Na początku Bóg był sam, ale stworzył pierwszą żywą istotę i nazwał ją swoim Synem. Wszystko inne Bóg stwarzał przez Syna i dla Syna.

Stworzył niebo i ziemię, która była zalaną wodą, a następnie światło, które oddzielił od ciemności. W ten sposób powstał podział na dzień i noc, choć jeszcze nie było słońca. Później część wody zabrał do góry, a pozostałą zostawił na ziemi, w ten sposób wyłoniła się ziemia.

Kiedy pojawił się suchy ląd, po jakimś czasie Bóg zasiał na nim ziarna, z których wyrosły rośliny. Bóg stworzył więc wszystko słońce, księżyc i gwiazdy, a następnie zwierzęta morskie, latające i ziemskie, a na końcu stworzył Bóg człowieka.

Bóg postanowił stworzyć człowieka o podobnej osobowości jak On.

 Najpierw powstał mężczyzna, ale był samotny, więc Bóg, gdy mężczyzna spał, wyciągnął mu jedno żebro i stworzył z niego kobietę.

Kobieta bardzo spodobała się człowiekowi.

Człowiek nazywał się Adam, a kobieta nazywała się Ewa. Oboje żyli w pięknym ogrodzie, gdzie było bardzo ciepło, więc chodzili nago.

Mogli robić, co chcieli i jeść każdą roślinę. Był jednak wyjątek, jedno drzewo nie wolno było im dotykać i jeść owoców z tego drzewa. Bóg powiedział, że jeśli z niego zjedzą, to będą musieli umrzeć.

Adam i Ewa żyli, nie mając żadnych problemów, ale niestety pewien wąż namówił Ewę, by zjadła owoc, którego nie wolno było jej jeść.

Bunt stworzenia.

Kiedy owoc jej posmakował, dała go do zjedzenia także Adamowi. Gdy oboje zjedli owoc, którego nie wolno im było jeść, poczuli wyrzuty sumienia. Wiedzieli, że zrobili coś złego i wówczas zaczęli wstydzić się tego, że chodzą nago.

Kiedy Bóg przyszedł, z nimi porozmawiać ukryli się, ale Bóg wiedział, gdzie są i co zrobili.

Bóg zawołał do Adama:

– Gdzie jesteś?

Adam odpowiedział:
– Głos twój usłyszałem i wystraszyłem się, ponieważ jestem nagi.

Bóg spytał:
– Kto ci pokazał, że jesteś nagi? Czy zjadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem jeść?

– Ewa, którąś mi dałeś, ona mi dała z tego drzewa owoc i zjadłem.

Wówczas rzekł Bóg do Ewy:
– Co zrobiłaś?
– Wąż mnie oszukał i zjadłam.

Wówczas rzekł Bóg do węża:
– Ponieważ to zrobiłeś, przeklęty będziesz. Nieprzyjaźń ustanowię pomiędzy wami: między tobą i kobietą, i między potomstwem twoim, i między potomstwem jej. Ono zniszczy ci głowę, a ty go ugryziesz piętę.
A do niewiasty rzekł:
– Rozmnożę ból twój. W bólu rodzić będziesz dzieci i będziesz poddana mężowi twojemu, a on nad tobą panować będzie.

Do Adama powiedział:

– Ponieważ dałeś się namówić żonie i jadłeś z drzewa, z którego ci zabroniłem, przeklęta będzie ziemia dla ciebie. Będziesz ciężko pracował, by mieć co zjeść. A ziemia będzie ci rodziła chwasty. Będziesz ciężko pracował, aż umrzesz i wówczas twoje ciało zamieni się w ziemię, bo zostałeś stworzony z ziemi i wrócisz do ziemi.

Wypędzenie z raju.

Bóg rozkazał ludziom opuścić ogród Eden i postawił strażników, którzy mieli nikogo nie wpuszczać do ogrodu.

Księga Rodzaju, rozdziały 1 - 3.