Pierwsza Wersja Biblii
Przekład dosłowny
Przekład kontekstowy
Septuaginta
Druga Wersja Biblii
Przekład dosłowny
Przekład kontekstowy
Septuaginta
Księga
Księga Rodzaju
Księga Wyjścia
Księga Kapłańska
Księga Liczb
Księga Powtórzonego Prawa
Księga Jozuego
Księga Sędziów
Księga Rut
1 Księga Samuela
2 Księga Samuela
1 Księga Królewska
2 Księga Królewska
1 Księga Kronik
2 Księga Kronik
Księga Ezdrasza
Księga Nehemiasza
Księga Estery
Księga Joba
Księga Psalmów
Księga Przysłów
Księga Eklezjasty
Pieśń nad pieśniami
Księga Izajasza
Księga Jeremiasza
Lamentacje Jeremiasza
Księga Ezechiela
Księga Daniela
Księga Ozeasza
Księga Joela
Księga Amosa
Księga Abdiasza
Księga Jonasza
Księga Micheasza
Księga Nahuma
Księga Habakuka
Księga Sofoniasza
Księga Amosa
Księga Zachariasza
Księga Malachiasza
Ewangelia wg św. Mateusza
Ewangelia wg św. Marka
Ewangelia wg św. Łukasza
Ewangelia wg św. Jana
Dzieje Apostolskie
List do Rzymian
1 List do Koryntian
2 List do Koryntian
List do Galatów
List do Efezjan
List do Filipian
List do Kolosan
1 List do Tesaloniczan
2 List do Tesaloniczan
1 List do Tymoteusza
2 List do Tymoteusza
List do Tytusa
List do Filemona
List do Hebrajczyków
List św. Jakuba
1 List św. Piotra
2 List św. Piotra
1 List św. Jana
2 List św. Jana
3 List św. Jana
List św. Judy
Objawienie św. Jana
Rozdział
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
1
Trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej i była tam matka Jeszu.
1
A dnia trzeciego było wesele w Kanie Galilejskiej, i była tam matka Jeszu.
2
Zaproszono na to wesele także Jeszu i Jego uczniów.
2
Wezwany też był i Jeszu i uczniowie jego na ono wesele.
3
A kiedy zabrakło wina, matka Jeszu mówi do Niego: «Nie mają już wina».
3
A gdy nie stało wina, rzekła matka Jeszu do niego: Wina nie mają.
4
Jeszu Jej odpowiedział: «Czyż to moja lub twoja sprawa, Niewiasto? Czyż jeszcze nie nadeszła godzina moja?»
4
Rzekł jej Jeszu: Co ja mam z tobą, niewiasto? jeszczeć nie przyszła godzina moja.
5
Wtedy matka Jego powiedziała do sług: «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie».
5
Rzekła matka jego sługom: Cokolwiek wam rzecze, uczyócie.
6
Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do judejskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary.
6
I było tam sześć stągwi kamiennych, postawionych według oczyszczenia żydowskiego, biorących w się każda dwie albo trzy wiadra.
7
Rzekł do nich Jeszu: «Napełnijcie stągwie wodą!» I napełnili je aż po brzegi.
7
Rzekł im Jeszu: Napełnijcie te stągwie wodą; i napełnili je aż do wierzchu.
8
Potem do nich powiedział: «Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu!» Oni zaś zanieśli.
8
Tedy im rzekł: Czerpajcież teraz, a donieście przełożonemu wesela. I donieśli.
9
A gdy starosta weselny skosztował wody, która stała się winem - nie wiedział bowiem, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli - przywołał pana młodego
9
A gdy skosztował przełożony wesela onej wody, która się stała winem, (a nie wiedział, skąd by było; lecz słudzy wiedzieli, którzy wodę czerpali), zawołał on przełożony oblubieóca;
10
i powiedział do niego: «Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory».
10
I rzekł mu: Każdy człowiek pierwej daje wino dobre, a gdy sobie podpiją, tedy podlejsze; a tyś dobre wino zachował aż do tego czasu.
11
Taki to początek znaków uczynił Jeszu w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie.
11
Tenci początek cudów uczynił Jeszu w Kanie Galilejskiej, a objawił chwałę swoję; i uwierzyli weó uczniowie jego.
12
Następnie On, Jego matka, bracia i uczniowie Jego udali się do Kafarnaum, gdzie pozostali kilka dni.
12
Potem zstąpił do Kapernaum, on i matka jego i bracia jego i uczniowie jego, i zamieszkali tam niewiele dni;
13
Zbliżała się pora Paschy judejskiej i Jeszu udał się do Jeruszalem.
13
Albowiem była blisko wielkanoc żydowska; i wstąpił Jeszu do Jeruzalemu.
14
W świątyni napotkał siedzących za stołami bankierów oraz tych, którzy sprzedawali woły, baranki i gołębie.
14
I znalazł w kościele siedzące te, co sprzedawali woły i owce i gołębie, i te, co pieniędzmi handlowali.
15
Wówczas sporządziwszy sobie bicz ze sznurków, powypędzał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał.
15
A uczyniwszy bicz z powrozków, wszystkie wygnał z kościoła, i owce i woły: a tych, co pieniędzmi handlowali, pieniądze rozsypał i stoły poprzewracał;
16
Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: «Weźcie to stąd, a nie róbcie z domu mego Ojca targowiska!»
16
A tym, co gołębie sprzedawali, rzekł: Wynieście to stąd, a nie czyócie domu Ojca mego domem kupieckim.
17
Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: Gorliwość o dom Twój pochłonie Mnie.
17
I wspomnieli sobie uczniowie jego, iż napisano: Gorliwość domu twego zżarła mię.
18
W odpowiedzi zaś na to Judejczycy rzekli do Niego: «Jakim znakiem wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz?»
18
Tedy odpowiedzieli Żydowie i rzekli mu: Cóż nam za znak pokażesz, iż to czynisz?
19
Jeszu dał im taką odpowiedź: «Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo».
19
Odpowiedział Jeszu i rzekł im: Rozwalcie ten kościół, a we trzech dniach wystawię go.
20
Powiedzieli do Niego Judejczycy: «Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni?»
20
Rzekli tedy Żydowie: Czterdzieści i sześć lat budowano ten kościół, a ty go we trzech dniach wystawisz?
21
On zaś mówił o świątyni swego ciała.
21
Ale on mówił o kościele ciała swego.
22
Gdy więc zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jeszu.
22
Przetoż, gdy zmartwychwstał, wspomnieli uczniowie jego, iż im to był powiedział; i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jeszu.
23
Kiedy zaś przebywał w Jeruszalem w czasie Paschy, w dniu świątecznym, wielu uwierzyło w imię Jego, widząc znaki, które czynił.
23
A gdy był w Jeruzalemie na wielkanoc w święto, wiele ich uwierzyło w imię jego, widząc cuda jego, które czynił.
24
Jeszu natomiast nie zwierzał się im, bo wszystkich znał
24
Ale Jeszu nie zwierzał im samego siebie, przeto iż on znał wszystkie,