Kliknij, aby zobaczyć Kanał RSS

Ewangelia wg św. Jana rozdział 3

Pierwsza Wersja Biblii
Druga Wersja Biblii
Księga
Rozdział
Ewangelia wg św. Łukasza 1 Ewangelia wg św. Jana 2 Ewangelia wg św. Jana 4 Dzieje Apostolskie 1
1
Był wśród faryzeuszów pewien człowiek, imieniem Nikodem, dostojnik judejski.
1
A był niektóry człowiek z Faryzeuszów, imieniem Nikodem, książę żydowski.
2
Ten przyszedł do Niego nocą i powiedział Mu: «Rabbi, wiemy, że od Boga przyszedłeś jako nauczyciel. Nikt bowiem nie mógłby czynić takich znaków, jakie Ty czynisz, gdyby Bóg nie był z Nim».
2
 Ten przyszedł do Niego w nocy i powiedział: Rabbi! Wiemy, że przychodzisz od Boga jako nauczyciel; nikt bowiem nie mógłby czynić takich znaków, jakie Ty czynisz, gdyby Bóg z nim nie był.
3
W odpowiedzi rzekł do niego Jeszu: «Amen,amen powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z góry, nie może zobaczyć królestwa Bożego».
3
 Odpowiedział mu Jeszu: "Amen, amen zapewniam cię, że jeśli się ktoś nie narodzi z góry, nie może zobaczyć królestwa Bożego".
4
Nikodem powiedział do Niego: «Jak może się człowiek narodzić będąc starcem? Czyż może ponownie wejść do łona swej matki i narodzić się?»
4
 Nikodem powiedział: "Jak może się człowiek narodzić, będąc starcem? Czyż może ponownie wejść do łona swej matki i narodzić się?" 
5
Jeszu odpowiedział: «Amen, amen, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Tchnienia, nie może wejść do Królestwa Bożego.
5
 Jeszu odpowiedział: "Amen, amen, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Tchnienia, nie może wejść do Królestwa Bożego.
6
Zrodzone z ciała, jest ciałem, a zrodzone z Tchnienia, jest tchnieniem.
6
 Zrodzone z ciała, jest ciałem, a zrodzone z Tchnienia, jest tchnieniem.
7
Nie dziw się, że powiedziałem ci: Trzeba wam się narodzić z góry.
7
 Nie dziw się, że powiedziałem ci: Trzeba wam się narodzić z góry.
8
Tchnienie gdzie chce dmie, a dźwięk jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i gdzie się oddala. Tak jest z każdym, narodzonym z Tchnienia ».
8
 Tchnienie gdzie chce dmie, a dźwięk jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża. Tak jest z każdym, kto narodził się z Tchnienia".
9
Nikodem odpowiedział Mu: «Jak to jest możliwe?»
9
 Nikodem odpowiedział Mu: "Jak to jest możliwe?"
10
Odpowiadając na to rzekł mu Jeszu: «Ty jesteś nauczycielem Iszraela, a tego nie wiesz?
10
 Odpowiedział mu Jeszu: "Ty jesteś nauczycielem Iszraela, a tego nie wiesz?" 
11
Amen,amen powiadam ci, że to mówimy, co wiemy, i o tym poświadczamy, cośmy widzieli, a świadectwa naszego nie przyjmujecie.
11
Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci, iż co wiemy, mówimy, a cośmy widzieli, świadczymy: ale świadectwa naszego nie przyjmujecie.
12
Jeżeli wam mówię o tym, co jest ziemskie, a nie wierzycie, to uwierzycie, gdy wam powiem o sprawach niebios?»
12
Jeźliż gdym wam ziemskie rzeczy powiadał, a nie wierzycie, jakoż, będęli wam powiadał niebieskie, uwierzycie?
13
 A nikt nie wstąpił do nieba, oprócz Tego, który z nieba zstąpił - Syna Człowieczego, {który jest w niebie}.
13
A nikt nie wstąpił do nieba, tylko ten, który zstąpił z nieba, Syn człowieczy, który jest w niebie.
14
I jak Mojżesz podniósł (w górę) węża na pustyni, tak potrzeba podnieść Syna Człowieczego,
14
A jako Mojżesz węża na puszczy wywyższył, tak musi być wywyższony Syn człowieczy.
15
aby każdy, kto wierzy w Niego, miał życie eonowe.
15
Aby każdy, kto weó wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny.
16
 Tak bowiem umiłował Bóg świat, że Syna {swego} Jedynego dał, aby każdy, wierzący w Niego, nie zginął, ale miał życie eonowe.
16
 Tak Bóg umiłował świat, że jedynego swojego Syna dał, aby każdy wierzący w Niego, nie zginął, ale miał życie eonowe.
17
 Nie bowiem wysłał Bóg Syna na świat, aby skazał [sądził] świat, ale aby zbawić [uratować] świat przez Niego. 
17
 Bóg nie wysłał Syna w celu osądzenia świata, ale wysłał Go z misją ratowania świata.
18
 Wierzący w Niego, nie (jest) sądzony; zaś nie wierzący, już (jest) osądzony, bo nie wierzy w imię Jedynego Syna Boga.
18
 Wierzący w Niego, nie podlega oskarżeniu; a kto nie wierzy, już został oskarżony, bo nie wierzy w imię Jedynego Syna Bożego.
19
 To zaś jest sądem, że światło przychodzi na świat, a umiłowali ludzie bardziej ciemność niż światło, były bowiem złe ich czyny. 
19
 Sąd opiera się na tym, że ŚWIATŁO przyszło na świat, lecz ludzie umiłowali bardziej ciemność niż światło, bo złe było ich postępowanie.
20
 Każdy bowiem źle postępujący, nienawidzi światła i nie podchodzi do światła, aby nie ujawniono czynów jego. 
20
 Każdy źle postępujący, nienawidzi światła i nie podchodzi do światła, żeby nie zobaczono jego złego postępowania. 
21
Czyniący prawdę, podchodzi do światła, aby ujawniono jego uczynki, że w Bogu są dokonane. 
21
 Czyniący to co właściwe, bez obaw podchodzi do światła, aby było widać, że jego czyny są zgodne z Bogiem. 
22
Potem Jeszu i uczniowie Jego udali się do ziemi judzkiej. Tam z nimi przebywał i udzielał zanurzenia.
22
Potem przyszedł Jeszu i uczniowie jego do Judzkiej ziemi, i tam przemieszkiwał z nimi i chrzcił.
23
Także i Jan był w Ainon, w pobliżu Salim, udzielając zanurzenia, ponieważ było tam dużo wody. I przychodzili ludzie i przyjmowali zanurzenie.
23
Chrzcił też i Jan w Enon, blisko Salim; bo tam było wiele wód, a ludzie przychodzili i chrzcili się.
24
Nie wtrącono bowiem jeszcze Jana do więzienia.
24
Bo jeszcze Jan nie był podany do więzienia.
25
A powstał spór między uczniami Jana a Judejczykiem w sprawie oczyszczenia.
25
Wszczęła się tedy gadka między uczniami Janowymi i między Żydami o oczyszczaniu.
26
Przyszli więc do Jana i powiedzieli do niego: «Nauczycielu, oto Ten, który był z tobą po drugiej stronie Jordanu i o którym ty wydałeś świadectwo, teraz udziela zanurzenia i wszyscy idą do Niego».
26
I przyszli do Jana i rzekli mu: Mistrzu! ten, który był z tobą za Jordanem, któremuś ty dał świadectwo, ten oto chrzci, a wszyscy idą do niego.
27
Na to Jan odrzekł: «Człowiek nie może otrzymać niczego, co by mu nie było dane z nieba.
27
Odpowiedział Jan i rzekł: Nie może nic wziąć człowiek, jeźliby mu nie było dane z nieba.
28
Wy sami jesteście mi świadkami, że powiedziałem: Ja nie jestem Pomazańcem, ale zostałem przed Nim posłany.
28
Wy sami jesteście mi świadkami, żem powiedział: Nie jestem ja Chrystus, ale żem posłany przed nim.
29
Ten, kto ma oblubienicę, jest oblubieńcem; a przyjaciel oblubieńca, który stoi i słucha go, doznaje najwyższej radości na głos oblubieńca. Ta zaś moja radość doszła do szczytu.
29
Kto ma oblubienicę, ten jest oblubieniec, a przyjaciel oblubieóca, który stoi, a słucha go, weseli się weselem dla głosu oblubieócowego; przetoż to wesele moje wypełnione jest.
30
Potrzeba, by On wzrastał, a ja się umniejszał.
30
On musi rość, a mnie musi ubywać.
31
Kto przychodzi z góry, panuje nad wszystkimi, a kto z ziemi pochodzi, należy do ziemi i po ziemsku przemawia. Kto z nieba pochodzi, Ten jest ponad wszystkim.
31
Kto z góry przyszedł, nade wszystkie jest; kto z ziemi jest, ziemski jest i ziemskie rzeczy mówi; ten, który z nieba przyszedł, nade wszystkie jest.
32
Świadczy On o tym, co widział i słyszał, a świadectwa Jego nikt nie przyjmuje.
32
A co widział i słyszał, to świadczy, ale świadectwa jego żaden nie przyjmuje.
33
Kto przyjął Jego świadectwo, wyraźnie potwierdził, że Bóg jest prawdomówny.
33
Kto przyjmuje świadectwo jego, ten zapieczętował, że Bóg jest prawdziwy.
34
Ten bowiem, kogo Bóg posłał, treści Boże rozgłasza: a bez miary udziela Tchnienia .
34
Albowiem ten, którego Bóg posłał, słowo Boże mówi; boć mu nie pod miarą daje Bóg Ducha.
35
Ojciec miłuje Syna i wszystko powierzył w Jego ręce.
35
Ojciec miłuje Syna, i wszystko dał w ręce jego.
Ewangelia wg św. Łukasza 1 Ewangelia wg św. Jana 2 Ewangelia wg św. Jana 4 Dzieje Apostolskie 1