1 | Wiara jest ufnym wyczekiwaniem tego co pewne, przekonującym dowodem tego, co niewidzialne.
| [ref] |
2 | Albowiem przez nią świadectwa doszli przodkowie. |
3 | Wiarą rozumiemy, iż świat jest sprawiony słowem Bożem, tak iż rzeczy, które widzimy, nie stały się z rzeczy widzialnych, ale z niczego. | [ref] |
4 | Wiarą lepszą ofiarę ofiarował Abel Bogu, niżeli Kain, przez którą świadectwo otrzymał, że jest sprawiedliwy, jakoż sam Bóg świadectwo dał o darach jego, a przez te umarłszy jeszcze mówi. | [ref] |
5 | Wiarą Enoch jest przeniesiony, aby nie oglądał śmierci i nie jest znaleziony, przeto że go Bóg przeniósł; albowiem pierwej niż jest przeniesiony, miał świadectwo, że się podobał Bogu. | [ref] |
6 | Bez wiary nie można podobać się Bogu, kto chce zbliżyć się do Boga, musi wierzyć, że Bóg Jest i że nagradza tych, którzy Go szukają. | [ref] |
7 | Wiarą obwieszczony będąc od Boga Noe o tem, czego jeszcze nie było widzieć, uczciwości wyświadczając, przygotował korab ku zachowaniu domu swego, przez który potępił świat i stał się dziedzicem sprawiedliwości tej, która jest z wiary. | [ref] |
8 | Wiarą powołany będąc Abraham, usłuchał Boga, aby poszedł na ono miejsce, które miał wziąć za dziedzictwo i wyszedł, nie wiedząc, dokąd idzie. | [ref] |
9 | Wiarą mieszkał w ziemi obiecanej jako w cudzej, mieszkając w namiotach z Izaakiem i z Jakóbem, spólnymi dziedzicami tejże obietnicy. | [ref] |
10 | Albowiem oczekiwał miasta mającego grunty, którego sprawcą i budownikiem jest Bóg. | [ref] |
11 | Wiarą także Sara wzięła moc ku przyjęciu nasienia i mimo czasu wieku porodziła, gdyż miała za wiernego tego, który obiecał. | [ref] |
12 | A przetoż z jednego, i to obumarłego, rozpłodziło się potomstwo jako mnóstwo gwiazd niebieskich i jako piasek niezliczony, który jest na brzegu morskim. | [ref] |
13 | Ci wszyscy poumierali w wierze; nie otrzymali tego, co głosiły obietnice, lecz (jakby) z daleka zobaczyli je i przywitali, i wyznali, że są gośćmi i przechodniami na ziemi. | [ref] |
14 | Bo ci, którzy tak mówią, jawnie okazują, iż ojczyzny szukają. | [ref] |
15 | A wprawdzie, gdyby byli na onę pamiętali, z której byli wyszli, mieli dosyć czasu wrócić się zaś. | [ref] |
16 | Ale oni lepszej żądają, to jest niebieskiej; przetoż i sam Bóg nie wstydzi się nazywać Bogiem ich, bo im miasto zgotował. | [ref] |
17 | Wiarą ofiarował Abraham Izaaka, będąc kuszony, a ofiarował jednorodzonego ten, który był wziął obietnicę. | [ref] |
18 | Do którego rzeczono: W Izaaku tobie będzie nazwane nasienie; | [ref] |
19 | Uważając to, iż Bóg może i od umarłych wzbudzić; skąd go też w podobieóstwie zmartwychwstania przyjął. | [ref] |
20 | Wiarą około przyszłych rzeczy błogosławił Izaak Jakóba i Ezawa. | [ref] |
21 | Wiarą Jakób umierając, każdemu z synów Józefowych błogosławił i pokłonił się podparłszy się na wierzch laski swojej. | [ref] |
22 | Wiarą Józef umierając, o wyjściu synów Izraelskich wzmiankę uczynił i z strony kości swoich rozkazał. | [ref] |
23 | Wiarą narodziwszy się Mojżesz, był ukryty przez trzy miesiące od rodziców swoich, przeto że widzieli nadobne dzieciątko i nie bali się wyroku królewskiego. | [ref] |
24 | Wiarą Mojżesz, będąc już dorosłym, zbraniał się być zwany synem córki Faraonowej, | [ref] |
25 | Raczej sobie obrawszy złe rzeczy cierpieć z ludem Bożym, niżeli doczesną mieć z grzechu rozkosz, | [ref] |
26 | Za większe pokładając bogactwo nad skarby Egipskie urąganie Chrystusowe; bo się oglądał na odpłatę. | [ref] |
27 | Wiarą opuścił Egipt, nie bojąc się gniewu królewskiego; bo jakoby widział niewidzialnego, mężnie sobie poczynał. | [ref] |
28 | Wiarą obchodził wielkanoc i wylanie krwi, aby ten, który tracił pierworodnych, nie dotknął się ich. | [ref] |
29 | Wiarą przeszli przez morze Czerwone, jako po suszy, o co kusiwszy się Egipczanie, potonęli. | [ref] |
30 | Wiarą mury Jerycha upadły, gdy je obchodzono przez siedm dni. | [ref] |
31 | Wiarą Rachab wszetecznica nie zginęła wespół z nieposłusznymi, przyjąwszy z pokojem szpiegów do gospody. | [ref] |
32 | A cóż więcej mam mówić? Bo by mi czasu nie stało, gdybym miał powiadać o Giedeonie i o Baraku, i o Samsonie, i o Jefcie, i o Dawidzie, i o Samuelu, i o prorokach. | [ref] |
33 | Którzy przez wiarę zwalczyli królestwa, czynili sprawiedliwość, dostępowali obietnic, lwom paszczęki zawierali; | [ref] |
34 | Zagaszali moc ognia, uchodzili ostrza mieczów, mocnymi się stawali z niemocnych, mężnymi bywali na wojnie, wojska cudzoziemców do uciekania przywodzili. | [ref] |
35 | Niewiasty odbierały umarłych swoich wzbudzonych; a drudzy są na próbach rozciągnieni, nie przyjąwszy wybawienia, aby lepszego dostąpili zmartwychwstania. | [ref] |
36 | Drudzy zasię pośmiewisk i biczowania doświadczyli, nadto i związek i więzienia. | [ref] |
37 | Byli kamionowani, piłą przecierani, kuszeni, mieczem zabijani, chodzili w owczych i kozich skórach; byli w niedostatku, w ucisku, w niewczasach; | [ref] |
38 | (Których nie był świat godzien;) tułali się po pustyniach i po górach, i jaskiniach, i jamach ziemi. | [ref] |
39 | A ci wszyscy świadectwo otrzymawszy przez wiarę, nie dostąpili obietnicy. | [ref] |
40 | Przeto, że Bóg o nas coś lepszego przejrzał, aby oni bez nas nie stali się doskonałymi. | [ref] |