| 1 | A ty mów co należy na zdrową naukę. | [ref] |
| 2 | Starcy, aby byli trzeźwi, poważni, roztropni, zdrowi w wierze, w miłości, w cierpliwości. | [ref] |
| 3 | Tak samo starsze kobiety niech trwają w świętości, nie oszczercze, nieuzależnione od alkoholu, uczące tego co dobre. | [ref] |
| 4 | Aby uczyły zdrowego rozsądku młode kobiety, jak mają kochać swoich mężczyzn i dzieci. | [ref] |
| 5 | jak mają być rozsądne, nieskalane, gospodarne, dobre, podporządkowane swoim mężczyznom — żeby Słowu Bożemu nie bluźniono. | [ref] |
| 6 | Młodzieóców także napominaj, aby byli trzeźwi; | [ref] |
| 7 | We wszystkiem samego siebie wystawiając za wzór dobrych uczynków, mając w nauce całość, powagę, | [ref] |
| 8 | Słowo zdrowe, nienaganione, aby ten, kto by się sprzeciwił, zawstydzić się musiał, nie mając nic, co by o was miał złego mówić. | [ref] |
| 9 | Sług nauczaj, aby byli poddani panom swoim, we wszystkiem się im podobając, nie odmawiając, | [ref] |
| 10 | W niczem nie oszukując, ale we wszystkiem wierność uprzejmą pokazując, aby naukę zbawiciela naszego, Boga, we wszystkiem zdobili. | [ref] |
| 11 | Albowiem okazała się łaska Boża, zbawienna wszystkim ludziom, | [ref] |
| 12 | Ćwicząca nas, abyśmy odrzekłszy się niepobożności i świeckich pożądliwości, trzeźwie i sprawiedliwie, i pobożnie żyli na tym świecie, | [ref] |
| 13 | Oczekując onej błogosławionej nadziei i objawienia chwały wielkiego Boga i zbawiciela naszego, Jeszu Chrystusa; | [ref] |
| 14 | Który dał samego siebie za nas, aby nas wykupił od wszelkiej nieprawości i oczyścił sobie samemu lud własny, gorliwie naśladujący dobrych uczynków. | [ref] |
| 15 | To mów i napominaj, i strofuj ze wszelką powagą; żaden tobą niechaj nie gardzi. | [ref] |