1 | Jeśli więc jest jakieś napomnienie w Pomazańcu, jakaś MOC MIŁOŚCI do przekonywania, jeśli jakiś udział w Tchnieniu, jeśli jakieś wewnętrzne odczucia i litość, | [ref] |
2 | Dopełnijcież wesela mojego, abyście jednoż rozumieli, jednostajną miłość mając, będąc jednomyślni i jednoż rozumiejący; | [ref] |
3 | Nic nie czyniąc spornie, albo przez próżną chwałę, ale w pokorze jedni drugich mając za wyższych nad się. | [ref] |
4 | Nie upatrujcie każdy tylko, co jest jego, ale każdy też, co jest drugich. | [ref] |
5 | Tego tedy bądźcie o sobie rozumienia, które było i w Chrystusie Jeszu. | [ref] |
6 | Który, będąc w kształcie Bożym, nie poczytał sobie tego za drapiestwo równym być Bogu, | [ref] |
7 | Ale pozbawił się mocy, przyjmując kształt niewolnika, stał się podobny do ludzi. Z wyglądu stał się człowiekiem. | [ref] |
8 | Poniżył sam siebie będąc posłusznym aż do śmierci, do śmierci krzyżowej. | [ref] |
9 | Dlatego też Bóg nader go wywyższył i darował mu imię, które jest nad wszystkie imię; | [ref] |
10 | Aby na imię Jeszu klękali wszyscy w niebiosach, na ziemi i pod ziemią. | [ref] |
11 | A wszelki język aby wyznawał, że Jeszu Chrystus jest Panem ku chwale Boga Ojca. | [ref] |
12 | Przetoż, moi mili! jakoście zawsze posłuszni byli, nie tylko w przytomności mojej, ale teraz daleko więcej w niebytności mojej, z bojaźnią i ze drżeniem zbawienie swoje sprawujcie. | [ref] |
13 | Albowiem Bóg jest, który sprawuje w was chcenie i skuteczne wykonanie według upodobania swego. | [ref] |
14 | Czyńcie wszystko bez szemrania i powątpiewania, | [ref] |
15 | żebyście byli nienagannymi i prostolinijnymi dziećmi Boga, niewinnymi pośród pokolenia wypaczonego i przewrotnego, wśród którego jesteście widoczni jako światła na tym świecie. | [ref] |
16 | Zachowajcie słowo życia dla mojej chluby w dniu Pomazańca, żeby się okazało, że nie na darmo biegłem i nie na darmo się trudziłem. | [ref] |
17 | Ale choćbym ofiarowany był dla ofiary i usługi wiary waszej, weselę się i spółweselę się ze wszystkimi wami; | [ref] |
18 | Z tegoż tedy i wy weselcie się i spółweselcie się ze mną. | [ref] |
19 | A mam nadzieję w Panu Jeszu, iż Tymoteusza w rychle poślę do was, abym się i ja ucieszył, dowiedziawszy się, co się z wami dzieje. | [ref] |
20 | Albowiem nie mam nikogo w umyśle jemu równego, który by się uprzejmie o rzeczy wasze starać chciał; | [ref] |
21 | Bo wszyscy swoich rzeczy szukają, a nie tych, które są Jeszu Chrystusa. | [ref] |
22 | Ale wiecie, iż on jest doświadczonym, a iż jako syn z ojcem ze mną służył w Ewangielii. | [ref] |
23 | Mam tedy nadzieję, że tego do was poślę, skoro obaczę, co się ze mną dalej dziać będzie; | [ref] |
24 | A mam ufność w Panu, że i sam w rychle do was przyjdę. | [ref] |
25 | Alem rozumiał rzeczą potrzebną, Epafrodyta, brata i pomocnika i spółbojownika mego, a waszego Apostoła i sługę w potrzebie mojej, posłać do was, | [ref] |
26 | Ponieważ pragnął was wszystkich i bardzo się frasował, żeście słyszeli, iż zachorował. | [ref] |
27 | Bo wprawdzie chorował mało nie na śmierć; ale się Bóg zmiłował nad nim, a nie tylko nad nim, ale i nade mną, abym nie miał smutku na smutek. | [ref] |
28 | Przetoż tem ochotniej posłałem go, abyście zasię ujrzawszy go, uweselili się, a ja abym miał mniej smutku. | [ref] |
29 | Przyjmijcież go tedy w Panu ze wszystkiem weselem; a takich w poczciwości miejcie; | [ref] |
30 | Boć dla dzieła Chrystusowego bliskim był śmierci, odważywszy zdrowie swoje, aby dopełnił tego, czego nie dostawało w usłudze waszej przeciwko mnie. | [ref] |