Boć dla dzieła Chrystusowego bliskim był śmierci, odważywszy zdrowie swoje, aby dopełnił tego, czego nie dostawało w usłudze waszej przeciwko mnie.

We dwunastym roku był Manases, gdy królować począł, a pięćdziesiąt i pięć lat królował w Jeruzalemie; a imię matki jego było Hadsyba.

Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.

Zaprawdęm to wszystko uważał w sercu swem, abym to wszystko objaśnił, że sprawiedliwi i mądrzy z sprawami swemi są w rękach Bożych, a iż ani miłości, ani nienawiści nie zna człowiek ze wszystkich rzeczy, które są przed obliczem jego.

Wszystko się dzieje jednakowo wszystkim; jednoż przychodzi na sprawiedliwego i niezbożnego, na dobrego i na czystego i nieczystego, na ofiarującego i na tego, który nie ofiaruje; na dobrego, i na grzesznego, na przysięgającego, i na tego, co się przysięgi boi.

Posłały tedy siostry do niego, mówiąc: Panie! oto ten, którego miłujesz, choruje.

A usłyszawszy to Jeszu, rzekł: Ta choroba nie jest na śmierć, ale dla chwały Bożej, aby był uwielbiony Syn Boży przez nią.

I stało się w one dni, że rozniemógłszy się, umarła; którą omywszy, położyli na sali.

Z sześciu ucisków wyrwie cię, a w siódmym nie tknie się ciebie złe.

(Psalm pieśni przy poświęceniu domu Dwidowego.)

Panie, Boże mój! wołałem do ciebie, a uzdrowiłeś mię.

Bliski jest Pan tym, którzy są skruszonego serca, a utrapionych w duchu zachowuje.

Który odpuszcza wszystkie nieprawości twoje; który uzdrawia wszystkie choroby twoje;

Który wybawia od śmierci żywot twój; który cię koronuje miłosierdziem i wielką litością:

Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.

Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;

Oto czasu pokoju przyszła na mię była gorzkość najgorzciejsza; ale się tobie podobało wyrwać duszę moję z przepaści skażenia, przeto, żeś zarzucił w tył swój wszystkie grzechy moje.

Gdy pójdziesz przez wody, będę z tobą, a jeźli przez rzeki, nie zaleją cię; pójdzieszli przez ogieó, nie spalisz się, a płomieó nie imie się ciebie.

Tedy wstawszy Piotr, szedł z nimi; a gdy przyszedł, wprowadzili go na salę i obstąpiły go wszystkie wdowy, płacząc i ukazując suknie i płaszcze, które im Dorka robiła, póki była z nimi.

A on podawszy jej rękę, podniósł ją, a zawoławszy świętych i wdów, stawił ją żywą.

Owszem, miernie go karał, i w ten czas, gdy go wypychał i gdy go nieprzyjaciel wiatrem swoim gwałtownym w dzieó wschodniego wiatru, zabierał.

Serce moje we mnie, któreby mię miało posilać w smutku, mdłe jest.

Karz mię, Panie! ale łaskawie, nie w gniewie swym, byś mię snać wniwecz nie obrócił.

Rzekłeś: Biada mnie teraz! bo Pan przyczynia żałości do bolaści mojej; upracowałem się w wzdychaniu mojem, a odpoczynku nie znajduję.

O Panie! usłyszawszy wyrok twój ulękłem się. O Panie! zachowaj sprawę twoję w pośrodku lat, i objaw ją w pośrodku lat; w gniewie wspomnij na miłosierdzie.

 Próby, które was dosięgają, nie są powalające, są typowe dla ludzkiej natury. Godny zaufania jest Bóg, dlatego nie dopuści do was prób, które byłyby ponad wasze siły. Za każdym razem, gdy Bóg dopuści próbę, da wam też sposób na jej pokonanie.

Tak iż przeciwnym obyczajem, inaczej byście mu odpuścić mieli i onego pocieszyć, by snać zbytni smutek takiego nie pożarł.