy niekiedy będąc poganami w ciele, którzyście byli zwani nieobrzezką od onych, których zwano obrzezką w ciele, która się ręką dzieje;

że byliście czasu tego bez Pomazańca, obcy obywatelstwu Iszraela i dalecy od umów [przymierzy], nadziei nie mający i przeciwni Bogu w tym świecie.

Iżeście byli naonczas bez Chrystusa, oddaleni od społeczności Izraelskiej i obcymi od umów obietnicy, nadziei nie mający i bez Boga na świecie.

Teraz zaś w Pomazańcu Jeszu wy, kiedyś będący oddaleni, staliście się bliscy w krwi Pomazańca,

Ale teraz w Chrystusie Jeszu wy, którzyście niekiedy byli dalekimi, staliście się bliskimi przez krew Chrystusową,

On bowiem jest pokojem naszym. (On), uczynił dwa jednością, a leżący pośrodku mur podziału zburzył.

On bowiem jest pokojem naszym. On, zjednoczył to, co było podzielone, a mur, którego celem było rozdzielenie, zburzył.

Wrogość w ciele jego prawnych przykazań w przepisach, które uznał za bezwartościowe, aby (z) dwóch dążyć [tworzyć] w nim do jednego nowego człowieka czyniąc pokój.

Cielesną wrogość wynikającą z nakazów prawa uznał za nieprzydatną, dzięki czemu z tego, co było podzielone, stworzył jednego nowego człowieka, zaprowadzając pokój.

i ponownie zjednoczyć oba w jednym ciele Bogu przez krzyż, zabijając tę wrogość w nim.

I pojednał obydwóch w jednem ciele z Bogiem przez krzyż, zgładziwszy nieprzyjaźó przezeó.

A gdy przyszedł, ogłosił pokój wam – tym daleko i pokój tym blisko,

I przyszedłszy opowiedział pokój wam, którzyście dalekimi i którzyście bliskimi.

gdyż przez Niego mamy dostęp jedni i drudzy w jednym Tchnieniu, do Ojca.

Albowiem przezeó mamy przystęp obie strony w jednym Duchu do Ojca.

Tak więc nie jesteście już obcymi i przychodniami, lecz współobywatelami świętych i domownikami Boga,

A przetoż już więcej nie jesteście gośćmi i przychodniami, ale spółmieszczaninami świętych i domownikami Bożymi.

Nadbudowani na fundamencie wysłanników [apostołów] i proroków, którego kamieniem węgielnym jest Jeszu Pomazaniec.

Zbudowani na fundamencie Apostołów i proroków, którego jest gruntownym węgielnym kamieniem sam Jeszu Chrystus,

W którym cała budowla wzmacniana [spajana] rośnie w świątynię świętą Panu.

Na którym wszystko budowanie wespół spojone rośnie w kościół święty w Panu;

Main Menu

Słowo na dziś

Nowości

Login Form

Zostaw kontakt